تالارپشتی: به هیچ وجه هزینه لیست تهران را ندادم / رفتار‌های اقتصادی روحانی مشکوک است / خودروسازی؛ حیاط خلوت دولت‌ها

گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو- محمدمهدی احمدی؛ پیشرفت و ترقی بخش صنعتی هر کشور فرصت‌های ایده‌آلی را برای رشد اقتصادی و اشتغال ارائه می‌دهد. این بخش از اقتصاد همواره مـورد توجـه خـاص سیاسـتگذاران و دولتمـردان قـرار داشته است. یکی از الزامات توسعه راهبرد بـرای ارتقـای رقابـت‌مندی صـنعتی، پـی بـردن بـه وضعیت عملکردی این بخش از اقتصاد ملـی از منظـر رقابـت‌مندی و درک جایگـاه و مقایسـه عملکرد در رابطه با دیگـر کشورهاسـت. از همین رو خبرگزاری دانشجو با عزت الله اکبری تالارپشتی، رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی به گفتگو نشسته است.

اکبری تالارپشتی در این گفتگو درباره صنعت خودروسازی کشور معتقد بود که حیاط خلوت دولت هاست و دولت‌ها نمی‌گذارند این صنعت پیشرفتی داشته باشد.

وی همچنین درباره شفافیت آرا در مجلس می‌گوید: با شفافیت موافق هستم و خیلی از آرا در مجلس شفاف است و نیازی به مخفی کردن رای نیست، اما نباید دکانی برای افراد شود.

رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس اظهار دارد: دیپلماسی اقتصادی باید سرلوحه کار دولت قرار گیرد، زیرا اگر دیپلماسی اقتصادی در کشور نباشد صادرات صورت نمی‌گیرد. اگر تولیدات یک کشور صادراتی نباشد، پایدار نیستند و صادرات بر اساس فناورانه نباشد صادرات نیست. پس باید در این موضوع بسیار کار شود.

وی بیان می‌کند: سوال من از دولت این است که در این ایام پایانی خود چرا بر تشکیل وزارت بازرگانی پافشاری می‌کند که اصلا به این دوره از دولت نمی‌رسد؟ تشکیل شدن این وزارتخانه دو یا سه سال زمان می‌برد و من واقعا علت اصرار دولت را نمی‌دانم.

اکبری درباره حواشی انتخاباتی گفت: به هیچ وجه هزینه انتخابات و هزینه لیست تهران را ندادم و از اصل، این موضوع را تکذیب می‌کنم.

مشروح گفتگو در ادامه می‌آید:

 

این که می‌گویند برخی از نمایندگان مجلس اعتقادی به شفافیت آرا ندارند؟ بنده این موضوع را نشنیده‌ام. در ضمن چیزی مخفی هم در مجلس وجود ندارد ولی آن چیزی که مهم است، موضوع و دستور جلسه است. اگر موضوع مهم و امنیتی باشد نیاز به رای مخفی است وگرنه موضوعات عادی باید شفاف شود چه ایرادی دارد مردم از رای نمایندگان خود مطلع شوند. مثلا در مجلس‌های قدیم نمایندگان با بالا بردن دست یا قیام و قعود رای خور را اعلام می‌کردند که این کاملا مشخص بود چه نماینده‌ای چه رایی می‌دهد اما شفافیت آرا نباید تبدیل به دکان شود مثلا نماینده باید طبق نظر کارشناسی خود و مصالح کشور و ملت رای بدهد.

 

 

 

در قضیه تاجگردون، دوستان ما که مذهبی و متعهد هستند و شکی در آن نیست و ما نیز دوستشان داریم (باخنده) به این مسئله ورود کردند. اولا بگویم شخص بنده نسبت به جریان بچه‌های حزب اللهی در مجلس احساس وظیفه می‌کنم. اما من این موضوع را قبول نداشتم که این افراد مصاحبه کردند یا کلیپ‌هایی پخش کردند که آقای تاجگردون انقلابی است یا نه! زیرا با این معیار‌ها نمی‌توان انقلابی بودن یا نبودن فردی را مشخص کرد و این گونه معیارسنجی کاملا غلط است.

بنده به آقای تاجگردون رای ندادم. این درحالی است که بنده در کمیسیون تحقیق مجلس حضور داشتم و به صحبت‌های هر دوطرف گوش دادم اما آن چیزی که بنده را قانع نکرد تا به آقای تاجگردون رای بدهم این مورد بود که آقای تاجگردون در جلسه غیر علنی نتوانست درباره یک عکس که متعلق به مجلس ششم بود، توضیحی بدهد که همین امر باعث شد به ایشان رای ندهم. اما چرا در اوایل صحبت هایم به انقلابی بودن یا نبودن یک فرد با پخش کلیپ و... شروع کردم، زیرا بنده شخصا اعتقادی به این نوع صحبت‌ها ندارم و اگر بخواهیم با ایجاد یک جو احساسی رای بگیریم این رای پایدار نیست بلکه باید بر اساس منطق باشد تا پایدار شود. آقای تاجگردون برادر من و شماست وقتی می‌گویند نظرت را بده یعنی باید طبق یافته‌ها و بررسی‌ها باشد که این رای برای من با ارزش است.

