ابوی مطرح کرد
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، هادی ابوی، دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری درباره مشکلات کارگران در مسائل سخت و زیان آور گفت: در مشاغل سخت وزیان آور دو کمیته بدوی و تجدید نظر داریم، آن‌ها موارد را بررسی می‌کنند و اگر مشکلی در کار کارگر و کارفرما باشد بعد از بررسی در نهایت، رأی قابل اجرا صادر می‌کنند.
وی ادامه داد:درقانون پیش بینی شده است، اگر این رأی قابل اجرا باشد و کسی معترض باشد باید به دیوان عدالت اداری مراجعه کند. متأسفانه سازمان تأمین اجتماعی با وجود اینکه رأی شفاف و واضح است از اجرا خودداری می‌کنند و یک پروسه بررسی را تعیین می‌کند و این مسئله مشکلاتی را برای کارگران ایجاد می‌کند.
ابوی گفت: درچنین شرایطی کارگری که در مشاغل سخت و زیان آور ۲۰ سال کار کرده است، زحمت کشیده و خود را مستحق بازنشستگی می‌داند و می‌خواهد بازنشسته شود، مشاهده می‌کنیم که در فرآیند تأمین اجتماعی گرفتار می‌شود.
وی در ادامه با اشاره به اینکه قانون مشاغل سخت و زیان‌آور قانونی است که کرامت انسانی کارگران را مدنظر دارد ادامه داد: هدف از مشاغل سخت و زیان آور این است که جای اینکه بعد ۳۰ سال کار بازنشسته شود با ۲۰ سال سابقه از مزایای بازنشستگی بهره‌مند شود.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران درباره دسته بندی مشاغل گفت: در مورد دسته الف مشاغل سخت و زیان‌آور که تکلیف روشن است. شغلی که ذاتاً سخت است قاعدتا باید در این دسته طبقه‌بندی شده و شاغلان آن از مزایای قانون مشاغل سخت و زیان‌آور بهره‌مند شوند. به نظر نمی‌رسد در این مورد نمایندگان کارفرمایان با کارگران مشکلی داشته باشند. مشکل بیشتر سر همان دسته ب مشاغل سخت و زیان‌آور است.
ابوی بیان کرد: بعضاً کارفرمایان خواستار این هستند که کار در کارگاه‌ها و کارخانه‌هایی که موقتاً جزء مشاغل سخت و زیان طبقه‌بندی شده‌اند بعد مدتی از شمول این قانون خارج شوند. ما می‌گوییم همانطور که قانون می‌گوید ابتدا باید کارفرمایان مشکلات را رفع کنند، بعد این مشاغل عادی حساب شوند. کارگران با کار در کارگاه‌ها و کارخانه‌هایی با آسیب‌های جسمی و روحی رو‌به‌رو می‌شوند. ممکن است فرد مشکل شنوایی، آلودگی شیمیایی، آسیب عصبی و ... پیدا کند، بنابراین باید کارش جزء مشاغل سخت و زیان‌آور محسوب شود.
وی با اشاره به حق بیمه مشاغل سخت و زیان آور گفت: یک بحث مهم دیگر درباره مشاغل سخت و زیان‌آور نوع پرداخت حق بیمه است. این امکان وجود دارد که کارفرمایان جای پرداخت چهار درصد حق بیمه مشاغل سخت و زیان‌آور به صورت ماهانه، آن را جمع کنند و بپردازند که کارفرمایان اغلب از این شیوه استقبال می‌کنند. وقتی حق بیمه جمع می‌شود در موارد زیادی مشکل ایجاد می‌شود، بنابراین بهتر است پرداخت حق بیمه مشاغل سخت و زیان‌آور ماه به ماه باشد.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران ادامه داد: سوءاستفاده‌هایی در بحث مشاغل سخت و زیان‌آور وجود دارد. برای مثال برخی کارفرمایان کارگران را مجبور به توافق می‌کنند، یعنی رضایت آن‌ها را می‌گیرند تا حق بیمه مشاغل سخت و زیان‌آور را نپردازند و آن‌ها هم به دلیل ترس از بیکاری چیزی نمی‌گویند. در واقع، اینطور نیست که هر کس در مشاغل سخت و زیان‌آور فعالیت داشت به صورت اتوماتیک‌وار مشمول قوانین مربوط به آن شود. افراد باید پیگیر این وضعیت باشند و هستند کارگرانی که ۳۰ سال کار می‌کنند و دنبال چنین چیزی هم نمی‌روند. آنطور که قانون مشخص کرده شاغلان مشاغل سخت و زیان‌آور در صورت پرداخت ۲۰ سال حق بیمه متوالی یا ۲۵ سال حق بیمه متناوب بازنشسته می‌شوند.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری از سوی دیگر به مشکلات کارگران درباره بیمه بیکاری اشاره کرد و گفت: کارگرانی داریم که از فروردین ماه هنوز مقرری بیمه بیکاری را دریافت نکرده اند. کارگران مقصر نیستند، این تأمین اجتماعی است که باید زیرساخت‌ها را فراهم می‌کرد، سه سامانه بعد از افزایش تعداد بیکاران در کرونا راه اندازی شده است، اما این کارگران نیستند که مقصر هستند. کارگران ۳۰ درصد حقوق خود را به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت می‌کنند. از این ۳۰ درصد، انتظار و توقع دارد که خدمات و امکانات را دریافت کند. در حوزه بیمه بیکاری مشکلات زیادی درحوزه تأمین اجتماعی داریم. کارگری هست که برای دریافت بیمه بیکاری به کاریابی مراجعه کرده است، به موقع تقاضا را داده است، در هیأت حل اختلاف مطرح شده است، ولی متأسفانه به اجرا که می‌رسد، بهانه‌هایی از سوی سازمان ارائه می‌شود.
