پدیدار: سازمان ملل با قبول تحریم‌های ایران حقوق بشر را لگد مال کرد / سودجویی از تحریم در سایه‌ بی‌تدبیری

گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، تحریم‌ها یکی از مهمترین کلید واژه‌هایی است که مسوولین بار‌ها و بار‌ها بخش زیادی از مشکلات اقتصادی کشور را به این موضوع اختصاص داده اند تا اینک که در آغازین هفته‌های سال ۱۴۰۰ شاهد برپایی نشست‌هایی بین ایران با اعضای برجامی برای بازگرداندن دوباره آمریکا به برجام هستیم، اما مسوولین ما در سال‌های گذشته تا چه میزان صدای ملت را به گوش جهان رسانده و در سازمان‌های جهانی خطر تحریم‌ها و تبعات آن بر یک ملت را با صدای رسا به گوش دنیا رسانده اند و در داخل برای عدم منفعت بری و سود جویی گروه‌های وابسته به قدرت و حفظ منافع عمومی چه راهکار‌هایی داشته اند، موضوعاتی که در حیطه مسائل داخلی و خارجی با امنیت اقتصادی و معیشت مردم در ارتباط است. رضا پدیدار؛ عضو هیئت نمایندگان و رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران بخشی از وظایف مسوولین درخصوص تحریم‌ها و حمایت از حقوق مردم که مورد غفلت مسوولین قرار گرفت را در گفتگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو مطرح کرده است که در ادامه مشاهده می‌کنید.


رضا پدیدار درباره اثرات اقتصادی تحریم‌ها بر ملت ایران گفت: به هر حال مردم ما سالهاست که با موضوعی به نام تحریم مواجه هستند و پیامد‌های این موضوع را در بخش‌های مختلف اقتصادی لمس و تجربه کرده و می‌کنند، بنابراین تحریم برای ما مساله جدیدی نیست، اما آنچه مهم است ساختار تحریم هاست که براساس یک سری راهبرد‌های حاکمیت سیاست بر اقتصاد به وجود می‌آید. از سوی دیگر، چون معمولا تحریم‌هایی که در مورد ایران اعمال شده، تحریم‌های همه جانبه‌ای بوده اعم از تحریم‌های اقتصادی، علمی، تجاری، حقوق بشری و نظامی فشار زیادی به مردم و به کشور وارد کرده است.

وی دراین باره خاطر نشان کرد: به هر حال تحریم‌های شدیدی که توسط دولت آمریکا علیه مردم ایران اعمال شد در دور اول دولت نهم و دهم آغاز شد که بلافاصله توسط آمریکا به شورای امنیت ارجاع داده شد و این شورا تحریم‌های آمریکا را تایید کرد. بعد از اینکه آقای اوباما رئیس جمهور آمریکا شد و ایران در مذاکره با چند کشور و آمریکا توانست به تفاهمی به نام برجام برسد به دلیل اینکه هم ما وهم غربی‌ها به این منطق رسیده بودیم وهر کدام برای خود دلایلی داشتیم که باید برجام امضاء شود تا اقتصاد ایران در فرصت لغو تحریم‌ها نفسی بکشد، با تغییر ریاست جمهوری در امریکا، مجددا تحریم‌ها بر ایران اعمال شد و آقای ترامپ به اختلافات بین ایران و آمریکا عمق بیشتری بخشید.

رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران در این باره توضیح داد: روی کار آمدن ترامپ و تشدید تحریم‌ها باز هم تعادل مبادلات اقتصادی و تجاری ایران را با دنیا برهم زد و به شدت روی تجارت خارجی ما و همکاری‌های چند جانبه با کشور‌های مختلف تاثیرات منفی به جا گذاشت، براین اساس بنده معتقدم دولت امریکا و سازمان ملل متحد در حق ملت ایران ظلم بزرگی مرتکب شده اند.

عضو اتاق بازرگانی اضافه کرد: سازمان ملل متحد که باید استیفا کننده حق همه‌ی ملت‌های جهان باشد در روز روشن و به راحتی حق ملت ایران را زیر پا گذاشت و به منشور ملل متحد در برابر ملت ایران بی اعتنایی کرد یا وظیفه خود را در باب حقوق بشردرباره ملت ایران اجرا نکرد. با اینکه همه کشور‌ها منشور حقوق بشر را امضاء کرده اند، سازمان ملل می‌بایست مانع تشدید تحریم‌های یک جانبه امریکا علیه ملت ایران می‌شد چرا که مشخص بود فشار تحریم‌های شدید آمریکا چه خسارت سنگینی را به اقتصاد ملی ما وارد می‌کند.

وی در ادامه توضیح داد: بعد از اینکه در کادر دولت آمریکا تغییری ایجاد شد و دولت آقای بایدن روی کار آمد با اظهار تمایل به بازگشت آمریکا به تفاهم نامه و چارچوبی تحت عنوان برجام، قطعا انتظار می‌رود که مسوولین در این موضوع باید بسیار مراقب باشند که به چه مواردی باید توجه کنند.

رضا پدیدار فعال اقتصادی توضیح داد: اولین موضوعی که در لغو تحریم‌ها و نشست‌های برجامی باید مورد توجه رایزنان سیاسی و دیپلمات‌های ما باشد مساله تحریم حقوق بشری و تحریم‌های اقتصادی در زمینه‌های مختلفی اعم از نفت، گاز، پتروشیمی و سپس تحریم شرکت‌های هوایی و شرکت‌های کشتیرانی، صنایع فولاد، آهن و پتروشیمی به طور خاص علاوه بر چارچوب کلی که تحریم‌های نفتی باید لغو شود و در نهایت تحریم کلیه صنعت ایران، شرکت‌ها و افراد موثر در اقتصاد ایران باید یک جا لغو شود.

