گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زهره حسنی سعدی؛ طی روزهای اخیر ماجرای جنجالی تجاوز سریالی «ک.ا» به دختران دانشجو در فضای مجازی بسیار داغ شده‌است. این فضای ملتهب زمینه جولان برخی مدعیان حقوق زنان در این موضوع را هموار کرده است. در حالی که عامل اصلی وقوع اینچنین فجایع اجتماعی، همین جریانات فمینیستی است که پی‌در‌پی زنان و دختران جامعه را به گسست حریم‌خصوصی‌شان در برابر مردان تشویق می‌کنند.
ترم چهارم دانشگاه کلاس تفسیر موضوعی قرآن برخلاف اغلب کلاس‌های عمومی دانشگاه تهران با محوریت شبهات و بحث‌های مرتبط با زنان دنبال میشد. در یکی از جلسات، بحث بر سر شبهات همیشگی جامعه دختران درباره حجاب و روابط با پسران بود. همان جملاتی که همیشه لقلقه زبان مدعیان حقوق زنان است.
باورهایی چون:«روابط با پسران باید عادی شود و پوشاندن خود به عقده‌ای شدن بیشتر مردان منجر می‌شود؛ یا آنکه در رد حجاب و پوشش، آزادی بی‌قید و شرط سرلوحه است». در این زمینه، برخی از دانشجویان دختر با انکار تعهد و رد حریم خصوصی منکر کارایی حیا و مسئولیت متقابل زوجین بودند.
جملاتی متناقض با اصول فرهنگی ایرانی نظیر:« با یک فرد نمی‌توان تمام نیازهای خود را برطرف کرد و دختر یا پسر حق دارند نیاز جنسی خود را با یک فرد و نیاز عاطفی خود را با شخص دیگری مرتفع کنند». تمامی جملات و باورهای مسمومی که در آن کلاس شنیده میشد؛ به ظاهر زن‌سالارانه و به متوهمانه هدف از بیانشان احقاق حقوق زنان بود. اما حقیقت در پشت درهای کلاس رقم می‌خورد. دختران جامعه در وهله اول در پس این اندیشه‌ها قربانی تجاوز می‌شوند.
قربانی گفتمان بی‌پایه‌ای که با روکش‌های زیبای آزادی و برابری زنان و مردان با پنبه سر دختران جامعه را می‌برند. دخترانی که تحت تجاوز اندیشه‌ای فمینیست‌ها، هر روز با یک آرایش و مد لباس به دانشگاه‌ها می‌آمدند. پیش‌فرضی که باید من آزاد بگردم و هرجا و هر زمانی که بخواهم می‌توانم بروم. ترویج این تن آرایی و خود را براساس متدهای برهنه آراستن، با هدف خوشامد دیگران، تجاوزی است که هر روز به دختران فریب‌خورده جامعه می‌شود.
در موضوع ارتباط با پسران، اول به عضویت در گروه‌های دوستی تشویق می‌شوند و سپس با گریه‌ها و احساسات لگدکوب شده، وارد رابطه‌های بدون تعهد می‌شوند، اما این روزها از در و دیوار دانشگاه و خیابان‌های شهر شنیده می‌شود. همان دخترانی که برای احقاق حقوق‌شان همه چیز را رها کرده و حریم‌ها را شکسته‌اند، خودشان اولین قربانیان این فریب هستند.
حالا با داغ شدن ماجرای جنجالی «ک.ا» این خاطرات و جملات فمینیستی کلاس تفسیر موضوعی قرآن، تبعاتش را نشان می‌دهد. کسی چه می‌داند، شاید یکی از قربانیان تجاوز دختر مغبونی باشد که به برهنه بودنش می‌نازید و حریم‌خصوصی را منکر میشد. اما برای دفاع از حقوق زنان چشم‌ها را باید بر روی حقایق جامعه باز کرد و واقعیاتی را پذیرفت که شاید برای فمینیست‌های متجاوز، چندان خوشایند نباشد.