 

با شفافیت آرا موافق هستم و خیلی از آرا در مجلس شفاف هستند و نیازی به مخفی کردن ندارند یعنی درباره همه موضوعات از قبیل صنعت، کشاورزی، اقتصاد و... به صورت شفاف هستند مگر موضوعات مخفی که قانون به صراحت بیان کرده که مخفی باشد. اما شفافیت آرا نباید به یک دکان تبدیل شود یعنی اگر قرار باشد یک مسئله‌ای که به نفع مردم است من رای بدهم کسی نداند من که نماینده مجلس هستم ملت باید بداند زیرا که اصل بر شفافیت است، اما طوری نباید پیش برود که در برابر رای داده شده نماینده را مواخذه کنند بلکه نماینده باید محکم در برابر رای خود بایستد و هر رایی می‌دهد باید بگوید که تشخیص و برآوردم این بوده است. این موضوع را باید تقویت کرد یعنی اگر خارج از مجلس از یک نماینده پرسیده شد که به تاجگردون چه رایی دادی و او پاسخ مثبت داد نباید این فرد را سرزنش کرد، زیرا این نماینده به این اصل رسیده است و بالعکس.

 

وقتی که خودروسازی‌ها حیاط خلوت دولت‌ها باشد معلوم است این آشفتگی و نابه سامانی‌ها وجود خواهد داشت. این مورد نیز مخصوص این دولت نیست بلکه در دولت‌های گذشته هم بوده است، ولی در این دولت پر رنگ‌تر است. آخرین سمت بنده در شرکت ایدرو بود که در دولت جناب روحانی این شرکت به گوشه‌ای رفته است و اصلا دولت از طریق ایدرو پیش نمی‌رود. این در حالی است ۱۴ درصد ایران خودرو و ۱۷ درصد سایپا برای دولت است. حتی این دولت از وزارت صنعت، معدن و تجارت هم عبور کرده و به صورت مستقیم ورود پیدا کرده و مستقیم می‌گوید رئیس دفتر دولت گفته است این نفر را بردارید و آن یکی را بگذارید. این کمپانی‌های خودروسازی تبدیل به یک بنگاه اقتصادی برای دولت شده است یعنی ۱۴ درصد سهم دارد، ولی به اندازه ۲۰۰ درصد مدیریت می‌کند.

در مورد قرائت تحقیق و تفحص‌هایی هم که انجام شده باید گفت که قرائت آنها برعهده هیئت رئیسه مجلس است این در حالی است که نمایندگان مجلس هم خواهان آن‌ها باشند.

 

متاسفانه بله دولت همچنان مصر به تشکیل وزارت بازرگانی است. بنده صحبت‌هایی با دولتمردان داشتم و حتی با آقای امیری معاون پارلمانی دولت صحبت‌هایی داشتم ایشان معتقد بودند در جلسه‌ای که آقای روحانی با مقام معظم رهبری داشتند، رهبر انقلاب پیگیر تشکیل وزارت بازرگانی بودند که بنده به آقای امیری گفتم آیا حاضر هستید در جلسه علنی به این موضوع اشاره کنید یا نه؟ در چنین شرایطی ایشان ساکت شدند و هیچ نگفتند.

سوال من از دولت این است که در این ایام پایانی خود چرا بر تشکیل وزارت بازرگانی پافشاری می‌کند که اصلا به این دوره از دولت نمی‌رسد؟ تشکیل شدن این وزارتخانه دو یا سه سال زمان می‌برد و من واقعا علت اصرار دولت را نمی‌دانم. اگر تشکیل این وزارت خانه برای دولت مهم است چرا از همان ابتدای دولت این کار را نکرد و چرا اکنون در پایان دولت اصرار بر آن دارد.

این نظر بنده است که به این دست حرکت‌ها مشکوک هستم یعنی رئیس جمهور محترم پروژه‌هایی در دست می‌گیرد تا افکار عمومی را منحرف سازد و در مقابل هیچ کس مسئولیت کار‌های عقب مانده را نمی‌پذیرد.

 

تمامی کمیته‌های کمیسیون صنایع و معادن مجلس تشکیل شده است. در ابتدای کمیسیون به اعضای بیان کردم که هر عضوی نظری درباره کمیته‌ها و اولویت‌ها دارد، بگوید. در جلسه‌ای که با آقای قالیباف رئیس مجلس داشتیم بیان کردم، اولویت‌های کمیسیون باید بر اساس شعار سال باشد یعنی تولید داخلی باید یک رونق و جهشی داشته باشد، اما اگر بازاری برای این جهش تولید نباشد این اتفاق به درد نمی‌خورد. از این رو کمیسیون صنایع مجلس جلسه‌ای با وزیر امور خارجه داشت تا بحث دیپلماسی اقتصادی را مطرح کند. زیرا باید دولت را ملزم کرد تا ارتباطات خوبی را با همسایگان ایجاد کند تا بازاری برای محصولات ایرانی ایجاد شود.

