گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو- محمدمهدی احمدی: کمتر از یک ماه تا ثبت نام انتخابات ریاست جمهوری و نزدیک به دوماه تا انتخابات ۱۴۰۰ زمان باقی مانده است که در این مدت کم، افرادی علنی یا غیر علنی اعلام کاندیداتوری کرده اند که این موضوع از خانه ملت هم دور نمانده است.
چند تن از نمایندههای مجلس با اعلام کاندیداتوری حود در انتخابات ۱۴۰۰ در حال گرم کردن تنور انتخابات ریاست جمهوری هستند، اما سوالی که به وجود میآید این است که چه اتفاقی افتاده است که این افراد قصد دارند از پله نمایندگی مجلس پرشی به صندلی ریاست جمهوری بزنند؟
اگر بخواهیم به طور خوشبینانه به این سوال پاسخ دهیم باید به جمله معروف کاندیدای انتخاباتها اشاره کنیم «احساس تکلیف کرده ام!».
از این جهت قصد معرفی کردن خود در قامت نامزد انتخاباتی را دارند.
در ادامه به معرفی این افراد میپردازیم.
امیرحسین قاضیزاده هاشمی زاده ۱۳۵۰ در فریمان استان خراسان رضوی است. وی پزشک و سیاستمدار اصولگرای ایرانی و نایب رئیس اول مجلس شورای اسلامی و نماینده مردم مشهد در دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی است. وی پیشتر در دوره هشتم، نهم و دهم مجلس شورای اسلامی نیز به عنوان نماینده حوزه انتخابیه مشهد و کلات فعالیت میکرد و در دوره نهم و دهم به عنوان دبیر عضو هیئت رئیسه مجلس بود.
قاضیزاده دانشآموخته دکتری پزشکی (جراح گوش، حلق و بینی) است و پیش از نمایندگی، ریاست دانشگاه علوم پزشکی سمنان را برعهده داشت. وی در فاصله سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۳ سخنگوی جبهه پایداری بود. او پسر عموی سید حسن قاضیزاده هاشمی؛ وزیر بهداشت دولت یازدهم و دوازدهم است.
مسعود پزشکیان زاده ۷ مهر ۱۳۳۳ در مهاباد استان آذربایجان غربی است. وی سیاستمدار اصلاح طلب ایرانی و نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس یازدهم است. او در دهمین دوره مجلس شورای اسلامی، نایب رئیس اول مجلس بود.
وی در دورههای هشتم، نهم و دهم نماینده همین حوزه انتخابیه و همچنین در دولت هشتم وزیر بهداشت بود.
علی نیکزاد ثمرین زاده ۱۳۴۴ در ثمرین استان اردبیل است. وی سیاستمدار اصولگرای ایرانی و نماینده دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه اردبیل، سرعین، نمین و نیر، نایب رئیس دوم مجلس یازدهم است.
او در دولت نهم، از ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۷ استاندار اردبیل بود. همچنین نیکزاد در دولت دهم از ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۰ وزیر مسکن و شهرسازی بود و با حفظ سمت، از ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۰ نیز سرپرستی وزارت راه و ترابری را برعهده داشت و پس از ادغام دو وزارتخانه، در فاصله سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ نیز بعنوان وزیر راه و شهرسازی فعالیت میکرد.
وی در سال ۱۳۹۱ برای مدتی کوتاه نیز سرپرستی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را برعهده داشت. او برادر بزرگتر اکبر نیکزاد ثمرین است.
احمد امیرآبادی فراهانی زاده ۱۳۵۲ در امیرآباد استان مرکزی است، وی سیاستمدار اصولگرای ایرانی و دبیر هیئت رئیسه مجلس یازدهم است. او نماینده دوره نهم و دهم مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه قم است. امیرآبادی عضو هیئت رئیسه شورای اسلامی شهر قم در دوره سوم شوراها بود. وی مجدداً و در انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی که در هفتم اسفند ۹۴ برگزار شد بعنوان نماینده اول از شهر قم به مجلس راه یافت. هرچند وی روز گذشته با اعلامیهای از حضور در انتخابات اعلام انصراف کرد و گفت از ابتدا چنین قصدی نداشته است.
سید مصطفی آقامیرسلیم زاده ۱۹ خرداد ۱۳۲۶ در تهران است. وی سیاستمدار اصولگرای ایرانی و از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام و نماینده مردم تهران در مجلس یازدهم است. او در دولت دوم هاشمی رفسنجانی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بود. میرسلیم بین سالهای ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱ معاونت سیاسی و اجتماعی وزارت کشور را بر عهده داشت. میرسلیم از اعضای حزب جمهوری اسلامی بود که به پیشنهاد بنیصدر برای نخستوزیری به مجلس معرفی شد، اما مجلس اول شورای اسلامی با نخستوزیری او موافقت نکرد. از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۸ در دوره ریاست جمهوری سید علی خامنهای، میرسلیم سرپرست نهاد ریاست جمهوری و مشاور عالی رئیسجمهور بود. همچنین میرسلیم رئیس شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی است.
میرسلیم در ۹ دی ماه ۱۳۹۵ رسماً بهعنوان نامزد نهایی حزب موتلفه اسلامی برای شرکت در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران معرفی شد؛ وی در آغازین ساعت روز اول نامنویسی برای اعلام داوطلبی نامزدی انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶، در وزارت کشور حاضر شد که صلاحیتش توسط شورای نگهبان تأیید و توسط وزارت کشور در شامگاه واپسین روز فروردین اعلام شد. میرسلیم پس از اعلام نتایج با ۴۷۸٬۲۶۷ رأی معادل یک درصد آراء در جایگاه سوم ایستاد.
او عضو هیئت علمی مهندسی مکانیک دانشگاه امیرکبیر و مؤسس و رئیس اولین مرکز تحقیقات موتور ایران و ناظر عالی طراحی و ساخت اولین موتور پایه گازسوز (موتور ملی ایرانت) است. او ریاست فدراسیون نجات غریق و غواصی ایران و عنوان «حامی فدراسیون نجات غریق جهانی ایران» را بر عهده داشت.
در نهایت باید گفت انتخابات ریاست جمهوری انتخاباتی است که میتواند سرنوشت چهارساله کشور را رقم بزند یعنی باید کسی پای در این عرصه بگذارد که از تمام جهات حرفی برای گفتن داشته باشد و بتواند به درستی کشور را راهبری کند از این جهت افراد ابتدا باید شرایط خود را بسنجند و دریابند که آیا لایق این جایگاه هستند یا نه؟ و فقط به فکر کسب قدرت نباشند.