چهار فضیلتی که باعث رضایت خداوند از بندگانش می‌شود

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.


امام سجاد (ع):

أرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فیهِ کَمُلَ إسْلامُهُ، وَ مَحَصَتْ ذُنُوبُهُ، وَ لَقِیَ رَبَّهُ وَ هُوَ عَنْهُ راضٍ: وِقاءُ لِلّهِ بِما یَجْعَلُ عَلى نَفْسِهِ لِلنّاس، وَ صِدْقُ لِسانِه مَعَ النّاسِ، وَ الاْ سْتحْیاء مِنْ کُلِّ قَبِیحٍ عِنْدَ اللّهِ وَ عِنْدَ النّاسِ، وَ حُسْنِ خُلْقِهِ مَعَ أهْلِهِ».

هرکس داراى چهار خصلت باشد، ایمانش کامل و گناهانش بخشوده خواهد بود و در حالتى خداوند را ملاقات مى‌کند که از او راضى و خشنود است:

۱- خودنگهدارى و تقواى الهى به طورى که بتواند بدون توقّع و چشمداشت، نسبت به مردم خدمت نماید.
۲-راستگویى و صداقت نسبت به مردم در تمام موارد زندگى.
۳-حیا و پاکدامنى نسبت به تمام زشتى‌ها نزد خدا و نزد مردم.
۴-خوش اخلاقى و خوش برخوردى با اهل خانواده خود.

مشکاة الانوار، ص ۱۷۲