افشین‌منش: تبلیغات بخشی از مجاهدت فرهنگی محسوب می‌شود / فرهنگ‌سازی در راستای حجاب یا یک بیزینس پرسود؟

میلاد افشین منش، مدیرعامل حریران، در گفتگو با خبرگزاری دانشجو، به بیان نکات خود درباره خلاء‌های موجود در حوزه تبلیغات حجاب و نیز بررسی وضعیت بلاگری حجاب در ایران و حجاب استایل‌ها پرداخت.

افشین منش، مدیر حریران، با ارایه دسته بندی کلی از بلاگرها، آن‌ها را به دو گروه تخصصی و غیرتخصصی تقسیم کرد. از نگاه وی، بلاگر تخصصی به فردی اطلاق می‌شود که با کسب دانش و مهارت در حوزه‌ای مشخص  بصورت آکادمیک یا غیر آکادمیک، قابلیت اظهار نظر در رشته خود را یافته و با داشتن قلمی روان و نگاهی منحصر به فرد، وقایع و پدیده‌های مرتبط با حوزه خویش را در فضای شخصی یا عمومی معرفی و نقد می‌کند. در نقطه مقابل این تعریف، بلاگر غیرتخصصی قرار دارد که بدون داشتن بهره کافی از دانش یا مهارتی مشخص، صرفاً با داشتن قلمی روان، سوار بر موج وقایع روزمره شده و به تولید محتوایی بدون کیفیت یا با کیفیت پایین می‌پردازد. محتوای تولید شده توسط گروه دوم که بعضاً از آن با عنوان "محتوای زرد" نیز یاد می‌شود، بسته به سطوح فرهنگی مخاطبان، مقبول یا مردود جوامع خواهند بود.
افشین منش با انتقاد جدی از کمبود بلاگر تخصصی در هر حوزه و رشد بی رویه بلاگر‌های غیرتخصصی، اظهار داشت: هم اکنون در حوزه حجاب، به ندرت بلاگری داریم که بتوانیم بگوییم به طور تخصصی فعالیت داشته و به میزان قابل قبولی به ملاک‌های استاندارد بلاگری و تبلیغات نزدیک شده است. در واقع عنوان "بلاگر حجاب" نزد مخاطب ایرانی، به یک تعریف ساده، محدود شده است: بلاگری که محجبه است و بس؟!

 

مدیرعامل حریران، ضمن اظهار تاسف از محتوای تولید شده توسط بلاگر‌های غیرتخصصی، که غالباً بدون غنای فرهنگی یا اجتماعی لازم بوده و عموماً تبدیل به محل نمایش زندگی شخصی و رقابت بر سر تجملات بیشتر شده، افزود: هزینه تبلیغات در صفحه‌های مرتبط با آنان، اغلب سنگین و فراتر از توانایی تولیدکنندگان و کارآفرینان واقعی جامعه است و تاسف بارتر آنکه نظارتی از سوی نهاد‌های ذی ربط در این حوزه وجود ندارد و عملاً شاهد یک رهاشدگی در فضایی هستیم که دارای پتانسیل بالایی جهت بهره گیری مناسب اجتماعی و فرهنگی است.
افشین منش، ضمن بیان پراکندگی کاربران در شبکه‌های مجازی، افزود: وقتی یک تولیدکننده محصولات حجاب، تبلیغی به بلاگر‌های حجاب می‌دهد، با جذب تعداد زیادی از مخاطبانی روبرو می‌شود که علاقه به بهره مندی از محصولات وی را دارند و این نشان می‌دهد که در کمبود بلاگر‌های تخصصی، قشر مخاطبان مورد نظر فعالان حوزه عفاف و حجاب، جذب چه صفحاتی شده‌اند.
این کارآفرین ایرانی، با ارایه پیشنهاد به متولیان فرهنگی و خصوصاً دلسوزان حوزه حجاب و عفاف افزود: با توجه به پتانسیل بالای تاثیرگذاری و همچنین الگوگیری نسل جوان ما از بلاگر‌ها در فضای مجازی، شایسته است که سهمی از بودجه فرهنگی نهاد‌های ذی ربط در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا کارگروه مد و لباس کشور، مصروف پرورش بلاگر‌هایی تخصصی در این حوزه گردد تا اولاً شاهد تولید محتوا‌هایی ارزشمند و نقد‌هایی عالمانه و منصفانه در این زمینه باشیم و ثانیاً با رعایت عرف زندگی ایرانی و حدود اسلامی، هنجار‌های اجتماعی را حفظ کرده و به آفرینش الگو‌هایی مناسب برای نسل جوان بپردازد.
وی در ادامه بیان کرد: ممکن است تعدادی از تولیدکنندگان حوزه حجاب صرفاً با نگاه اقتصادی وارد این عرصه شده باشند و مقوله عفاف و حجاب را، با توجه به بافت اجتماعی جامعه ایران، پرمخاطب و سود ده یافته‌اند. برای این دسته از تولیدکنندگان، برقرار ماندن چرخه تولید به هر شکل و ابزاری، موجه و بلامانع است. اما برای جمعی که دلسوزانه به تولیدات حجاب به عنوان یک کالای فرهنگی می‌نگرند و مجاهدت در مسیر ترویج این فرهنگ را متعالی و مقدس می‌دانند، حتی تبلیغات نیز بخشی از این مجاهدت فرهنگی محسوب می‌شود و کمبود بلاگر‌های متعهدی که دارای صفحاتی با محتوا‌های ارزشمند باشند، بعنوان ابزار تبلیغات بیشتر احساس می‌شود.
افشین منش با دعوت از اهالی فرهنگ و هنر برای خالی نگذاشتن عرصه بلاگری تخصصی ابراز داشت: عزیزانی که در فضا‌های آموزشی، پرورشی یا هنری، دارای مطالعات هدفمند یا تجاربی کاربردی می‌باشند قلم به دست گرفته و رنگ و بوی فضای بلاگری را عوض کنند و سطح انتظار مخاطبان را از صرف وقت در شبکه‌های مجازی ارتقا بخشند.

