کد خبر:۸۷۷۱۶۰
مجلّه سیاست خارجی آمریکا - Foreign Policy؛
تهران به سلاح هسته‌ای نزدیکتر شده است/ بایدن و ترامپ تمایل خود را برای مذاکره با ایران اعلام کرده‌اند!
فارن پالیسی نوشت: دلایل خوبی برای دولت جدید ایالات متحده وجود دارد که سریعاً به سمت گفتگو با تهران برای تنش‌زدایی حرکت کند. امّا این کاملاً متفاوت از این موضوع است که در مهلت باقی‌مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری ایران، به امید حصول یک توافق، دنبال ایرانیان بیافتیم.
گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو - احمد رضاپور؛ مجلّه فارن پالیسی (Foreign Policy) نزدیک به جناح محافظه کار آمریکا در گزارشی به تاریخ ۱۵ سپتامبر نوشت: جو بایدن یا دونالد ترامپ؛ مهم نیست چه کسی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پیروز شود، دولت بعدی مجبور است به مصاف ایران برود. اگرچه راهبرد فشار حداکثری ترامپ به اقتصاد ایران ضربه زده، امّا در فروپاشی یا تسلیم ایران شکست خورده است. در عوض، بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تایید کردند که امروز نسبت به روزی که ترامپ زمام امور را برعهده گرفت، تهران به سلاح هسته‌ای نزدیکتر شده است. حضور منطقه‌ای آن کاهش نیافته و در هفته جاری، [از سوی واشنگتن] اعلام شد که تهران درحال برنامه‌ریزی برای تلافی "ترور ژنرال قاسم سلیمانی توسط ایالات متحده آمریکا" است.
روایت نشریه Business Insider آمریکا؛
با درنظر گرفتن این تهدیدات، این امر برای رئیس‌جمهور بعدی آمریکا ضروری خواهد بود که در مسیر دیپلماسی گامی معتبر بردارد. هم بایدن و هم ترامپ تمایل خود را برای مذاکره با تهران اعلام کرده‌اند. بایدن وعده خود مبنی بر تغییر سیاست فعلی دولت و بازگشت به توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ که ترامپ در سال ۲۰۱۸ از آن خارج شد، اعلام کرد. طرح معاون اوّل وقت رئیس‌جمهور اوباما را اینگونه می‌توان خلاصه کرد: «اگر ایران به تعهّدات توافق هسته‌ای بازگردد، ایالات متحده به عنوان نقطه شورع مذاکرات بعدی [!] به این توافقنامه مجدداً می‌پیوندد.» ترامپ نیز در موارد متعدد اعلام کرده است که در صورتی که برای دور دوم انتخاب شود، قادر خواهد بود ظرف چند هفته با ایران معامله کند[!] ـــ این ادعای ترامپ درحالی است که دولت او در سال ۲۰۱۸ از توافق با ایران خارج شد.
مراسم اعلام خروج آمریکا از توافق هسته‌ای «ایران و ۱+۵» و امضاء سندی مبنی بر بازگشت تحریم علیه ایران توسط ترامپ
کاخ سفید - ۸ می ۲۰۱۸/ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ | منبع: AFP
سوال کلیدی که در دولت بعدی با آن مواجه هستیم این است که دولت چگونه و چه‌زمانی اوّلین قدم را برای تعامل مجدد با تهران برمی‌دارد. ناظران و کارشناسان در ایالات متحده و اروپا به طور فزاینده‌ای بر سر این موضوع بحث می‌کنند که بین آغاز دولت بعدی ایالات متحده در ژانویه/دی و انتخابات ریاست جمهوری ایران در ژوئن/خرداد، فرصتی برای معامله با تهران وجود دارد. رئیس‌جمهور حسن روحانی واجد شرایط نامزدی مجدد نیست و احتمالاً یک سیاستمدار محافظه‌کار (اصطلاحی در ادبیات سیاسی آمریکا) جانشین وی خواهد شد. در نتیجه، مادامی که روحانی در قدرت است، بایدن یا ترامپ باید به سرعت با تهران معامله کنند. این دیدگاه اشتباه است. قطع به یقین برای دولت بعدی دلایل قانع‌کننده‌ای جهت تعامل زودهنگام با ایران برای کاهش خطرات هسته‌ای و منطقه‌ای وجود دارد، امّا آمریکا با امید به تغییر سیاست ایران و یا از ترس اینکه فرصت از بین می‌رود، نباید برای دستیابی به توافق با ایران عجله کند.
