به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، فناوریها همچنین به ارتباطات ما، آموزش و کار ما شکل میدهند. اگرچه همیشه در مورد مفید یا مضر بودن توسعهی فناوری و آن شک و شبهههایی وجود داشته است، اما شکی نیست که برخی فناوریها به امنتر شدن جامعه کمک میکنند. در اینجا به تعدادی از این فناوریها اشاره میکنیم:
از آنجا که هک کردن کامپیوترها از راه دور به یک نگرانی بزرگ تبدیل شده انتقال دادهها به یک هارد دیسک محلی و یا بهتر از آن به چند هارد دیسک میتواند بهترین راه حل برای شرکتها برای امن ماندن اطلاعاتشان باشد. سیستمهای رمز گذاری داده که مبتنی بر سختافزار و نرمافزار هستند اطلاعات را رمزگذاری میکنند تا فقط اشخاص مجاز بتوانند آن را بازیابی کرده و بخوانند.
شما میتوانید از تمامی اطلاعات ارزشمندی که در یک کامپیوتر خاص ذخیره کردهاید محافظت کنید حتی اگر آن کامپیوتر گم شود. برنامهی رایگان و پولی جدیدی مانند پری (Prey) و لوجک (LoJack) به شما این امکان را میدهد که مکان دستگاه گمشده را ردیابی کنید و هارد دیسک دستگاه را توسط تلفن همراه یا دستگاه قابل اطمینان دیگری قفل کنید.
در گذشته و به طور سنتی دسترسی به اطلاعات کامپیوتر شخصی توسط رمزهای نوشتاری انجام میشد، اما امروزه بسیاری از دستگاهها دارای قابلیت شناسایی اثرانگشت هستند. هکرها شاید بتوانند رمز شما را حدس بزنند، اما بازسازی اثرانگشت کار بسیار سختی خواهد بود. گزینهی قابل توجه دیگری نیز وجود دارد که با بررسی مختصات ریاضیاتی صورت شما برنامهها میتوانند به شما اجازهی دسترسی به دادهها را بدهند. جزئیاتی مانند فاصلهی چشمها در رایانه ثبت میشود تا رایانه بتواند شما را از فرد دیگری تشخیص دهد.
اگر با عجله خانه را ترک کرده باشید و فراموش کرده باشید درها را قفل کنید با موبایل میتوانید این کار را انجام دهید این فناوری همچنین زمانی که افراد معتمد هنگامی که شما در خانه نیستید به خانه شما میآیند نیز کارآمد است. کافی است هنگامی که فرد مورد نظر به خانه شما رسید، اجازهی دسترسی بدهید. فناوری دیگری وجود دارد که در صورت ورود دزد به خانه هشداری فوری به موبایلتان ارسال میکند فرقی نمیکند در خانه باشید یا کیلومترها دورتر. این هشدار به شما کمک میکند تا اقداماتی احتیاطی برای اطمینان از امنیت خودتان و خانودهتان انجام دهید.
شرکت شاتاسپاتر (ShotSpotter) یک فناوری نظارت صوتی ساخته است که میتواند صدای شکلیک اسلحه را تشخیص داده و محل آن را به مقامات اطلاع دهد. حسگرهایی که در مکانهای پر جرم و جنایت نصب شده صدای شلیک را ضبط کرده و زمان وقوع آن را ثبت کرده و هشداری میفرستد. با استفاده از سامانه موقعیتیاب جهانی (جیپیاس) این سیستم میتواند محدودهی شکلیک را براساس زمانی که طول میکشد صوت به هر یک از حسگرها برسد، مشخص کند. این سیستم در شهرهایی مثل نیویورک با موفقیت کار کرده و اکنون در ایالات متحده و آفریقای جنوبی در دسترس است.
رباتهایی در دانشکدهی مهندسی لاسوند (Lassonde) دانشگاه یورک (York) در حال ساخت هستند که میتوانند صحنههای جرم خطرناک را بازرسی کنند. مخصوصا آن دسته که مواد بیولوژیکی، شیمیایی یا انفجاری دارند. این رباتها دارای دوربین و ردیاب هستند و میتوانند به طور زنده از محیط عکس و داده بفرستند. این رباتها همچنین قادرند نقشههای پیشرفتهی سه بعدی از محیطی که بررسی میکنند بسازند. این فناوری برای امدادرسانی هنگام وقوع بلایای طبیعی نیز کاربرد دارد.
همهی ما دربارهی اتومبیلهای خودران شنیدهایم، اما آیا میدانستید خودروها میتوانند صحبت نیز بکنند؟ ارتباط خودروها با یکدیگر میتواند به جلوگیری از رخ دادن تصادفات و کاهش راهبندان کمک زیادی کند. تصادفات رانندگی سالانه منجر به مرگ یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر در جهان میشود که ۲۵ درصد مرگهای ناشی از جراحات را تشکیل میدهد. اگر اتومبیلها با یکدیگر صحبت کنند میتوانند اطلاعاتی، چون سرعت، موقعیت و مسیر را ردوبدل کنند.
آتشسوزی در جنگلها سالانه جان ۴۰۰ هزار نفر را میگیرد و در اثر تغییرات جوی هرساله آتشسوزیهای بیشتری رخ میدهد و تعداد کشتهشدگان در حال افزایش است. خوشبختانه گروهی از محققان دانشگاه علم و صنعت ملک عبدالله در عبرستان سعودی با استفاده از چاپگرهای سه بعدی حسگری بیسیم و ارزانقیمت ساختهاند که قابل اعتماد و یکبار مصرف است و میتواند گازهای مضر و تغییرات دما و رطوبت را در مناطق بزرگ تشخیص دهد. این حسگرها میتوانند در دمای ۷۰ درجهی سانتیگراد کار کنند و در صورت افتادن از ارتفاع ۱۵ فوتی (۴.۵ متری) سالم بمانند.