بانوی ایرانی در گام دوم خود برای رساندن پیام صلح در جاده صلح ۲۰۲۰، با پیاده روی مسیر صد کیلومتری بین «ازمیر» به «کوش آداسی» ترکیه، به جان باختگان زلزله اخیر این کشور ادای احترام کرد.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو؛ بانوی ایرانی در گام دوم خود برای رساندن پیام صلح در جاده صلح ۲۰۲۰، با پیاده روی مسیر صد کیلومتری بین «ازمیر» به «کوش آداسی» ترکیه، به جان باختگان زلزله اخیر این کشور ادای احترام کرد.
خانم مهدوی نادر، بانوی ایرانی فعال در امور بشردوستانه و اجتماعی که دومین سفر جهانی خود برای رساندن پیام صلح را با عنوان «جاده صلح ۲۰۲۰» و با پیاده روی در میدان آزادی تا موزه صلح تهران آغاز کرده است، درباره گامهای دوم خود در ترکیه، گفت: با توجه به مسیری که از قبل برای پیاده روی در ترکیه انتخاب شده بود، فاصله ۱۰۰ کیلومتری شهر ازمیر تا مجسمه دست صلح در کوش آداسی را پیاده روی کردهام.
وی ضمن ادای احترام به جان باختگان زلزله اخیر ترکیه یادآور شد: متاسفانه اتفاق ناگوار زلزله و سیل در همین مسیر حادث شد که انشاالله که حکمتی در آن است و امیدوارم جاده صلح ۲۰۲۰ باعث خیر شود.
مهدوی نادر درباره ادامه سفرش در جاده صلح ۲۰۲۰ خاطر نشان کرد: انشاالله به همه کشورهای جهان سفر خواهم کرد، و در هر کشور بین یک نماد ملی تا یک نماد صلح را پیاده روی صلح خواهم داشت که میتواند یک یا صدها کیلومتر باشد.
مهدوی نادر از ناپیوسته بودن این سفرها به دلیل اپیدمی کوید ۱۹ و بسته بودن مرزها خبر داد و با بیان اینکه از به هم پیوستن جادههای صلح، یک جاده صلح جهانی ترسیم خواهد شد، تاکید کرد: قدمهایی که در پیادهرویهای صلح برمیدارم با "جیپیاس" ثبت و فروخته میشوند و در راه آبادانی و کمک به بهبود شرایط زندگی کودکان و زنان و مردم محروم ایران و جهان هزینه خواهند شد و این کار نیز با نظارت و سرپرستی مستقیم خودم صورت میپذیرد.
وی با بیان اینکه با فروش گام هایش در این سفر، به طرحهای خیریه کمک خواهد کرد، گفت: در سه ماه اخیر بخشی از گام هایش توسط خیران و هموطنان عزیز خریداری شده است که مبالغ دریافت شده از خیرین صرف لوله کشی آب در دو روستای محروم بلوچستان و ساخت یک کارگاه صنایع دستی در این شهر شده است که پروژه اخیر نیز تا پایان پاییز سال جاری به بهره برداری میرسد.
به گفته مهدوی نادر شعار وی در سفر صلح در این کلمات خلاصه میشود: «مردم جهان به امید، امنیت، شادی، برادری، دوستی، عشق و آسایش نیاز دارند، دنیایی بدون جنگ، بدون تحریم، بدون نژادپرستی و بدون ترس ...» پوپه مهدوینادر، پیش از این نیز برای ترویج صلح در «مسیر صلح» دور دنیا را با دوچرخه رکاب زده بود.