در گفتگوی زنده اینستاگرامی مطرح شد:
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، وحید اشتری، از فعالین عدالتخواه کشور در گفتگوی زنده اینستاگرامی به همراه محمد عمرانی، دبیر قرارگاه احمدی روشن سیستان و بلوچستان در خصوص چرایی شکست انتخابات آگاهانه در سیستان و بلوچستان و رای آوردن اشخاصی که غالبا گره گشایی نمی‌کنند، گفت: آمار بیشترین میزان شرکت در انتخابات مربوط به مردم سیستان و بلوچستان است. به دلیل پر جمعیت بودن خانواده ها، رای آوردن در این استان به این شکل است که اگر نامزد‌ها به طایفه‌های بزرگ وصل باشند به راحتی وارد مجلس می‌شوند. هرچند که آسیب شناسی در انتخابات ایران معضلات زیادی دارد و قومیت گرایی جزء اولویت‌ها نیست.
اشتری در خصوص اهمیت انتخابات گفت: انتخابات از این جهت تاثیر گذار و حائز اهمیت است که باعث کاهش نابرابری و ایجاد وضع مطلوب می‌شود. فهم ما از انتخابات چنین بود، اما متاسفانه چنین نشد. ماهیت انتخابات به معنای ایجاد فرصت‌هایی برای حل شدن معضلات و ایجاد عدالت سراسری است ولیکن ساختار انتخابات در ایران خود به نابرابری دامن می‌زند. حجم فساد در قبل و بعد انتخابات در مجلس شورای اسلامی بیداد کرده و بخش اعظمی از نابرابری‌های امروز، مدیون مجلس است.
این فعال عدالتخواه درباره تبلیغات نابرابر نامزد‌های انتخاباتی گفت: در کشور‌های توسعه یافته، مردم از چندین ماه قبل از انتخابات با نامزد‌ها آشنا می‌شوند. مناظراتشان را تماشا می‌کنند و در آخر با شناخت کافی به پای صندوق رای می‌روند. در ایران مدت زمان تبلیغات برای رأی آوردن نهایت یک هفته است. در این میان اساسا در مناطق محرومی مثل سیستان و بلوچستان یا جنوب کرمان کسی رای بیشتری می‌آورد که شام بهتری بدهد. متاسفانه اغنیا از هزینه کردن در مناطق محروم برای ورود به مجلس استفاده می‌کنند.
وی تاکید کرد: ساختار انتخابات در ایران به نحوی است که کسی اگر شفافیت بیشتری داشته باشد، نمی‌تواند وارد مجلس بشود؛ به این خاطر که ثروت معیار سنجش ارزش افراد برای ورود به مجلس شورای اسلامی است. اگر انتخابات آگاهانه باشد، چنین اتفاقی نمی‌افتد و مجلس جایگاه کسانی می‌شود که با حس وظیفه شناسی به این عرصه ورود کرده اند.
وحید اشتری در خصوص نابرابری در داشتن نماینده به میزان جمعیت در بعضی از استان‌های کشور گفت: در سال ۵۸ با ۳۷ میلیون جمعیت، مجلس ۲۷۰ نماینده داشت؛ این در حالی است که اکنون با حدود ۸۰ میلیون جمعیت ۲۹۰ نماینده راهی مجلس می‌شوند. در واقع هر ۲۵۰ هزار نفر در ایران یک نماینده دارند؛ با این حال بعضی حوزه با دو میلیون نفر واجد شرایط رأی، تنها یک نامزد دارند. استان‌های محروم عضو بدترین اماکن در نسبت جمعیت به نماینده هستند. سیستان با حدود دو میلیون و هفتصد هزار نفر جمعیت تنها ۸ نماینده دارد.
این فعال اجتماعی در خصوص این که چه جریاناتی می‌تواند زمینه ساز یک انتخابات آگاهانه بشود، گفت: ساز و کار انتخابات باید در جهتی حرکت کند که مردم تعیین کنند به چه کسی رأی بدهند یا خیر. با شرایط کنونی که مردم تنها یک هفته برای شناخت نامزد‌ها فرصت دارند، اکثریت بر مبنای ظواهر رأی می‌دهند. اگر از ماه‌ها قبل انتخابات با زندگی شان عجین بشود و تاثیر رأی خودشان را در مجلس ببینند، چنین نخواهد شد.
