معلم بازنشسته‌ای که کارآفرین برتر شد / فلاحی: کمبود آب کشاورزی باعث مهاجرت از روستا می‌شود

گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، آیا گمان می‌کنید در سن ۷۷ سالگی همچنان عاشق کار و فعالیت آن هم خارج از شهر باشید؟ نه تنها خود کارآفرین برتر کشور شوید، بلکه دست جوانان این سرزمین را بگیرید و آن‌ها را وارد عرصه کار و تلاش و درآمدزایی کنید و با شور وصف ناشدنی از علاقه به خدمت به مردم و همچنان به دنبال ایده‌های ناب و جدید برای ادامه فعالیت باشید؟ ماهرخ فلاحی متولد ۱۳۳۲ بیستم فروردین ماه سال جاری وارد ۷۷ سالگی می‌شود، اما پرتوان و تلاش است، معلم بازنشسته آموزش وپرورش، مادر دو پزشک و استادی که سال‌های سال تا رسیدن به سن بازنشستگی زندگی خود را شبانه روز وقف خدمت به سواد آموزی و ارتقای علمی روشندلان این سرزمین کرده است امروز در این گفتگو با این بانوی کارآفرین برتر ایرانی در عرصه دامپروری گپ و گفتی داریم تا با انرژی مضاعف تری به روز‌های طولانی پیش رو برای ارتقای فعالیت‌ها و رسیدن به موفقیت‌های بیشتر در زندگی فکر کنیم و امیدوارتر از قبل به زندگی خود و دیگران جان دهیم.

خانم فلاحی شما هنوز بسیار جوان هستید، چرا که دل و روحیه شما جوان و تلاش بالایی برای کار و خدمت رسانی هستید، اما برایمان از گذشته بگویید که زندگی دیروزتان چگونه گذشته است؟
من سال‌ها دبیر و مدیر دبیرستان‌های تهران بودم. به یاد می‌آورم در سال ۱۳۴۵ از تعداد زیادی از دبیران برای اعزام به آمریکا و چند کشور اروپایی آزمون گرفته شد که بنده و سه همکار دیگر انتخاب شدیم تا برای آموزش به نابینایان روشندل عازم این کشور‌ها شویم. بعد از گذراندن دوره‌های آموزشی لازم در کشور‌های یاد شده آموزشگاهی برای نابینایان در غرب تهران دایر کردیم که مدت هجده سال به صورت شبانه روزی مدیر آن آموزشگاه بودم، دراین آموزشگاه موفق شدیم خط بریل را به فارسی طراحی کنیم و این مساله منجر به آن شد که در دانش سرای تربیت معلم، آموزش به کودکان استثنایی را نیز برعهده بگیرم که خوشبختانه دراین مساله نیز بسیارموفق بودم. بسیاری از نابینایانی که تحت آموزش قرار داشتند در کنکور‌های سراسری قبول شدند و اینک در سمت‌های مختلفی قرار دارند که افتخار کشور به شمار می‌روند. از این نظر خوشحالم و به خودم می‌بالم که توانسستیم جوانان روشندل مستعد کشوررا به مراحل بالای تحصیلی و اشتغالزایی برسانیم.

 

بعد از بازنشستگی چطور به سمت دامپروری روی آوردید؟
با توجه به اینکه دائما کار می‌کردم هرچه قدر به روز‌های بازنشستگی نزدیک می‌شدیم از بیکاری می‌ترسیدم، چون در خودم قدرت کار کردن می‌دیدم بر حسب تجربه‌ای که در کشور‌های اروپایی و آمریکا از روش‌های صنعتی و علمی دامپروری کسب کرده بودم، با همسرم که همکار خودم و بازنشسته بود تصمیم گرفتیم واحد ویلایی خود را در غرب تهران بفروشیم و با پول آن در محمد آباد که آن زمان روستای کوچکی نزدیک تهران بود یک هکتار زمین بخریم. بنده اصالتا اهل طالقان هستم و کشاورزی و دامداری در خون مردم این منطقه وجود دارد، علاقه من به کار دامپروری منجر به این شد که تصمیم به راه انداختن دامداری به صورت صنعتی و علمی بگیرم تا میزان تولیدات ما اعم از شیر بیشتر با روش‌های علمی افزایش بیابد. از سوی دیگر با روش تلقیح مصنوعی و انتقال جنین شبیه فعالیت مرکز رویان گاو‌های بارور را به شکل جدیدی بارور کردیم که در نتیجه اصلاح ژنتیکی قابل توجهی رقم خورد، به این دلیل بنده در سه دوره جشنواره‌هایی که در استادیوم ورزشی آزادی از کارآفرینان تقدیر شد بنده به عنوان بهترین پرورش دهنده گاو ایران تعیین شدم و خوشبختانه در هر سه دوره مدال طلای جشنواره را به دست آوردم، همچنین در سال ۱۳۸۳ در دانشگاه صنعتی اصفهان در جشنواره شیخ بهایی به عنوان کارآفرین برتر کشور انتخاب شدم.

