گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، امیننژادمقدم؛ تلویزیون به عنوان قدرتمندترین ابزار صنعت سرگرمیهمواره مورد نکوهش روشنفکران قرار داشت و فرزانگان از تماشای آن بدلیل عوام زدگی و سطحی بودن اجتناب می کردند، اما در ایران تاسیس شبکه چهار از این بدبینی کاست و موجب دوستی این قشر با تلویزیون شد. طرح تاسیس شبکه چهار سیما جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۷۴ شمسی با هدف جذب مخاطبان خاص و با شعار شبکه فرهیختگان و نخبگان به تصویب رسید. تولید و پخش برنامه های تلویزیونی در حوزه های علمی، فرهنگی، هنری و دینی با پشتوانه تحلیلی غنی تر از اهداف اصلی تاسیس این شبکه است واینکه شبکه بتواند بستری برای مشارکت نخبگان، فرهیختگان و اندیشمندان جامعه در برنامه های کلان و خرد نظام جمهوری اسلامی ایران، بیان نظرات و آرا و نقد سازی مسائلی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و تعاملی افکار و اندیشه های گوناگون در جهت ارتقاء سطح اندیشه ورزی باشد. شبکه چهار سیما با مدیریت دکتر معینی پور ،در چهار گروه تخصصی برنامه سازی ادب و هنر، فرهنگ و اندیشه، دانش ،اجتماعی و سیاسی در زمینه های علمی،فرهنگی،هنری،سیاسی و اجتماعی فعالیت می کند. (صفحه رسمی شبکه ۴)
شبکه ای با مخاطب واقعی!
شبکه ۴ صداوسیما همیشه طبق شعار خودش "شبکه چهار، شبکه دانایی" سعی بر ایجاد یک رابطه رفت و برگشتی بین مخاطبین در منزل و پژوهشگران و نخبگان داشته باشد. هر چند این شبکه تا حد خوبی مخاطبین خاص خودش را دارد اما یقیناً شروع و طرح مسائل در این بستر میتواند خیلی ساده مباحث عام تر را در فضای جامعه سر ریز کند. شاید بزرگ ترین نکته مثبت این شبکه آن است که خلاف تمامی شبکه های صداوسیما سعی میکند بدون دید جانب دارانه خیلی صریح در خصوص مسائلی که در اذهان ما تابو های ناخواسته شده اند صحبت نماید.
شبکه ۴ صداوسیما برنامه های خوبی نظیر شوکران ، زاویه ، معرفت را در قالب های سیاسی، فرهنگی و معرفتی به روی آنتن برد که البته گاهی فشار های امنیتی-رسانه ای باعث شده تا برنامه ها دچار مشکلاتی نظیر تعلیق موقت شوند.
نتیجه چیست!؟
از مهم ترین نتیجه هایی که می توان از این سبک برنامه های صریح و بدون لکنت با مخاطبین گرفت آن باشد که خلاف نظر خیلی ها که میگویند صداوسیما در فضای جامعه تاثیرگذار نیست ، اتفاقاً هنوز به شدت اثرگذار است. چراکه شبکه ای با مخاطبین حداقلی توانسته طرح یک مسئله مهم در فضای کشور انجام دهد. سوالاتی که چه بهتر است قبل از آنکه خوراک رسانه ای معاندین شود در دل شبکه های ملی طرح و پاسخ داده شود.
حال چه کنیم ؟
جذب مخاطب از دیرباز مشکل مدیران صداوسیما بوده و همیشه برای رفع این معضل و ارائه بیلان کاری به سراغ برنامه های زرد و تخدیرکننده رفته اند .جامعه را نیز به بهانه مخاطبین بیشتر وارد این فضا کرده اند. البته که اگر برنامه ای سرگرم کننده و یا حتی مباحثه ای از فرم خوبی برخوردار باشد و ثانیاً نظرات مختلف آزادانه و با صدای رسا بیان شود حتماً میتواند مخاطب جذب کند و در وهله ی بعدی به خیلی از شبهات به صورت دقیق پاسخ دهد.
چرا باید از شبکه ۴ جمهوری اسلامی حمایت کرد ؟!
مسیر باز کردن گفتگوهای آزاد یا بهتر بگوییم بازگشایی مجدد این گفتگوها که سال ها پیش با مناظرات بین شهید بهشتی و سایر علما با اقشار مختلف مثل مارکسیست ها رخ داد ؛ میتواند نوید بازگشت مجدد مردم به پای گیرنده ها باشد. صداوسیما برای اثرگذاری بیشتر باید از حالت تریبون های فرمایشی و بلندگوی حاکمیتی خارج شود و به یک محفل رفت و برگشتی و تبادل آرا تبدیل شود. صداوسیما باید مجدد دانشگاه شود؛ باید به صحنه اصلی خود یعنی شفاف سازی و ارتقای سطوح فرهنگی و علمی و سیاسی بازگردد. البته طراحی وساخت برنامه های تفریحی مناسب هم در این چند سال افول شدیدی داشته است وبیشتر نظرات در این حوزه به صورت سلبی است و شاید باید برای این مورد هم فکر اساسی انجام داد.
امین نژادمقدم - کارشناسی مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.