هیچ فعالیت جهادی بدون توجه به «توسعه پایدار» نتیجه نخواهد داشت

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، رضا امیرخانی شامگاه یکشنبه در نشست مجازی با جوانان چادگان درباره محرومیت این شهرستان و نقش گروه‌های جهادی در توسعه این منطقه تصریح کرد: من از سال 71  و از زمانی که با مرحوم والی آشنا شدم با فعالیت‌های جهادی آشنایی دارم و زمانی که عمده فعالیت‌های وی را بررسی کردم به این نتیجه رسیدم که هیچ فعالیت جهادی بدون توجه به توسعه پایدار در منطقه هدف مثمر ثمر نخواهد بود.

این نویسنده با بیان اینکه اگر چیزی و مکانی متعلق به طبیعت است، پس انسان نیز باید به آن توجه کند و خداوندی که برای حیوانات حقی قائل شده این حق را نیر برای انسان دانسته است، بیان داشت: اگر گفتمان ما عدالت است، نقش گروه‌های جهادی این است که باید با نهادهایی که با پول بیت‌المال استفاده اختصاصی ایجاد کردند برخورد کنند.

وی ادامه داد: تصویری که از گروه‌های جهادی ارائه کردیم باید تغییر کند و باید نیازهای منطقه در راستای توسعه پایدار قرار گیرد؛ امروز کسی کارجهادی می‌کند که در عرصه تشخیص کرونا کار می‌کند و باید جوانان بدانند کار جهادی کاری است که با بالاترین تخصص صورت می‌گیرد و باید تخصص‌ها در کارهای جهادی ایجاد شود و جوانان بسیجی و جهادی باید دانش خود را بالا ببرند تا توسعه پایدار در منطقه ایجاد کنیم.

امیرخانی در بخش دیگری از نشست در پاسخ به این سوال که چه کنیم که دانش‌آموزان به نوشتن علاقه‌مند شوند، گفت: تا کسی لذت کتاب‌خوانی را نبرد کتاب‌خوان نخواهد شد؛ در نظام نمره‌ای مدارس ما باید تشویق برای کتابخوانی نمره در نظر گرفته شود.

این نویسنده اظهار داشت: یادتان باشد در معرفی کتاب‌ها باید رنگارنگ عمل کرد و از این سفره متنوع انواع  آن را ارائه داد تا خواننده خسته نشود.

وی در پایان در پاسخ به این سوال که آیا این امکان است که خالق داستان ارمیا، ارمیا را درقالب مدافع حرم به قلم تحریر بیاورد، گفت: در گذشته به این موضوع فکر کرده بودم  که شهید حاج قاسم سلیمانی متوجه این موضوع شدند و به من اعلام کردند که این موضوع مناسب نیست و من نیز از آن صرف‌نظر کردم.

 امیرخانی با اشاره به چگونگی ورودش به نویسندگی اظهار داشت: در دوره‌هایی از عمر، انسان تصمیم‌هایی می‌گیرد و من هم در دوره‌ای از زندگی هدفی داشتم که هیچ ربطی به نویسندگی نداشت ولی آرام آرام و ناخواسته وارد عرصه نویسندگی به عنوان مهمترین دغدغه‌ام شدم.

این نویسنده معاصر ادامه داد:نمی‌توانم اکنون خود را نویسنده بدانم، نویسنده کسی است که هم‌اکنون نیز درحال نویسندگی هستم؛ از یک نشریه دانش‌آموزی شروع کردم که سرمقاله‌هایش بدون اسم بود و داستان‌هایم را نیز به اسم مستعار منتشر می‌کردم و از شدت علاقه‌ام به کتاب‌خوانی در ایام کنکور با خودم شرط کرده بودم که به ازای هر ساعت درس خواندن من به عنوان جایزه کتاب غیردرسی بخوانم.

وی در پاسخ به این سوال که برای کسی که قصد دارد شروع به نوشتن کند چه باید کنند، بیان داشت: کسی که کتاب بخواند الزاما نویسنده نمی‌شود، ولی کسی که قصد نویسندگی دارد چاره‌ای جز کتاب خواندن و رمان خواندن ندارد؛ البته یک سری تمارین برای نویسندگی وجود دارد؛ برای مثال قسمتی از تمرینات نوشتن باعث انسجام ذهن می‌شود.

امیرخانی خاطرنشان کرد: نویسنده شدن مانند ورود به یک تیم باشگاهی فوتبال است؛ کسی که فوتبال بازی می‌کند الزاما به تیم باشگاهی وارد نمی‌شود، ولی می‌تواند از فوتبال بازی کردن لذت ببرد.

این نویسنده درباره سیر مطالعاتی نیز بیان داشت: برای سیر مطالعاتی سلیقه افراد است که می‌تواند تعیین کننده باشد؛ البته خودمن سیاهه 100 تایی است که آن را نگارش کرده‌ام تا افراد بتنوانند برای یافتن سیرمطالعاتی از آن بهره ببرند.

وی با اشاره به تکنیک تندخوانی اظهار داشت: کسی که تندخوانی انجام می‌دهد، آرام‌آرام از لب‌خوانی به سمت ذهن‌خوانی روانه می‌شود؛ تندخوانی مانند رانندگی است، گاهی باید آرام خواند و گاهی نیز باید آرام خواند.