منتخب مجلس یازدهم گفت: ایران باوری امیدبخش به ملتهای مستضعف برای شکستن هیمنه این نظام سلطه در سطح جهان القا کرده و این نهضت ضد امپریالیستی روزبهروز در حال گسترش است.
علیرضا نظری منتخب مجلس یازدهم از حوزه انتخابیه خمین در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو، با بیان اینکه برخی جریانها در داخل کشور، چشم به نتیجهی انتخابات ایالات متحده دوختهاند، اظهار داشت: بعضی از نگاهها در داخل کشور، مجدداً معطوف به اتفاقات آمریکا شده است و این توهم بیهوده و بیاساس که اگر دموکراتها برنده انتخابات شوند، تحولاتی در موضوع ارتباط با ایران شکل خواهد گرفت، امیدی واهی برای گروه خاصی در کشور است.
وی ادامه داد: چنین برداشتی از تحولات آمریکا، ناشی از نشناختن ماهیت این کشور و هیئت حاکمِ آن و ندانستن علت دشمنی ایالاتمتحده با نظام جمهوری اسلامی ایران است. ماهیت این نظام سلطه بر اساس زیادهخواهی، زورگویی، قلدری و فزونطلبی در جهان شکلگرفته است و این امر همچنان استمرار دارد.
منتخب مجلس یازدهم با تأکید بر اینکه مهمترین دلیل خصومت آمریکا با ملت و انقلاب اسلامی، کوتاه شدن دست این کشور از منابع و ظرفیتهای بینظیر کشورمان است، گفت: کشورمان به مظهر ایستادگی در برابر منافع زیادهخواهانه غرب و مهمتر از همه به چالش کشیدن گفتمان مدرنیته مدل لیبرال دموکراسی و تفکر انسانمحوری تبدیلشده است. ایران باوری امیدبخش به ملتهای مستضعف برای شکستن هیمنه این نظام سلطه در سطح جهان القا کرده و این نهضت ضد امپریالیستی روزبهروز در حال گسترش است.
نظری پیرامون برگزاری انتخابات آمریکا در سیزدهم آبان ماه ۱۳۹۹، بیان داشت: نامزدهای هر دو جناح سیاسی تقریباً مشخصشده و ترامپ بهعنوان نامزد «جمهوریخواهان» و جو بایدن «معاون اوباما» بهعنوان نامزد نهایی دموکراتها در آمریکا معرفیشده است.
منتخب مجلس تصریح کرد: اگر نگاه اجمالی به تاریخ ۴۱ ساله انقلاب اسلامی و مسیر حرکت آمریکا در مقابل انقلاب اسلامی بیندازیم، متوجه خواهیم شد که در موضوع برخورد با جمهوری اسلامی، بحث فروپاشی یا تغییر رفتار کشورمان، هر دو جناح آمریکا بهرغم بعضی از اختلافات در حوزه سیاست داخلی، متحد عمل کردهاند.
وی ادامه داد: در بحث سیاستهای برونمرزی و بهویژه در مواجهه با جمهوری اسلامی، همواره این دو جریان سیاسی آمریکایی باهم متحد هستند و اگر اختلافی هم در بحث برخورد با ایران وجود دارد، در موضوع اصل دشمنی نیست بلکه در شکل مواجه است؛ در واقع اختلاف نه بر اساس مبانی فکری این دو جناح بلکه در روشها و سبکهای دشمنی است.