 

مدیرعامل مزون حجاب حریران، در رابطه با مدلینگ حجاب در ایران ابراز داشت: صنعت مدلینگ در دنیا، استاندارد‌های خود را یافته و هر چند وقت یکبار بروز رسانی می‌شود و حتی در برخی کشور‌های اسلامی جنوب شرق آسیا که به نوعی قطب مدلینگ حجاب می‌باشند، ساختار‌ها و معیار‌های تعریف شده‌ای برای ورود به این حوزه وجود دارد، و چنین نیست که بتوان بطور سلیقه‌ای وارد این عرصه شد و به فعالیت پرداخت. اهمیت این استاندارد‌ها آنجایی مشخص می‌شود که اکثریت قریب به اتفاق این مدل‌ها و یا در اصطلاح مانکن‌ها، دارای صفحات شخصی بوده و با پرسنال برندینگ خود وارد فضای بلاگری نیز شده‌اند. اکنون می‌توان به راحتی تصور کرد که یک مدل حجاب اگر بلاگر پرمخاطبی نیز در صفحه شخصی خود باشد و در آنجا شخصیت نامتعارفی از خود را عرضه کند، تا چه اندازه سبب ایجاد تناقض در ذهن مخاطب و کاهش اعتماد عمومی به فضای فرهنگی ایجاد شده توسط دلسوزان عرصه حجاب خواهد شد و این باید نقطه تمرکز و توجه مدیران برند‌های حجاب باشد.
افشین منش با توجه به دشواری فعالیت در حوزه حجاب و مدلینگ حجاب در ایران ابراز داشت: بدلیل تنوع سلایق در هر جامعه، دست یافتن به رضایت عمومی عملاً ناممکن است. زیرا گاهی یک تصویر یا کلیپ از دید یک مخاطب پوشیده و آراسته بوده و از دید مخاطب دیگر معنای خودنمایی و جلب توجه دارد. مهم این است که فعالان این حوزه، خود را در جایگاه شنیدن نقد منصفانه مخاطبان قرار دهند و اگر دغدغه ترویج فرهنگ پوشیدگی و عفاف را دارند، تا حد امکان پاسخگوی طیف بیشتری از سلایق جامعه مخاطبین خود باشند. در عین حال باید توجه داشت که فعالیت‌های فرهنگی، چون شمشیر دولبه قابلیت دوگانه پیرایش و جراحت را با هم دارد و در عین حال که زشتی‌های جامعه را می‌زداید باید مراقب آسیب زدن‌های احتمالی بر پیکره آن نیز بود.
ایشان در انتهای این گفتگو ابراز امیدواری کردند که نهاد‌های فرهنگی ذی ربط حمایت‌های مادی و معنوی خود را از تولیدکنندگان محصولات حجاب و عفاف پررنگ‌تر کرده و تریبونی برای ابراز دغدغه‌های دلسوزان فرهنگ و سنت ایرانی اسلامی بوجود آورند.