در داستان تجاوزها، قطعا این مرد سیاه دل مجرم است و باید محاکمه شود. اما برای عمیق دیدن این موضوع باید بسیار ریشه‌ای‌تر نگریست. اگر شانتاژ فمینیست‌ها که زن همان مرد است و می‌تواند به هرجا که می‌خواهد برود و هرچه می‌خواهد بپوشد و هیچ‌کس حق ندارد به او آزاری برساند به این ماجراها نگاه شود، ابعاد مهم مسئله نادیده گرفته‌می‌شود و این داستان ادامه‌دار خواهد بود. در این راستا، خیلی از افراد و تفکرات برای حل ماجرا به سراغ سرکوب مردان می‌روند. اما در این رابطه باید گفت که قانون و مجازات تنها مسکن است و داروی اصلی حفظ حریم‌خصوصی زنان است.
پیش از مجازات مردان متجاوز باید زنان مغفول جامعه آگاهانیده شوند
علاوه بر قانون و مجازات چهارگونه پیشگیری از جرم وجود دارد و برای نتیجه‌دادن باید هر چهار مورد آن با یک دیگر پیش برود. این چهارگونه پیشگیری عبارت‌اند از: پيشگيري وضعي، پيشگيري رشدمدار، پيشگيري اجتماعي و پيشگيري كيفری. همان‌طور که مشاهده می‌کنید تنها بخشی از پیشگیری مربوط به قانون و مجازات است. در وهله اول باید زنان و دختران آگاهانیده شوند و تنها توجه به مجازات راه به جایی نمی‌برد و باید به ریشه‌های مسئله پرداخته شود.
در وهله بعدی برای بررسی ریشه این معضل باید برای یک بار جامعه زنان بپذیرد ظلمی که بر آنان وارد می‌شود بخشی از ریشه این موضوع در بین خودشان رشد کرده است. این باور کلیشه‌ای غلط که هاله‌ای از حق‌جانبی برای زنان قائل است باید شکسته شود تا حقوق زنان حفظ شود. باید با واقع‌بینی نسبت به ضعف‌ها و کاستی‌هایی که در بین جامعه زنان است، آگاهی پیدا کرد و دست به اصلاح آنان زد.
تا زمانی که خود زنان تفاوتی بین حریم خصوصی خود با مردان قائل نشوند و تفاوت‌های طبیعی مردان و زنان را نپذیرند، نمی‌توان مردان را تنها متهم کرد. این واقعیت بدیهی که زنان نسبت به مردان زیباتر هستند و مردان صاحب غریزه هستند غیر قابل انکار است. این دو خصوصیت در چارچوب رابطه تعهدآمیز و عشق پاک معنا پیدا می‌شود. کشاندن این مسائل به اجتماع با تن‌آرایی کردن دختران و هوس‌رانی پسران در ابتدا ضربه‌ای بزرگ به حیثیت زنان و سپس برهم‌زننده نظم اجتماعی جامعه است. بنابراین با چنین وضعیتی نمی‌توان به حفظ امنیت و دفاع از حقوق زنان امید بست.
در نتیجه باید گفت باورهای وارداتی فمینیستی که به اسم دفاع از زنان در جامعه نهادینه شده‌است، یکی از مهم‌ترین عوامل خشونت و تجاوز علیه زنان است. در ماجرای «ک.ا» نیز با خواندن روایت‌های گفته‌شده می‌توان فریب خوردن دختران را به خوبی فهم کرد.
البته همان‌طور که دختران برای حفظ سلامت روانی جامعه و نگهداشت احترام متقابل در روابط بین‌فردی وظایفی دارند، پسران نیز دارای منشور انسانی هستند. برای مثال در مسئله تجاوزات سریالی، مدیریت شهوت در مردان و کنترل چشم خود وظایف مهمی است که مردان باید در جامعه به آن عمل کنند. در غیر اینصورت مردان نیز با انجام ندادن این کار سلامت روحی خود و جامعه را به خطر می‌اندازند.
بنابراین، علاوه بر اجرای حکم قانون باید به این مسائل ریشه‌ای تربیتی نیز در جامعه توجه کرد. همچنین باید گفت علل اقتصادی و جامعه‌شناختی دیگری نیز در این تجاوزها و روابط نامشروع ریشه دارد. عواملی مانند فقر و سخت شدن شرایط ازدواج، یکی از آن‌ها است.
زهره سعدوندی - دبیرکارگروه زنان و خانواده انجمن مستقل دانشگاه تهران
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.