نامه وزیر بهداشت به رهبر انقلاب
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، سعید نمکی وزیر بهداشت در نامه‌ای به رهبر معظم انقلاب آورده است: بی تردید دوباره بر می‌گردیم به روزهائی که مردم عزیز کشورمان با سلامتی و شادمانی در کنار هم زندگی کنند و دیری نخواهد پائید تا بر چهره نازنین فرمانده مهربانمان لبخند رضایتمندی بنشانیم. متن کامل این نامه به شرح ذیل است:
حضرت آیت ا... العظمی خامنه‌ای
مقام معظم رهبری (مدظله العالی)
سلام علیکم.
فراز اول فرمایشات حکیمانه امروزتان که همچون پیش، مایه وفاق و همگرائی ملی بود پس از چند هفته تلاش شبانه روزی و نفس گیرمان در مدیریت بیماری کرونا بخصوص در استانهای مرزی و پرمشکل کشور که به لطف پروردگار به مهار نسبی آن نیز انجامید بارانی لطیف بود بر تنهای رنجور و دل‌های داغدیده مان، اما آهنگ محزون صدایتان در فراز دوم که غمگینانه از افتادن آتش دوباره بیماری بر نیستان وجود هموطنانمان گفتید و سوز دل مهربانتان را از داغ فقدان عزیزانمان بر زبان جاری فرمودید وجودم را گداخت و نگاشتن سوز دل را تنها راه علاج این رنج جان گداز یافتم.
اگر در دوره اول بیماری سربازان حضرتعالی بعنوان مدافعین سلامت در کنار دیگر عزیزان دستآوردی شگرف در اوج تحریم و تنگدستی نثار ملت شریف ایران کردند علاوه بر همه جان فشانی‌ها، همدلی‌ها و هم افزائی‌های مردم و کارگزاران نظام، حمایتهای بزرگ منشانه رهبری مهربان و فرزانه بود که یقین دارم در تاریخ این سرزمین بعنوان برگ زرین بی بدیل، جاودانه به یادگار خواهد ماند.
اینجانب بعنوان سربازی کوچک که از روز‌های قبل از ورود بیماری به کشور خدمتگزار بوده‌ام و یاد هر روزش را در دفتر خاطراتم می‌نگارم، گرانبهاترین اوراق این نگارش را سرشار از ردپای کلام، عمل و محبت حضرتعالی می‌بینم و امروز که پس از آن‌همه بردباری و حمایت، بجای شادمانی و رضایت، اندوه در آهنگ صدایتان می‌شنوم، برایم بسیار، بسیار غم انگیزست.
قبل از این موج جدید بلاخیز پیش بینی ایام را بدلیل غفلت‌های ساده انگارانه به محضرتان تقدیم کرده بودم دلم نمی‌خواست آنچه می‌دیدم، تحقق یابد. دلم می‌خواست در عالم پیش بینی و رویا بماند همچون انسانی که خوابی تلخ می‌بیند و در عالم بیداری خوشحال می‌شود که خواب بود، ولی متأسفانه به حقیقت پیوست. اما بگویم عزیز دل، هنوز دیر نشده است، تا خدا هست که یاریمان کند، شما هستید که نصیحت و دعایمان کنید، مردمی هستند که حرفهایمان را بشنوند و همراهیمان کنند، قوای سه گانهای هستند که دست در دست هم حمایت‌مان کنند، نیرو‌های مسلح، سازمان‌های مردم نهاد و خیرینی هستند که دست‌مان را بگیرند، جوانان و دانشگاهیان فرهیخته‌ای هستند که در راه پیشگیری و درمان، معجزه خلق کنند. مدافعین عاشق سلامتی هستند که مهر بورزند و خسته نشوند، مادران و پدران شهدائی هستند که دعای نیمه شبانشان عطر دل‌انگیز کاروان‌مان باشد هراسی از هجمه بیماری نداریم و یقین داریم که مهارش می‌کنیم و بی‌تردید دوباره بر می‌گردیم به روزهائی که مردم عزیز کشورمان با سلامتی و شادمانی در کنار هم زندگی کنند و دیری نخواهد پائید تا بر چهره نازنین فرمانده مهربانمان لبخند رضایتمندی بنشانیم. انشاا.