وی ادامه داد:درقانون پیش بینی شده است، اگر این رأی قابل اجرا باشد و کسی معترض باشد باید به دیوان عدالت اداری مراجعه کند. متأسفانه سازمان تأمین اجتماعی با وجود اینکه رأی شفاف و واضح است از اجرا خودداری می‌کنند و یک پروسه بررسی را تعیین می‌کند و این مسئله مشکلاتی را برای کارگران ایجاد می‌کند.
ابوی گفت: درچنین شرایطی کارگری که در مشاغل سخت و زیان آور ۲۰ سال کار کرده است، زحمت کشیده و خود را مستحق بازنشستگی می‌داند و می‌خواهد بازنشسته شود، مشاهده می‌کنیم که در فرآیند تأمین اجتماعی گرفتار می‌شود.
وی در ادامه با اشاره به اینکه قانون مشاغل سخت و زیان‌آور قانونی است که کرامت انسانی کارگران را مدنظر دارد ادامه داد: هدف از مشاغل سخت و زیان آور این است که جای اینکه بعد ۳۰ سال کار بازنشسته شود با ۲۰ سال سابقه از مزایای بازنشستگی بهره‌مند شود.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران درباره دسته بندی مشاغل گفت: در مورد دسته الف مشاغل سخت و زیان‌آور که تکلیف روشن است. شغلی که ذاتاً سخت است قاعدتا باید در این دسته طبقه‌بندی شده و شاغلان آن از مزایای قانون مشاغل سخت و زیان‌آور بهره‌مند شوند. به نظر نمی‌رسد در این مورد نمایندگان کارفرمایان با کارگران مشکلی داشته باشند. مشکل بیشتر سر همان دسته ب مشاغل سخت و زیان‌آور است.
ابوی بیان کرد: بعضاً کارفرمایان خواستار این هستند که کار در کارگاه‌ها و کارخانه‌هایی که موقتاً جزء مشاغل سخت و زیان طبقه‌بندی شده‌اند بعد مدتی از شمول این قانون خارج شوند. ما می‌گوییم همانطور که قانون می‌گوید ابتدا باید کارفرمایان مشکلات را رفع کنند، بعد این مشاغل عادی حساب شوند. کارگران با کار در کارگاه‌ها و کارخانه‌هایی با آسیب‌های جسمی و روحی رو‌به‌رو می‌شوند. ممکن است فرد مشکل شنوایی، آلودگی شیمیایی، آسیب عصبی و ... پیدا کند، بنابراین باید کارش جزء مشاغل سخت و زیان‌آور محسوب شود.
وی با اشاره به حق بیمه مشاغل سخت و زیان آور گفت: یک بحث مهم دیگر درباره مشاغل سخت و زیان‌آور نوع پرداخت حق بیمه است. این امکان وجود دارد که کارفرمایان جای پرداخت چهار درصد حق بیمه مشاغل سخت و زیان‌آور به صورت ماهانه، آن را جمع کنند و بپردازند که کارفرمایان اغلب از این شیوه استقبال می‌کنند. وقتی حق بیمه جمع می‌شود در موارد زیادی مشکل ایجاد می‌شود، بنابراین بهتر است پرداخت حق بیمه مشاغل سخت و زیان‌آور ماه به ماه باشد.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ایران ادامه داد: سوءاستفاده‌هایی در بحث مشاغل سخت و زیان‌آور وجود دارد. برای مثال برخی کارفرمایان کارگران را مجبور به توافق می‌کنند، یعنی رضایت آن‌ها را می‌گیرند تا حق بیمه مشاغل سخت و زیان‌آور را نپردازند و آن‌ها هم به دلیل ترس از بیکاری چیزی نمی‌گویند. در واقع، اینطور نیست که هر کس در مشاغل سخت و زیان‌آور فعالیت داشت به صورت اتوماتیک‌وار مشمول قوانین مربوط به آن شود. افراد باید پیگیر این وضعیت باشند و هستند کارگرانی که ۳۰ سال کار می‌کنند و دنبال چنین چیزی هم نمی‌روند. آنطور که قانون مشخص کرده شاغلان مشاغل سخت و زیان‌آور در صورت پرداخت ۲۰ سال حق بیمه متوالی یا ۲۵ سال حق بیمه متناوب بازنشسته می‌شوند.
دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگری از سوی دیگر به مشکلات کارگران درباره بیمه بیکاری اشاره کرد و گفت: کارگرانی داریم که از فروردین ماه هنوز مقرری بیمه بیکاری را دریافت نکرده اند. کارگران مقصر نیستند، این تأمین اجتماعی است که باید زیرساخت‌ها را فراهم می‌کرد، سه سامانه بعد از افزایش تعداد بیکاران در کرونا راه اندازی شده است، اما این کارگران نیستند که مقصر هستند. کارگران ۳۰ درصد حقوق خود را به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت می‌کنند. از این ۳۰ درصد، انتظار و توقع دارد که خدمات و امکانات را دریافت کند. در حوزه بیمه بیکاری مشکلات زیادی درحوزه تأمین اجتماعی داریم. کارگری هست که برای دریافت بیمه بیکاری به کاریابی مراجعه کرده است، به موقع تقاضا را داده است، در هیأت حل اختلاف مطرح شده است، ولی متأسفانه به اجرا که می‌رسد، بهانه‌هایی از سوی سازمان ارائه می‌شود.
ارسال نظرات