به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، به نقل از روابط عمومی انجمن فیزیوتراپی ایران، هلاکو محسنی فر، با عنوان این مطلب که آرتروز زانو یکی از شایع‌ترین علت‌های درد و ناتوانی حرکتی در افراد میانسال و مسن است، گفت: درد و تورم، احساس خشکی، محدودیت حرکتی و کاهش انعطاف پذیری مفصل زانو، التهاب و صدای ترق و تروق با حرکات زانو از علائم شایع آرتروز زانو است که می‌تواند باعث لنگیدن فرد حین راه رفتن و همچنین لاغر و ضعیف شدن عضلات ران و ساق پا شود.
وی با عنوان این مطلب که آرتروز زانو می‌تواند منجر به ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره زندگی شود، ادامه داد: فیزیوتراپی یکی از درمان‌های اصلی برای پیشگیری و درمان آرتروز زانو است.
این فیزیوتراپیست افزود: تقویت عضلات اطراف زانو و ران زیر نظر متخصص فیزیوتراپی می‌تواند سبب کاهش فشار بر مفصل زانو، اصلاح راستای بد زانو (زانوی پرانتزی) و کم کردن عوارض ناشی از آن گردد. کاهش فشار به مفصل زانو، سبب کاهش درد، انجام بهتر فعالیت‌های روزمره زندگی و بهبود کیفیت زندگی می‌شود.
وی ادامه داد: تمرینات تخصصی زانو که توسط فیزیوتراپیست برای بیمار انجام می‌شود سبب کاهش سفتی و خشکی مفصل زانو و افزایش دامنه حرکتی در جهت خم و صاف کردن زانو می‌شود. به طور کلی فیزیوتراپی می‌تواند علاوه بر بهبود فعالیت افراد و کاهش درد و تورم، سبب کاهش مصرف دارو‌های مسکن و ضدالتهابی گردد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران تاکید کرد: استفاده از دارو‌های مسکن و ضدالتهابی برای کاهش درد و التهاب مفصل زانو، به دلیل عوارض جانبی آن‌ها می‌تواند مشکلاتی را برای بیمار ایجاد کند که معمولاً مصرف این دارو‌ها توصیه نمی‌شود.
وی افزود: خوشبختانه استقبال جامعه از فیزیوتراپی و مصرف کمتر دارو‌ها در درمان آرتروز زانو رو به گسترش است و بیماران در جلسات فیزیوتراپی اظهار می‌کنند که علاقه‌ای به مصرف دارو ندارند و استفاده از ورزش و تمرینات فیزیوتراپی را بر مصرف دارو ترجیح می‌دهند.
محسنی فر گفت: الگوی صحیح این است که قبل از بروز درد و التهاب، با انجام تمرینات و ورزش‌های مناسب فیزیوتراپی، جلوی عارضه آرتروز زانو گرفته شود. افراد می‌توانند با مراجعه به مراکز فیزیوتراپی، تمرینات، ورزش‌های مناسب و مشاوره لازم را جهت پیشگیری دریافت کنند.
وی افزود: مراجعه افراد به مراکز فیزیوتراپی برای پیشگیری از عارضه یا در مراحل اولیه آرتروز زانو رو به گسترش است. هرچه درمان در مراحل ابتدایی آرتروز و یا حتی قبل از شروع آن آغاز شود، تأثیرگذاری بیشتر و بهتری خواهد داشت. بیمارانی که با شدت بسیار بالای عارضه مراجعه می‌کنند ممکن است نتایج مطلوب حاصل از درمان به صورت کوتاه مدت برایشان ایجاد شود.
محسنی فر گفت: در موارد شدید آرتروز زانو، هنگامی که درمان‌های فیزیوتراپی در کاهش درد و ناتوانی موفق نباشد، درمان جراحی تعویض مفصل زانو انجام می‌شود. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد فیزیوتراپی و آموزش تمرینات قبل از عمل جراحی می‌تواند به بازگشت سریع فرد به زندگی روزمره و کاهش دوره استفاده از وسایل کمکی همانند واکر و عصا بعد از عمل جراحی کمک کند. همچنین به دنبال عمل جراحی تعویض مفصل زانو، فیزیوتراپی نقش به سزایی در بهبود وضعیت بیمار دارد.
