جنوب کرمان و سونامی کووید ۱۹ / بیمارستانی که کرونایی‌ها را با سرم درمان می‌کند!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حنانه جانمحمدی* چندین بیمار که در راهرو‌های بی سر و ته بیمارستان منتظر نشسته اند، افرادی که با طی کردن مسافت طولانی به دلیل اتمام ظرفیت مرکز درمانی تنها با شنیدن جمله: خوتان را قرنطینه کنید جا نداریم! برگردانده می‌شوند، مادران و پدرانی که آزمایشگاهی برای تشخیص مثبت یا منفی بودن کرونای آن‌ها وجود ندارد! این شرح کوتاهی از بیمارستان کهنوج در جنوب استان کرمان است.

 

استان کرمان با وجود برخورداری از منابع طبیعی سرشار، همواره با بی تفاوتی مسئولان و متولیان فرهنگی مواجه بوده و منطقه‌ای محروم به حساب می‌آید. شهر‌هایی مثل فاریاب، کهنوج و رودبار جنوب که گنجینه التفات‌های سرسری و نگاه‌های بی تفاوت بالادستی هاست، حالا با سونامی کرونا دست و پنجه نرم می‌کند!

 چند وقت گذشته بیمارستان ۱۲ فروردین شهرستان کهنوج اعلام کرد که دیگر ظرفیتی برای پذیرش بیماران کرونایی ندارد و تخت خالی دیگری برایش باقی نمانده که بتواند بیمارانی که اوضاع وخیم دارند را درون خود جای بدهد. اواخر هفته گذشته خبری مبنی بر عدم انجام تست کرونا در این مجموعه شنیده شد! تنها جوابی که از سوی این بیمارستان به افرادی که مشکوک به کرونا بودند داده می‌شد، این بود: مشکوک به کرونا هستید! بروید و خودتان را قرنطینه کنید.

به نظر می‌رسد که وخامت بیماری برای آنها بی معناست، چراکه بیمارانی که به نوع حاد بیماری کوید ۱۹ دچار می‌شوند نیاز به دستگاه تنفسی یا همان وندیلاتور دارند و طبیعتا این وسیله در هرجا و خانه‌ای پیدا نمی‌شود که بیماران بتوانند در خانه، خودشان را درمان کنند. به این خاطر روز به روز تعداد مبتلایان به این ویروس در جنوب کرمان افزایش پیدا می‌کند و مرجعی پاسخگوی این حجم از مرگ و میر نیست! سوالی که مطرح می‌شود اینجاست که چرا با وجود رشد روز افزون مبتلایان به کرونا، نقاهتگاهی برای بستری این بیماران در مناطق جنوبی استان کرمان تاسیس نمی‌شود؟ مسئله‌ای که مستقیما به جان شهروندان و ساکنان ایران زمین مربوط می‌شود!

 

خان میرزایی، یکی از فعالان دانشجویی عدالتخواه در جنوب کرمان در خصوص این مسئله می‌گوید: منطقه جنوب کرمان حتی در حالت عادی هم شرایط مساعدی ندارد، چه برسد به حالا که سیل کرونا در اینجا راه افتاده! جنوب کرمان همیشه با فجایع مختلفی رو به رو بوده، اما در شرایط حال حاضر اوضاع وخامت بیشتری دارد. شهرستان فاریاب بیمارستانی ندارد. شهرستان‌های کهنوج و قلعه گنج هم به تازگی صاحب یک بیمارستان شده اند که امکانات آن‌ها در حد درمانگاه‌های شهر کرمان هم نیست. در گذشته که خبری از کرونا نبود مردم این مناطق باید مدت زمان طولانی در صف می‌ماندند تا دکتر ویزیتشان می‌کرد، حالا دیگر حتی ویزیت هم نمی‌شوند و به راحتی از پذیرش آن‌ها چشم پوشی می‌کنند.

