یادداشت/
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، محمد فاضلی عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در یادداشتی نوشت: خبر دردناک، ترسناک و سرگیجه‌آور است. خبر سقوط یک هواپیما هم غوغایی به پا می‌کند.
آمار موجود در سایت‌های اینترنتی نشان می‌دهد چیزی بین دویست تا دویست‌وپنجاه هواپیمای مسافربری در خطوط هواپیمایی ایران فعالیت می‌کنند.
آمار رسمی کشته‌های کرونا به روزی بیشتر از چهارصد نفر رسیده و در طول بیش از دویست‌وپنجاه روزی که از کرونا می‌گذرد، درست مثل این است که هر روز حداقل یک یا دو هواپیمای مسافربری سقوط کرده است.
فاجعه همین قدر بزرگ است که انگار همه هواپیما‌های مسافربری کشور سقوط کرده باشند.
مسأله فقط این نیست که هر روز به تعداد آدم‌های مسافر یک هواپیمای مسافربری جان‌شان را از دست می‌دهند.
مسأله این است که چرا به اندازه بزرگی این واقعه، شاهد کنش‌هایی برای گفت‌وگوی اجتماعی، تولید دانش برای مدیریت این فاجعه، و اقدام در سطح سیاست نیستیم. آیا شما کنشی متناسب با اهمیت مسأله شاهد هستید؟
آمار موجود در سایت‌های اینترنتی نشان می‌دهد چیزی بین دویست تا دویست‌وپنجاه هواپیمای مسافربری در خطوط هواپیمایی ایران فعالیت می‌کنند.
آمار رسمی کشته‌های کرونا به روزی بیشتر از چهارصد نفر رسیده و در طول بیش از دویست‌وپنجاه روزی که از کرونا می‌گذرد، درست مثل این است که هر روز حداقل یک یا دو هواپیمای مسافربری سقوط کرده است.
فاجعه همین قدر بزرگ است که انگار همه هواپیما‌های مسافربری کشور سقوط کرده باشند.
مسأله فقط این نیست که هر روز به تعداد آدم‌های مسافر یک هواپیمای مسافربری جان‌شان را از دست می‌دهند.
مسأله این است که چرا به اندازه بزرگی این واقعه، شاهد کنش‌هایی برای گفت‌وگوی اجتماعی، تولید دانش برای مدیریت این فاجعه، و اقدام در سطح سیاست نیستیم. آیا شما کنشی متناسب با اهمیت مسأله شاهد هستید؟
به این عکس این یادداشت نگاه کنید. این‌ها فقط اعداد نیستند، تعداد آدم‌هایی است که فقط طبق آمار‌های رسمی هر روز در چهار ماه گذشته بر اثر کرونا درگذشته‌اند.
ارسال نظرات