نویسنده در ادامه گزارش خود با قید این مطلب که روحانی نمی‌تواند نقشی مشابه با سال‌های ابتدایی دولت خود را ایفا کند، مدعی شد: انتخاب روحانی منجر به مذاکره نشد بلکه تصمیم نظام سیاسی برای مذاکره امکان انتخاب روحانی را فراهم کرد. وضعیت امروز او همراه با توافقنامه هسته‌ای که از آن دفاع می‌کرد و اقتصادی که وعده احیاء آن را داده بود، روبه زوال است. روحانی احتمالاً طی ما‌ه‌های پایانی دولت‌اش، مشتاق بازکردن باب گفتگو با واشنگتن برای بازسازی میراث سیاسی خود است تا نشان دهد توافق بیهوده نبود. در همین حال، طرفداران مشی دیپلماسی به درستی ارزیابی می‌کنند که جانشین روحانی تقریباً به طور قطع محافظه‌کار خواهد بود. امّا این موضوع لزوماً به معنای مرگ دیپلماسی نیست.
در ادامه گزارش مجلّه سیاست خارجی آمریکا آمده است: در نهایت، تصمیم‌گیری در مورد مذاکره با واشنگتن [تنها] برعهده رئیس‌جمهور جدید نیست. وقتی پای امنیت ملّی درمیان باشد، ایران مانند یک ید واحده عمل می‌کنند. این بدان معنی نیست که سیاست داخلی کشور مهم نیست، ولی اشتباه است که فکر کنیم با تغییر دولت تصمیمات استراتژیک از اساس تغییر می‌کند. تصمیمات بزرگ از کلیّت سیستم اتخاذ می‌شود. اگرچه در صورتی که ایران تصمیم به مذاکره بگیرد، بین روحانی و جانشین وی تفاوت است، امّا این کار، صرف نظر از اینکه چه کسی بر مصدر امور باشد، صورت می‌پذیرد.
نویسنده گزارش در جمع بندی تحلیل خود نوشت: در پایان، ایران احتمالاً با رئیس‌جمهور آمریکا مذاکره خواهد کرد. با وجود گام‌های خارق‌العاده برای ایجاد ثبات در بازار و تامین کسری بودجه، اقتصاد [هنوز] به حالت پایدار در نیامده است، امّا رهبران ایران با احتیاط به مقوله مذاکرات نزدیک می‌شوند. [آیت‌الله] خامنه‌ای به این نکته اشاره کرده است که خروج ترامپ از توافق هسته‌ای نشان داد آمریکا قابل اعتماد نیست. زمان و دامنه مذاکرات احتمالاً به محض اعلام نتیجه انتخابات آمریکا و درک بهتر ایران از ترکیب، اهداف و سیاست‌های دولت جدید است.
دلایل خوبی برای دولت جدید ایالات متحده وجود دارد که سریعاً به سمت گفتگو با تهران برای تنش‌زدایی حرکت کند. امّا این کاملاً متفاوت از این موضوع است که در مهلت باقی‌مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری ایران، به امید حصول یک توافق، دنبال ایرانیان بیافتیم. تلاش و تمایل آمریکا برای تاثیرگذاری در مشی سیاسی ایران نه تنها در تامین منافع ایالات متحده شکست خواهد خورد، بلکه باعث استفاده ایران از این تمایل به نفع خود خواهد شد. در نهایت، برنامه زمانی فرآیند دیپلماسی ایران - آمریکا باید در خدمت اهداف ایالات متحده باشد [نه ایران]، برعکس این موضوع صادق نیست.