وی در پایان عنوان کرد: این مسائل تا زمانی که تبدیل به یک اراده جمعی نشود به فهم مشترک نخواهد رسید؛ طبیعتا مجلس نیز تغییر نخواهد کرد.
اشتری در خصوص اهمیت انتخابات گفت: انتخابات از این جهت تاثیر گذار و حائز اهمیت است که باعث کاهش نابرابری و ایجاد وضع مطلوب می‌شود. فهم ما از انتخابات چنین بود، اما متاسفانه چنین نشد. ماهیت انتخابات به معنای ایجاد فرصت‌هایی برای حل شدن معضلات و ایجاد عدالت سراسری است ولیکن ساختار انتخابات در ایران خود به نابرابری دامن می‌زند. حجم فساد در قبل و بعد انتخابات در مجلس شورای اسلامی بیداد کرده و بخش اعظمی از نابرابری‌های امروز، مدیون مجلس است.
این فعال عدالتخواه درباره تبلیغات نابرابر نامزد‌های انتخاباتی گفت: در کشور‌های توسعه یافته، مردم از چندین ماه قبل از انتخابات با نامزد‌ها آشنا می‌شوند. مناظراتشان را تماشا می‌کنند و در آخر با شناخت کافی به پای صندوق رای می‌روند. در ایران مدت زمان تبلیغات برای رأی آوردن نهایت یک هفته است. در این میان اساسا در مناطق محرومی مثل سیستان و بلوچستان یا جنوب کرمان کسی رای بیشتری می‌آورد که شام بهتری بدهد. متاسفانه اغنیا از هزینه کردن در مناطق محروم برای ورود به مجلس استفاده می‌کنند.
وی تاکید کرد: ساختار انتخابات در ایران به نحوی است که کسی اگر شفافیت بیشتری داشته باشد، نمی‌تواند وارد مجلس بشود؛ به این خاطر که ثروت معیار سنجش ارزش افراد برای ورود به مجلس شورای اسلامی است. اگر انتخابات آگاهانه باشد، چنین اتفاقی نمی‌افتد و مجلس جایگاه کسانی می‌شود که با حس وظیفه شناسی به این عرصه ورود کرده اند.
وحید اشتری در خصوص نابرابری در داشتن نماینده به میزان جمعیت در بعضی از استان‌های کشور گفت: در سال ۵۸ با ۳۷ میلیون جمعیت، مجلس ۲۷۰ نماینده داشت؛ این در حالی است که اکنون با حدود ۸۰ میلیون جمعیت ۲۹۰ نماینده راهی مجلس می‌شوند. در واقع هر ۲۵۰ هزار نفر در ایران یک نماینده دارند؛ با این حال بعضی حوزه با دو میلیون نفر واجد شرایط رأی، تنها یک نامزد دارند. استان‌های محروم عضو بدترین اماکن در نسبت جمعیت به نماینده هستند. سیستان با حدود دو میلیون و هفتصد هزار نفر جمعیت تنها ۸ نماینده دارد.
این فعال اجتماعی در خصوص این که چه جریاناتی می‌تواند زمینه ساز یک انتخابات آگاهانه بشود، گفت: ساز و کار انتخابات باید در جهتی حرکت کند که مردم تعیین کنند به چه کسی رأی بدهند یا خیر. با شرایط کنونی که مردم تنها یک هفته برای شناخت نامزد‌ها فرصت دارند، اکثریت بر مبنای ظواهر رأی می‌دهند. اگر از ماه‌ها قبل انتخابات با زندگی شان عجین بشود و تاثیر رأی خودشان را در مجلس ببینند، چنین نخواهد شد.
وی در پایان عنوان کرد: این مسائل تا زمانی که تبدیل به یک اراده جمعی نشود به فهم مشترک نخواهد رسید؛ طبیعتا مجلس نیز تغییر نخواهد کرد.
ارسال نظرات