لطفا درباره تاسیس انجمن زنان کارآفرین وخدمات ارائه شده به زنان کارآفرین نیز توضیح دهید که این ایده چگونه به افتخار‌های بزرگی برای جامعه زنان منتهی شد؟
با تلاش چند بانوی کار آفرین برتر انجمن زنان کارآفرین را تاسیس کردیم، بسیاری از بانوان عضو این انجمن موفق به کسب مدال‌های مختلف در جشنواره‌های ملی شده اند، در حال حاضر در دو انجمن ملی زنان کارآفرین و انجمن صنفی زنان کارآفرین که مجوز‌های آن از سوی وزارت کشور و وزارت امور اجتماعی صادر شده با ۱۳۰ بانوی کارآفرین عمده تمرکز خود را بر روی افزایش اشتغالزایی برای جوانان قرار دادیم که خوشبختانه جوانان مستعد بسیاری در رشته‌های مختلفی با آموزش‌ها و مشاوره‌های اعضای این انجمن‌ها که در ۳۱ استان پراکنده هستند موفق به اشتغالزایی و کسب درآمد بسیاری از دختران و زنان جوان شده ایم که در رشته‌های مختلفی فعالیت می‌کنند، مشاهده موفقیت جوانان انرژی مضاعفی به من و همکارانم در انجمن برای توسعه کار و تحمل خستگی‌ها و سختی‌های موجود می‌شود. بسیاری از دختران فارغ التحصیل دانشکده‌های دامپروری یا دامپزشکی واحد عملی خود را در دامداری من گذارنده اند و امروز افراد توانمندی برای خدمت به جامعه به شمار می‌روند، با همسرم در دامداری خانه‌ای کوچک ساخته ایم تا در کنار کارم باشم.

 

 

یعنی یکی از دلایل موفقیت خود را توجه به کارتان می‌دانید؟
مسلما همین است، حضور در دامداری به صورت شبانه روزی و مراقبت از دام‌ها موجب اتلاف کمتر، کاهش بیماری و افزایش سلامت و محصول دام‌ها شده است، به همین دلیل است که سالمترین وبهترین گاو را تولید کرده ام و دراین رشته دامدار نمونه کشورشدم.

از مسئولین چه درخواستی دارید؟ آیا دامداران وکشاورزان نیازمند حمایت خاصی ازسوی دولت هستند؟
دامداران و کشاورزان که تامین کننده بخش مهمی از غذای مردم به شمار می‌روند باید مورد حمایت قرار بگیرند، اما مساله مهم تامین آب مورد نیاز کشاورزی است. بنده در دشت قزوین زمینی برای کاشت علوفه دام هایم خریده بودم که با زدن سد روی رودخانه طالقان و هدایت آب به سمت شهر تهران دشت قزوین بی آب شد. هر چند از فروردین ماه سال ۹۸ تا کنون شاهد بارش‌های خوبی درکشور بوده ایم، اما به معنای رفع نیاز کشاورزان و دامداران نیست، دولت باید برای مساله بی آبی چاره‌ای بیاندیشد و آب مورد نظر کشاورزان را تامین کند، یعنی آب به نوعی سهیمه بندی و به مصرف برسد که سهمی هم برای روستا‌ها و کشاورزی باقی بماند تا علاوه بر ایجاد اشتغال روستایی مانع مهاجرت به شهر‌ها و تبعات ثانویه این مساله شود.