دکتر سعید نمکی
حضرت آیت ا... العظمی خامنه‌ای
مقام معظم رهبری (مدظله العالی)
سلام علیکم.
فراز اول فرمایشات حکیمانه امروزتان که همچون پیش، مایه وفاق و همگرائی ملی بود پس از چند هفته تلاش شبانه روزی و نفس گیرمان در مدیریت بیماری کرونا بخصوص در استانهای مرزی و پرمشکل کشور که به لطف پروردگار به مهار نسبی آن نیز انجامید بارانی لطیف بود بر تنهای رنجور و دل‌های داغدیده مان، اما آهنگ محزون صدایتان در فراز دوم که غمگینانه از افتادن آتش دوباره بیماری بر نیستان وجود هموطنانمان گفتید و سوز دل مهربانتان را از داغ فقدان عزیزانمان بر زبان جاری فرمودید وجودم را گداخت و نگاشتن سوز دل را تنها راه علاج این رنج جان گداز یافتم.
اگر در دوره اول بیماری سربازان حضرتعالی بعنوان مدافعین سلامت در کنار دیگر عزیزان دستآوردی شگرف در اوج تحریم و تنگدستی نثار ملت شریف ایران کردند علاوه بر همه جان فشانی‌ها، همدلی‌ها و هم افزائی‌های مردم و کارگزاران نظام، حمایتهای بزرگ منشانه رهبری مهربان و فرزانه بود که یقین دارم در تاریخ این سرزمین بعنوان برگ زرین بی بدیل، جاودانه به یادگار خواهد ماند.
اینجانب بعنوان سربازی کوچک که از روز‌های قبل از ورود بیماری به کشور خدمتگزار بوده‌ام و یاد هر روزش را در دفتر خاطراتم می‌نگارم، گرانبهاترین اوراق این نگارش را سرشار از ردپای کلام، عمل و محبت حضرتعالی می‌بینم و امروز که پس از آن‌همه بردباری و حمایت، بجای شادمانی و رضایت، اندوه در آهنگ صدایتان می‌شنوم، برایم بسیار، بسیار غم انگیزست.
قبل از این موج جدید بلاخیز پیش بینی ایام را بدلیل غفلت‌های ساده انگارانه به محضرتان تقدیم کرده بودم دلم نمی‌خواست آنچه می‌دیدم، تحقق یابد. دلم می‌خواست در عالم پیش بینی و رویا بماند همچون انسانی که خوابی تلخ می‌بیند و در عالم بیداری خوشحال می‌شود که خواب بود، ولی متأسفانه به حقیقت پیوست. اما بگویم عزیز دل، هنوز دیر نشده است، تا خدا هست که یاریمان کند، شما هستید که نصیحت و دعایمان کنید، مردمی هستند که حرفهایمان را بشنوند و همراهیمان کنند، قوای سه گانهای هستند که دست در دست هم حمایت‌مان کنند، نیرو‌های مسلح، سازمان‌های مردم نهاد و خیرینی هستند که دست‌مان را بگیرند، جوانان و دانشگاهیان فرهیخته‌ای هستند که در راه پیشگیری و درمان، معجزه خلق کنند. مدافعین عاشق سلامتی هستند که مهر بورزند و خسته نشوند، مادران و پدران شهدائی هستند که دعای نیمه شبانشان عطر دل‌انگیز کاروان‌مان باشد هراسی از هجمه بیماری نداریم و یقین داریم که مهارش می‌کنیم و بی‌تردید دوباره بر می‌گردیم به روزهائی که مردم عزیز کشورمان با سلامتی و شادمانی در کنار هم زندگی کنند و دیری نخواهد پائید تا بر چهره نازنین فرمانده مهربانمان لبخند رضایتمندی بنشانیم. انشاا.
دکتر سعید نمکی
ارسال نظرات