وی ادامه داد: فیزیوتراپی از همان روز یا فردای روز عمل در بیمارستان شروع می‌شود و در ادامه به صورت فیزیوتراپی در منزل یا در مراکز فیزیوتراپی ادامه می‌یابد. کاهش درد، کاهش التهاب، افزایش قدرت عضلات، افزایش حرکات خم و راست کردن زانو از مهمترین اهداف بعد از تعویض مفصل زانو است که با انجام فیزیوتراپی تخصصی، به سادگی به دست می‌آید.
وی با عنوان این مطلب که آرتروز زانو می‌تواند منجر به ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره زندگی شود، ادامه داد: فیزیوتراپی یکی از درمان‌های اصلی برای پیشگیری و درمان آرتروز زانو است.
این فیزیوتراپیست افزود: تقویت عضلات اطراف زانو و ران زیر نظر متخصص فیزیوتراپی می‌تواند سبب کاهش فشار بر مفصل زانو، اصلاح راستای بد زانو (زانوی پرانتزی) و کم کردن عوارض ناشی از آن گردد. کاهش فشار به مفصل زانو، سبب کاهش درد، انجام بهتر فعالیت‌های روزمره زندگی و بهبود کیفیت زندگی می‌شود.
وی ادامه داد: تمرینات تخصصی زانو که توسط فیزیوتراپیست برای بیمار انجام می‌شود سبب کاهش سفتی و خشکی مفصل زانو و افزایش دامنه حرکتی در جهت خم و صاف کردن زانو می‌شود. به طور کلی فیزیوتراپی می‌تواند علاوه بر بهبود فعالیت افراد و کاهش درد و تورم، سبب کاهش مصرف دارو‌های مسکن و ضدالتهابی گردد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران تاکید کرد: استفاده از دارو‌های مسکن و ضدالتهابی برای کاهش درد و التهاب مفصل زانو، به دلیل عوارض جانبی آن‌ها می‌تواند مشکلاتی را برای بیمار ایجاد کند که معمولاً مصرف این دارو‌ها توصیه نمی‌شود.
وی افزود: خوشبختانه استقبال جامعه از فیزیوتراپی و مصرف کمتر دارو‌ها در درمان آرتروز زانو رو به گسترش است و بیماران در جلسات فیزیوتراپی اظهار می‌کنند که علاقه‌ای به مصرف دارو ندارند و استفاده از ورزش و تمرینات فیزیوتراپی را بر مصرف دارو ترجیح می‌دهند.
محسنی فر گفت: الگوی صحیح این است که قبل از بروز درد و التهاب، با انجام تمرینات و ورزش‌های مناسب فیزیوتراپی، جلوی عارضه آرتروز زانو گرفته شود. افراد می‌توانند با مراجعه به مراکز فیزیوتراپی، تمرینات، ورزش‌های مناسب و مشاوره لازم را جهت پیشگیری دریافت کنند.
وی افزود: مراجعه افراد به مراکز فیزیوتراپی برای پیشگیری از عارضه یا در مراحل اولیه آرتروز زانو رو به گسترش است. هرچه درمان در مراحل ابتدایی آرتروز و یا حتی قبل از شروع آن آغاز شود، تأثیرگذاری بیشتر و بهتری خواهد داشت. بیمارانی که با شدت بسیار بالای عارضه مراجعه می‌کنند ممکن است نتایج مطلوب حاصل از درمان به صورت کوتاه مدت برایشان ایجاد شود.
محسنی فر گفت: در موارد شدید آرتروز زانو، هنگامی که درمان‌های فیزیوتراپی در کاهش درد و ناتوانی موفق نباشد، درمان جراحی تعویض مفصل زانو انجام می‌شود. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد فیزیوتراپی و آموزش تمرینات قبل از عمل جراحی می‌تواند به بازگشت سریع فرد به زندگی روزمره و کاهش دوره استفاده از وسایل کمکی همانند واکر و عصا بعد از عمل جراحی کمک کند. همچنین به دنبال عمل جراحی تعویض مفصل زانو، فیزیوتراپی نقش به سزایی در بهبود وضعیت بیمار دارد.
وی ادامه داد: فیزیوتراپی از همان روز یا فردای روز عمل در بیمارستان شروع می‌شود و در ادامه به صورت فیزیوتراپی در منزل یا در مراکز فیزیوتراپی ادامه می‌یابد. کاهش درد، کاهش التهاب، افزایش قدرت عضلات، افزایش حرکات خم و راست کردن زانو از مهمترین اهداف بعد از تعویض مفصل زانو است که با انجام فیزیوتراپی تخصصی، به سادگی به دست می‌آید.
ارسال نظرات