آرزوی زنان کارتن خواب در روز مادر چیست؟/از دغدغه هدیه روز مادر تا جایی برای پایان اعتیاد!

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ روبراه بودن حال زن‌ها حال زمین و زمان را خوب می‌کند و بودنشان پایان تمام تیرگی‌ها و زنگارهایی است که  در گذر از روزهای غمبار و نفس‌گیر زندگی بر دل نشسته است.

نوری که وجود پر مهر زنان و مادران به زندگی آدمها می‌تاباند نوری آسمانی است که تلألو آن برکت و شادی و آرامش به همراه دارد و در یک جمله اگر بخواهیم از تاثیر وجود ِ با عشق مادران بگوییم می‌توانیم آن‌ها را آغشته به عطر و بوی خود خدا بدانیم.

از دغدغه هدیه روز مادر تا جایی برای پایان نشئگی!

مادران افرادی مثل ما که زندگی آن‌ها با همه کم و کسری‌اش را تجربه کرده و پا به پای شریک زندگی‌شان جلو رفته‌اند و همدم و همراه هم بوده‌اند با زنان و مادرانی که شریک و همسر معتاد یا دارای مشکلات دیگر هستند، تفاوت‌های بسیاری دارد.

در همین بحبوحه که هر کدام از ما به فکر تهیه کادو به مناسبت روز مادر و تقدیر از مادران خود هستیم، کودکان و مادران بسیاری هم در کلونی‌های آلوده به موادمخدر شب را صبح می‌کنند و در انتظار دستی برای یاری جهت برخاستن و فرار از این منجلاب هستند.

آوارگی زنان کارتن خواب، کابوس بی‌پایانی است که تا یافتن سرپناهی امن و مطمئن هر روز بارها مرگ و نیستی را تجربه می‌کنند و متاسفانه در موارد متعددی مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند و درد بی‌پناهی‌شان مضاعف‌تر از قبل می‌شود.

روز مادر برای مادران معتاد کارتن خواب، طعم تلخ بی‌کسی دارد و تداعی دوباره بی‌پناهی آن‌ها در زندگی محسوب می‌شود و به قول خودشان تکرار حسرت روزگاری است که غرق در مصرف مواد مخدر بوده و قدر مادر خود را ندانسته‌اند.

عده‌ای هم خود را قربانی مادر معتادی می‌دانند که خماری و نشئگی را میراث ماندگارشان کرده و نبض نوزادی تا این روزهای میانسالی که خود مادر شده‌اند را با موادمخدر تنظیم کردند.

بیش از ۲ هزار زن کارتن‌خواب در تهران وجود دارد

بر اساس آخرین آماری که مسئولان از آمار کارتن خوابهای زن شهر تهران ارائه داده‌اند، در حال حاضر بیش از ۲ هزار نفر از مصرف کنندگان مواد مخدر در شهر تهران را معتادان زن در برمی‌گیرند که به صورت کارتن خواب و بی‌خانمان زندگی می‌کنند.

مادران و زنان کارتن خواب، زنان بی‌پناه و فراموش شده‌ این شهر هستند که در انبوه ازدحام و شلوغی پایتخت و برنامه‌های مختلف مسئولان در حوزه زنان از یادها رفته‌اند و بر خلاف هیاهویی که به نام آن‌ها به راه می‌اندازند، کمترین حق این گروه آسیب دیده برای زندگی هم ادا نمی‌شود.

روزی یکی از معاونان رئیس جمهور در حوزه زنان از عقیم کردن زنان کارتن خواب و گرفتن حق مادری از این افراد گفت و روزی هم دیگر معاون وی از نداشتن هیچ گونه مسئولیت دولت، در قبال زنان معتاد متجاهر که آواره و مستأصل شب و روزهای خود را در خیابان سپری می‌کنند.

بر اساس قانون، ساماندهی و ارائه خدمات به افراد بی‌خانمان و کارتن خواب بر عهده چندین و چند دستگاه مختلف است، اما متاسفانه هیچ یک از نهادهای مسئول وظیفه خود را در این میان به درستی انجام نمی‌دهند و علی رغم تاکیدات مکرر رهبر معظم انقلاب درباره تلاش مسئولان جهت کاهش آسیب‌های اجتماعی معضلات این چنینی همچنان پیچیده‌تر و حادتر می‌شوند.

آرزوی همه زنان کارتن‌خواب پاکی و سرپناهی امن است!

در حال حاضر تعداد زیادی از زنان و مادران کارتن خواب به همراه کودکان خردسال و کم سن و سال خود در پاتوق‌هایی مثل شوش، دروازه‌غار و دره فرحزاد و سایر نقاط آلوده به مصرف موادمخدر و خرده فروشی زندگی می‌کنند.

طی گفتگویی که به عنوان خبرنگار خبرگزاری دانشجو با تعدادی از زنان کارتن خواب به مناسبت روز مادر انجام شد، همه آرزوی مادران و زنان کارتن خواب در داشتن سرپناهی امن و مطمئن و پاکی و رهایی از مصرف موادمخدر خلاصه می‌شود.

با وجود فعالیت مجموعه‌های بی‌ شماری که در حوزه مقابله با اعتیاد زنان و کاهش آسیب‌های اجتماعی در این حوزه مشاهده می‌شود، برآورده کردن آرزوی این عزیزان به هیچ وجه سخت نبوده و تنها با کمی برنامه‌ریزی و فاصله گرفتن از حواشی موجود، بخش گسترده‌ای از معضل بی‌خانمانی و اعتیاد این گروه قابل حل است.

به کارگیری افراد متخصص ائم از مددکار اجتماعی و روانشناس و روانپزشک متخصص در مراکز اقامتی زنان کارتن خواب که اغلب به اعتیاد هم گرفتار هستند، از مهمترین مواردی است که در تسهیل روند پاکی و ثبات این برای این زنان که نیازهای آن‌ها نسبت به سایر زنان ویژه‌تر است، نقش غیر قابل انکاری دارد.