 

وقتی در جنگ اقتصادی هستیم آرایش باید تغییر کند یعنی سفارتخانه‌ های ما که پایگاهی در کشور‌های خارجی هستند باید چهره شان تغییر کند و حتی باید سفرایی انتخاب شوند که در حوزه‌های اقتصادی کارکرده و صاحب نظر باشند. از این رو کمیسیون در حال آماده سازی طرح دوفوریتی دیپلماسی اقتصادی است تا در اختیار هیئت رئیسه مجلس قرار دهد و دولت ملزم به ایجاد یک دیپلماسی اقتصادی در سطح منطقه و جهان باشد.

در ضمن باید بگویم که کمیسیون وظیفه اجرا ندارد، اما می‌توان نظارت بر دستگاه‌های اجرایی داشته باشد. باید دولت تدبیری بیاندیشد و تمام این نقدینگی‌هایی که به سمت بورس رفته است را به سوی تولید و صنعت سوق دهد. متاسفانه دولت یک عادت بدی دارد هرجا که پول کم می‌آورد دست در صندوق توسعه ملی می‌کند. سیل یا زلزله می‌آید، دولت درخواست برداشت پول از این صندوق را می‌کند چرا از این نقدینگی‌ها استفاده نمی‌کند؟

اولا در واگذاری‌ها اگر قرار است به صورت شیر یا خطی عمل شود و بنگاه‌های اقتصادی واگذار شوند هیچ وقت نظمی صورت نمی‌گیرد. ثانیا امنیت سرمایه گذاری در کشور بسیار ضعیف است. ثالثا باید مردم سهیم باشند در تمام امور اقتصادی تا این موارد اتفاق نیفتد واگذاری‌ها خوب پیش نمی‌رود و مشکلاتی که الان در خصوصی سازی‌ها می‌بینیم پیش خواهد آمد.

 

اتفاقاتی که در کشور می‌افتد که به نوعی پای دولت در میان باشد یا می‌توان عمدی دانست یا سهوی و یا هر دو این موارد یعنی این که رئیس جمهور یک کشور کارشناس نیست، ولی دست به یک کار‌هایی می‌زند که غیر قابل قبول است. متاسفانه باید به حرف یک عده کارشناس گوش دهد که این کار را نمی‌کند و کار خود را انجام می‌دهد. مگر اداره کردن یک مملکت بازی شیر یا خطی است؟ بلکه اداره کردن یک کشور فضای کارشناسی شده را طلب می‌کند. من باز تکرار می‌کنم که به این حرکات شخص رئیس جمهور کاملا مشکوک هستم و این رفتار‌ها یک رفتار عادی نیست.

 

این مورد را کاملا رد و تکذیب می‌کنم و اصلا چنین چیزی اتفاق نیفتاده است. باید بگویم علت در لیست قرار گرفتنم این طور بود که در جلسه‌ای که صنعتگران با دکتر حداد عادل داشتند به ایشان پیشنهاد شد که از ۳۰ نفر لیست تهران یک سهمیه به صنعتگران داده شود. دکتر حداد هم به آنها تایید ندادند بلکه تاکید کردند که بررسی خواهد شد. در نهایت دو روز به انتخابات که لیست منتشر شد، جنان حداد تماس گرفت و گفت شورا از تخصیص یک سهمیه به صنعتگران موافقت کرده است، این طور شد که من در لیست قرار گرفتم.

 

در این زمان حرف و حدیث‌هایی از برخی افراد شنیده شد. مثلا آقای رسایی گفته بود بنده اصلا اکبری را نمی‌شناسم که به ایشان یادآوری کردم که در مجلس هشتم با هم در یک جا بودیم که بعدا گفت نمی‌دانستم این اکبری آن اکبری مجلس هشتم است. باید به ایشان یادآوری کنم که ولایتمداری به ایجاد سر و صدا کردن نیست بلکه با انجام دادن کار برای مردم ولایتمداری خود را نشان می‌دهیم. ایشان در زمانی که نماینده مجلس بودند چه کار مفیدی داشتند چه خاصیتی داشتند. اکنون رهبر انقلاب التماس می‌کنند که برای مردم که پشتیبان نظام و انقلاب هستند کار شود نه جنگ احزابی و جناحی صورت گیرد.

امیدوار هستیم که در راه خدمت به مردم ثابت قدم باشیم و مجلس یازدهم بتواند امید را در جامعه دوباره برگرداند.