زنان، عروسک‌های زیبای پشت ویترین / استفاده تبلیغاتی از زنان در ویترین فروشگاه‌ها

گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو- طهورا میرزایی‌زاده؛ هر زمان که برای خرید لباس، پاساژ‌ها و مغازه‌های سطح شهر را از نظر گذرانده‌ایم، مانکن‌های پلاستیکی پای ثابت ویترین لباس فروشی‌ها بوده‌اند؛ و خوش‌آب و رنگ‌ترین و جدیدترین لباس‌ها؛ نشسته بر تن بی‌جان مانکن‌ها، ما را به داخل مغازه‌ها می‌کشاندند.. حالا تصور کنید روزی این مانکن‌های بی‌جان سیاه و سفید، با مدل‌های زنده پشت ویترین‌ها عوض شوند! زنان با جدیدترین و زیبا‌ترین لباس‌های موجود در یک فروشگاه، از پشت شیشه‌های سراسری ویترین به شما لبخند بزنند و برای چند ساعت در یک حالت خاص ایستادن و ترغیب شما برای ورود به فروشگاه، مبلغی هم دریافت کنند.

حکایت این زنان مانکن، یک بار در پایتخت، یک بار در شمال کشور و حالا در مشهد تکرار شده‌است. اما دفعه بعد باید منتظر این خبر از کدام نقطه از کشور باشیم؟ و یا اصلا تا به حال چند مانکن زن زنده مورد استفاده قرار گرفته و رسانه‌ای نشده‌اند؟

 

برده‌داری مدرن شاید واژه مناسبی باشد که می‌توان به این نوع استفاده از زن نسبت داد! زنانی که پشت ویترین‌ها برای فروشندگان بازار گرمی می‌کنند و وسیله تبلیغات و فروش بیشتر قرار می‌گیرند؛ فارغ از اینکه این نوع تبلیغات علاوه بر اینکه مرز‌های شرع و عرف را جا به جا می‌کند؛ راه حلی پیش پا افتاده است که جذابیت‌های جنسی زنان را ابزار درآمدزایی قرار می‌دهد... و ما با فراگیر شدن این نگاه شاهد تبلیغات غیر اسلامی و غیر انسانی در فروشگاه‌های لباس کشوری اسلامی خواهیم بود.

 

 

فرشته روح افزا، عضو سابق شورای عالی انقلاب فرهنگی و فعال حوزه زنان، در اینباره گفت: «در کشور‌هایی که خیلی از زنان شغل‌های مبتذل و سطح پایین دارند، زنان در ویترین‌ها قرار می‌گیرند. زن آنجا هیچ ارزش وجودی ندارد و اعتبارش به جنسیت و زن بودنش است؛ نه به انسان بودن. در حقیقت آن زن دیگر از خودش هویتی ندارد و یک کالاست برای اینکه کالای دیگری را به فروش برساند. اینجا هم برای تبلیغات و فروش بیشتر، زن کنار ماشین‌ها می‌ایستد و یا در نمایشگاه‌های مبتذل دیگر حاضر می‌شود و خودش را از لحاظ جسمی به منثه ظهور می‌گذارد. عکسی هم که از مانکن زنده در مشهد پخش شد پیرو همین‌ها است و فرقی با آن ندارد..»
خودت را دست بالا بگیر!

 

انسانیت مقامی‌ست که آگاهانه یا ناآگاهنه در مورد زنان نادیده گرفته می‌شود به طوری که وقتی فروشندگان مطلوبیت استفاده از مانکن‌های بی‌جان را کم دانستند، زنان را به عنوان ابزار مورد استفاده قرار دهند؛ و البته گاهی این خود زنان هستند که جایگاهشان را به چنین درجاتی تنزل می‌دهند تا همسطح با مانکن پلاستیکی‌های لباس فروشی‌ها یا دکور نمایشگاه ماشین و یا وسیله تزئین فروش هر کالای دیگری قرار بگیرند.. و در پس آن، حرف‌ها و نگاه‌هایی را که روی روحشان ناخن می‌کشد، تحمل کنند..

 

روح افزا دراینباره گفت: «کسانی که از این زنان استفاده می‌کنند برای زن ارزش قائل نبوده و به دنبال پول خود هستند. آن خانمی هم که این کار را می‌کند برای خودش ارزش و هویت قائل نیست؛ که اگر قائل بود داخل ویترین نمی‌ایستاد. ویترین که یک دقیقه و دو دقیقه نیست.. ساعت‌ها باید بایستد و به شخصیت و جسم و روحش لطمه وارد کند تا بتواند پول بگیرد و بیرون بیاید. برای انسانیت او کسی ارزش قائل نیست چه خودش چه کسی که او را داخل ویترین می‌گذارد؛ و چقدر به او می‌خندند و مسخره‌اش می‌کنند.. و اگر بخواهیم حقوق بشری هم نگاه کنیم؛ این‌ها کاملا ضد حقوق بشر است؛ و هیچ‌کس حق ندارد با یک انسان این کار را بکند.»