وی با انتقاد از اینکه دولت قبلی آمریکا تحریم‌های ناجوانمردانه‌ای به ما اعمال کرد گفت: به خاطر دارم در سال ۹۹ دولت آقای ترامپ در آخرین ماه‌ها و هفته‌های کاری خود از آبان ماه تا دی ماه باز هم تحریم‌های زیادی را به ما تحمیل کرد که آخرین تحریم در ۱۶ دی ماه صورت گرفت، یعنی درست قبل از ریاست جمهوری امریکا، این مساله به شدت باید مورد توجه مذاکره کنندگان ایرانی باشد تا برای اثبات حقانیت خودمان از این موارد در مراجع بین المللی اعاده حقوق کنیم. قطعا ایران باید برای شکایت از آمریکا و تحریم‌های یک جانبه تلاش بیشتری می‌کرد و شکایت خود را به صورت پی درپی به سازمان‌های بین المللی گزارش می‌کرد.

پدیدار دراین باره خاطر نشان کرد: ما در نشست‌های خود باید از قطع ارتباط ایران با کشور‌هایی که مایل به تعامل تجاری با ایران هستند به سازمان‌های بین المللی شکایت کنیم و از حق ملت خود کوتاه نیایم، قطعا برای آنچه یک به یک به ما تحمیل شده نباید با کسی ذره‌ای رو دربایستی داشته باشیم و باید همه موضوعات را با شجاعت در سازمان ملل متحد با یک رویکرد منطقی دنبال کنیم چرا که به اقتصاد و معیشت و سلامت مردم ایران لطمات جدی وارد شده است.

عضو اتاق بازرگانی ایران ادامه داد: آنچه می‌تواند نظام و دولت را دراعاده حقوق اقتصادی خود و عبور از تحریم‌ها زودتر به مقصد برساند مشارکت مردم و همراهی مردم با دولت و خواست مرم برای لغو کلیه تحریم‌های ناجوانمردانه بر علیه کشورشان است، بنابراین برای این منظور علاوه بر مطالبه ملی برای لغو تحریم‌ها دولت هم باید زمینه‌های هر چه بیشتر مشارکت مردم را در بخش‌های مختلف اقتصادی اعم از خصوصی، تعاونی و دولتی فراهم کند و زمینه فعالیت بیشتر فعالان اقتصادی را در داخل و خارج از کشور ایجاد کند تاهر چه زودتر از تبعات تحریم اقتصادی نجات بیابیم.

رئیس کمیسیون انرژی مجلس افزود: به هر حال این مساله را نمی‌توان کتمان کرد که تحریم‌ها آثار خود را بر اقتصاد گذاشته و متاسفانه بر اثر بی تدبیری‌ها و غفلت برخی از مسوولین در همین دوران تحریم‌ها شاهد هستیم گروهی از تحریم‌ها برای سود جویی خود بهره برداری کرده و منفعت طلبی داشته اند و برخی نیز مشکلات بسیاری را تحمل کرده اند.

فعال اقتصادی گفت: با مروری بر وضعیت اقتصادی و تحریمی کشور از زمان دولت مرحوم هاشمی و دولت خاتمی، احمدی نژاد و آقای روحانی به دلیل تحریم ها، متوجه می‌شویم که در اقتصاد فراز و فرود‌های زیادی داشته ایم، بنابراین مدیران بعدی و دولت بعدی ضمن رفع تحریم‌ها باید برنامه‌های مناسبی برای تثبیت وضعیت اقتصادی کشور داشته باشند، یعنی نگذارند دولت‌های دیگر و کشور‌هایی مثل آمریکا اقتصاد ما را دچار فراز و فرود کنند.

وی در خصوص رسیدن به یک تعامل و وحدت داخلی برای گره گشایی برخی از مسائل در کشور گفت: مثلا بعد از گذشت چند سال هنوز در داخل کشور درباره اف‌ای تی اف نتوانستیم به یک تفاهم درونی برسیم اگر به این تفاهم برسیم وبه یک زبان مشترک دست بیابیم می‌توانیم درباره اف‌ای تی اف موضع یکسانی اتخاذ کنیم و دنیا را در جایی بگذاریم که در حق ما درست تصمیم گیری کند نه ظالمانه. اگر ما پیشتر به چنین وحدتی می‌رسیدیم از همان دولت نهم و دهم که اقتصاد ایران بعد از سال ۸۸ به بعد یعنی از سال ۸۹، ۹۰، ۹۱ و سال ۹۲ با تحریم‌ها رو به رو بود و در همین چند سال بیش از ۱۵۰ مورد تحریم به کشور اضافه شد، قطعا آمریکا نمی‌توانست تا این حد به ما فشار وارد کند.

پدیدار در پایان خاطر نشان کرد: اتحاد ملی و ارتباط موثر بخش خصوصی با دولت و دولت با بخش خصوصی می‌تواند جلوی یک جانبه گرایی کشور‌های جهانی که برخی از ان‌ها بر علیه مردم و کشور ما غیر منطقی رفتار می‌کنند را بگیرد و به کشور‌هایی مثل آمریکا اجازه ندهد که با تحریم هایش، خسارات جدی را به ملت ایران وارد کند، لذا برای عبور از مشکلات اقتصادی کشور باید به یک اتحاد ملی برای کم اثر کردن تحریم‌ها برسیم.