این فعال دانشجویی ادامه می‌دهد: بیماران شهرستان فاریاب مجبور به طی کردن مسافتی نسبتا طولانی برای رسیدن به بیمارستان ۱۲ فروردین کهنوج هستند، چون تنها بیمارستان آن اطراف همین است! وضعیت این بیمارستان فاجعه است. بیماران در صف‌های بلند و طولانی در انتظار پذیرش هستند. بیمارستان، اما از پذیرش آن‌ها سرباز می‌کند و کیتی برای انجام تست کرونا به گفته مسئولین بیمارستان وجود ندارد و آزمایشگاه این مرکز درمانی نیز بسته شده. شرایط به قدری آلوده است که اگر شخصی بدون علائم کرونا وارد بیمارستان بشود، در نهایت به این بیماری مبتلا خواهد شد.

به گفته خان میرزایی، در شهرستان‌های محروم، مردم بدون استفاده از ماسک در مراکز عمومی وارد می‌شوند. سفره‌های مردم به قدری کوچک است که دیگر مبلغی برای خرید روزانه ماسک وجود ندارد و کمتر کسی در این نواحی ماسک به صورت در خیابان دیده می‌شود.

بیمارستان ۱۲ فروردین کهنوج در کل ۱۲ تخت را برای بیماران کرونایی اختصاص داده بود که بعد از مدتی اعلام کرد که دیگر ظرفیتی برای پذیرش بیمار جدید ندارد. با وجود اینکه جنوب کرمان جزو آخرین مناطقی بود که به کرونا ویروس مبتلا شد، اما در حال حاضر اوضاع خوبی ندارد یا می‌توان گفت قرمز است! شخصی با گذراندن ۷۰ کیلومتر خودش را به این بیمارستان رسانده، اما به دلیل عدم ظرفیت بعد از تزریق سرم و دارو به روستایش بازگردانده شده. به گفته منابع محلی هم نبود نیروی خدماتی به چشم می‌آید، هم نیروی درمانی. علاوه بر اینکه مرکز درمانی ۱۲ فروردین ظرفیت کافی برای بیماران ندارد، کادر متخصصی هم برای رسیدگی به وضعیت مبتلایان ندارد.

 

این فعال عدالتخواه ادامه می‌دهد: نبود تخت، دستگاه تنفسی، نیروی خدماتی و کادر درمان از عمده مشکلات بیمارستان‌های جنوب کرمان است. تقریبا در حال حاضر پذیرشی وجود ندارد. مسلما بیماری که از مسافت طولانی با حال جسمانی نامساعد به بیمارستان مراجعه می‌کند تنها به یک سرم احتیاج ندارد و نیاز به انجام امدادرسانی‌های مجدانه است تا از فاجعه‌های بعدی جلوگیری شود.

در اوایل شیوع کرونا، نیرو‌های جهادی به همراه سپاه پاسداران به سم پاشی و تمیز کردن خیابان‌ها و معابر عمومی مشغول بودند، اما در حال حاضر دیگر خبری از فعالیت‌های جهادی نیست، در صورتی که اکنون نیاز به این دست اقدامات بیشتر احساس می‌شود. حتی دیگر خبری از توزیع مایع ضدعفونی کننده و ماسک در بین مردم نیست و بعید نیست وخامت اوضاع در نواحی جنوب کرمان بیشتر بشود. طبق شواهد تقریبا ۹۰ درصد مردم جنوب کرمان از ماسک و لوازم بهداشتی استفاده نمی‌کنند و همه چیز دست به دست هم داده تا کار به بیخ کشیده بشود.

به گفته این فعال دانشجویی، رئیس تنها بیمارستان کهنوج در این شرایط حاد استئفا داده و مسئول جدید هنوز به کار سوار نشده است. استانداری خبر از قرمز بودن وضعیت می‌دهد، اما رئیس جدید بیمارستان وضعیت تمام بیمارستان‌های کشور را اینطور توصیف می‌کند. عده‌ای جمعیت بالای جنوب کرمان را مسبب به بار آمدن این فاجعه می‌دانند.

پیگیری‌های خبرگزاری دانشجو از مسئولین علوم پزشکی جیرفت همچنان ادامه دارد. نمی‌توان درد یک نقطه از ایران را به دیگر نقاط آن تعمیم نداد و از سلامتی جمع کثیری از مردمان کرمانی چشم پوشید. در تماس‌هایی که با بیمارستان و مراکز درمانی جنوب کرمان داشتیم به جوابی مشخصی نرسیدیم. خبرنگار دانشجو تا روشن شدن ماجرا به پیگیری ادامه خواهد داد.