 

وقتی به زنان به دید یک شیء و کالا نگاه شود، باید نگران تبعات این دیدگاه در جامعه نیز باشیم... وقتی همه چیز در این خلاصه می‌شود که زنان به زیبایی‌شان به عنوان راهی برای کسب درآمد توجه کنند و تمام مهارت‌هاشان در حفظ زیبایی خلاصه شود و از رشد در ابعاد دیگر زندگی خود محروم بمانند..

 

فرشته روح افزا در ادامه افزود: «این مشاغل واقعی نیستند که آدم احساس کند شرف دارد شغل دارد و کار می‌کند. ممکن است یک نفر نظافت‌کار باشد و خیلی هم احساس خوبی از خدمت رسانی به جامعه داشته‌باشد. ولی این کار که شغل نیست! این‌ها فروش جنسیت و ظاهر زنانه است. یک زن بیاید آنجا بایستد و ژست بگیردتا آن کفش و شلوار و .. به فروش برسد. این مدل اصلا قابل قبول نیست و از نظر شرع کاملا رد است. چرا که هویت و شخصیت آن آدم را کاملا مخدوش کرده‌ایم. از دید کسی که معتقد است یا حتی با دید حقوق بشری به ماجرا نگاه می‌کند، این قضیه کاملا رد است.»

 

همچنین وی عقیده دارد: «از این نوع کار‌ها الی ماشاءالله داریم! این مورد در ویترین بود..! خیلی‌ها اصلا می‌روند در اداره‌ای کار کنند به آن‌ها گفته می‌شود انقدر آرایش کنید یا اینجور برای ما چای بیاورید... نمی‌شود در رسانه به وضوح به این مسائل پرداخت چرا که این‌ها توهین به شخصیت زن است و اینقدر سطح یک زن در جامعه پایین می‌آید... اما جامعه ما، جامعه اسلامی است و این قبیل کار‌ها را نمی‌پذیرد. زنان ما فرهیخته‌اند. در دانشگاه‌ها ورودی زنان ما بیشتر از پسران و مردان است. در همه شغل‌ها زنان ما جایگاه‌های خوبی دارند. زنان ما با استعداد و پاکدامن و عفیف اند. اما این کار‌ها چیست که در جامعه ما الان انجام می‌شود؟ این‌ها پست‌ترین کار‌های ممکن است که برای زنان تعریف می‌شود.»

 

زنان علیه زنان!
اما فعالین مدنی، کنشگران حوزه زنان و فمنیست‌ها کجای ماجرا ایستاده‌اند؟ وقتی با استفاده از زنان در ویترین‌ها، شخصیت آنان در حد مجسمه‌ای پایین آمده‌است؟ زنان و مردان باید بدانند یک زن می‌تواند در جامعه حضور داشته باشد حریم حیا و عفاف را رعایت کند و لازم نیست برای حضورش در اجتماع از او به عنوان کالا استفاده شود.

 

 

فرشته روح افزا ضمن بیان اینکه شاید شرایط اقتصادی و در مضیقه ماندن باعث می‌شود یک نفر به این کار‌ها رو بیاورد انتقاد خود را به این صورت بیان کرد: «اگر واقعا به دنبال حقوق زنان هستند این یک حرف دیگریست و باید کار دیگری کرد. مخصوصا خانم‌هایی که در دولت از حقوق بشر و حقوق زنان می‌گویند، الان دوچرخه سواری بانوان واجب‌تر است؟ البته که تفریحات زنان باید تامین بشود، ولی این الان برای ما اهمیتش بیشتر است که معاونت امور زنان باید به آن بپردازد یا خانم‌هایی که تک سرپرست یا بی‌سرپرست هستن و شغل ندارند و مجبور اند چنین کار‌های ارزان و توهین‌آمیز به شخصیت زن را نجام بدهند.»

 

قبل از هر چیز جایگاه و ارزش زن است که باید برای خودش و جامعه بازیابی شود.. در همین راستا فرشته روح افزا نیز از فعالین حوزه زن و فعالین فرهنگی مانند فراکسیون زنان مجلس، معاونت ریاست جمهوری در امور زنان و وزارت ارشاد و .. نام می‌برد که اگر می‌خواهند از حقوق زنان دفاع کنند باید برای این مشاغل ابزاری و ابتذالی که دارد به سر زنان می‌آید کاری کنند.