نویسنده در ادامه گزارش خود با قید این مطلب که روحانی نمی‌تواند نقشی مشابه با سال‌های ابتدایی دولت خود را ایفا کند، مدعی شد: انتخاب روحانی منجر به مذاکره نشد بلکه تصمیم نظام سیاسی برای مذاکره امکان انتخاب روحانی را فراهم کرد. وضعیت امروز او همراه با توافقنامه هسته‌ای که از آن دفاع می‌کرد و اقتصادی که وعده احیاء آن را داده بود، روبه زوال است. روحانی احتمالاً طی ما‌ه‌های پایانی دولت‌اش، مشتاق بازکردن باب گفتگو با واشنگتن برای بازسازی میراث سیاسی خود است تا نشان دهد توافق بیهوده نبود. در همین حال، طرفداران مشی دیپلماسی به درستی ارزیابی می‌کنند که جانشین روحانی تقریباً به طور قطع محافظه‌کار خواهد بود. امّا این موضوع لزوماً به معنای مرگ دیپلماسی نیست.
در ادامه گزارش مجلّه سیاست خارجی آمریکا آمده است: در نهایت، تصمیم‌گیری در مورد مذاکره با واشنگتن [تنها] برعهده رئیس‌جمهور جدید نیست. وقتی پای امنیت ملّی درمیان باشد، ایران مانند یک ید واحده عمل می‌کنند. این بدان معنی نیست که سیاست داخلی کشور مهم نیست، ولی اشتباه است که فکر کنیم با تغییر دولت تصمیمات استراتژیک از اساس تغییر می‌کند. تصمیمات بزرگ از کلیّت سیستم اتخاذ می‌شود. اگرچه در صورتی که ایران تصمیم به مذاکره بگیرد، بین روحانی و جانشین وی تفاوت است، امّا این کار، صرف نظر از اینکه چه کسی بر مصدر امور باشد، صورت می‌پذیرد.
نویسنده گزارش در جمع بندی تحلیل خود نوشت: در پایان، ایران احتمالاً با رئیس‌جمهور آمریکا مذاکره خواهد کرد. با وجود گام‌های خارق‌العاده برای ایجاد ثبات در بازار و تامین کسری بودجه، اقتصاد [هنوز] به حالت پایدار در نیامده است، امّا رهبران ایران با احتیاط به مقوله مذاکرات نزدیک می‌شوند. [آیت‌الله] خامنه‌ای به این نکته اشاره کرده است که خروج ترامپ از توافق هسته‌ای نشان داد آمریکا قابل اعتماد نیست. زمان و دامنه مذاکرات احتمالاً به محض اعلام نتیجه انتخابات آمریکا و درک بهتر ایران از ترکیب، اهداف و سیاست‌های دولت جدید است.
دلایل خوبی برای دولت جدید ایالات متحده وجود دارد که سریعاً به سمت گفتگو با تهران برای تنش‌زدایی حرکت کند. امّا این کاملاً متفاوت از این موضوع است که در مهلت باقی‌مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری ایران، به امید حصول یک توافق، دنبال ایرانیان بیافتیم. تلاش و تمایل آمریکا برای تاثیرگذاری در مشی سیاسی ایران نه تنها در تامین منافع ایالات متحده شکست خواهد خورد، بلکه باعث استفاده ایران از این تمایل به نفع خود خواهد شد. در نهایت، برنامه زمانی فرآیند دیپلماسی ایران - آمریکا باید در خدمت اهداف ایالات متحده باشد [نه ایران]، برعکس این موضوع صادق نیست.
*مطالب فوق مورد تایید خبرگزاری نیست و صرفاً جهت مطالعه مخاطبان ترجمه شده است.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.