گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو - احمد رضاپور؛  نشریه بلومبرگ آمریکا در مطلبی تحت عنوان «جنگ حماس - اسرائیل ویترینی از تهدید موشک‌های ایران بود» و به قلم ست جی. فرانتزمن - نویسنده کتاب «پس از داعش: نزاع ایران و آمریکا بر سر خاورمیانه» نوشت: درخشش خط پروازی موشک در تاریکی آسمان شب تصویری بود که جهانیان از جنگ چهارم غزه داشتند.

یک موضوع در میان برنامه‌ریزان نظامی سراسر خاورمیانه برجسته خواهد شد: حماس در طول ۱۱ روز نبرد بیش از ۴۰۰۰ شلیک انجام داده است. این میزان شلیک، حکایت از جهشی بزرگ در مقایسه با جنگ ۲۰۱۴ دارد که طی۵۰ روز ۴۵۰۰ شلیک صورت گرفته بود.

زنگ خطر ماجرا امّا بهبود کیفیت زرادخانه موشکی حماس است: نیروهای فلسطینی در جنگ اخیر موشک‌هایی با برد طولانی‌تر به سمت اسرائیل شلیک کردند. حماس همچنین از پهبادهای انتحاری استفاده کرد که برخلاف راکت‌ها، قابل هدایت به سمت اهداف خاص است. 

اورشلیم پست: پیام تهران با موشک به تل آویو و اورشلیم ارسال شد

این تنها بخشی از الگویی است که در سراسر منطقه غرب آسیا بسط و گسترش یافته است. حوثی‌ها یمن به طور فزاینده‌ای از پهپادها و موشک‌های پیشرفته علیه عربستان سعودی استفاده کرده است. شیعیان عراق نیز به همین ترتیب علیه نیروهای ارتش آمریکا اقدام کرده‌اند. بزرگترین و پیشرفته‌ترین زرادخانه موشکی متعلق به حزب الله لبنان است که شامل موشک‌های دقیق هدایت‌شونده و نیز راکت‌هایی که احتمالاً یک روز سوار بر پهپادهای برد بلند شلیک شوند. 

منبع اصلی تمام این زرادخانه‌های موشکی و تسلیحاتی یک کشور است: ایران.

جمهوری اسلامی طی سالیان اخیر این گروه‌ها را که اعضای اصلی شبکه منطقه‌ای و نیروهای متحد تهران را تشکیل می‌دهند، با ده‌ها هزار راکت و پهپاد تامین تسلیحاتی کرده است. ایران همچنین تکنولوژی ساخت این سلاح‌ها در اختیار متحدان منطقه‌ای خود قرار داده است و به موجب آن، روند جنگ در خاورمیانه را از اساس تغییر داده است ـــ مترجم: «آویگدور لیبرمن» وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی در مصاحبه‌ای گفت: «اگر وضعیت اسرائیل در برابر حماس این‌گونه است، در مقابل حزب‌الله و ایران چگونه خواهد بود؟»

ایران توانسته است برنامه موشکی چشمگیری را تحت تحریم ایجاد کند. این موشک‌ها به به مرور زمان دقیق‌تر شده‌اند: پس از ترور ژنرال سلیمانی طی یک حمله پهپادی در ابتدای سال ۲۰۲۰، جمهوری اسلامی با هدف قرار دادن پایگاه نیرو‌های ارتش آمریکا تلافی کرد.

گروه‌های فلسطینی تا همین اواخر فاقد راکت‌های برد بلند بودند. حماس برای نخستین بار در سال ۲۰۰۱، از پرتابه‌ای تحت عنوان راکت قسّام استفاده کرد که برد آن چند کیلومتر بیشتر نبود. امّا کمک ایرانی‌ها از طریق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی روند بازی را تغییر داد. حماس اکنون به صورت منظم تل آویو را هدف قرار می‌دهد که ۶۶ کیلومتری نوار غزه واقع شده و موشک‌های عیاش فلسطین دارای برد پروازی ۲۵۰ کیلومتر است.

اکنون حماس طبق محاسبه مقامات اسرائیل دارای ۱۵,۰۰۰ راکت است. تعدادی ایران به فلسطین قاچاق شده است، ولی اکثر آن ساخت غزه و دانش ایرانی است. با وجود تقلّای اسرائیل برای ایجاد ممانعت در خط توزیع و انتقال [تهران - بیروت] سپاه پاسداران از طریق سوریه، اینگونه تصور می‌شود که حزب الله زرادخانه موشکی خود را از ۱۵,۰۰۰ فروند سال ۲۰۰۶ به بیش از ۱۳۰,۰۰۰ راکت گسترش داده است.

دستگاه و قطعات توزیعی از سوی ایران در پهپاد و موشک‌های شلیک شده از سوی حوثی‌های یمن به عربستان یافت شده است. نیرو‌های شیعه عراقی به لطف مرزطولانی با ایران، وسیع‌ترین خط ارتباطی را با کارخانه‌های مهمات سازی سپاه پاسداران دارند. بسیاری از این گروه‌ها مزیت پشتیبانی از سوی دولت مستقر را هم دارا هستند: آن‌ها بخشی از واحد‌های بسیج مردمی (الحشد الشعبی) هستند که در سال ۲۰۱۸ به عنوان بخشی از نیرو‌های دولتی در قانون اساسی عراق گنجانده شده‌اند. در سال‌های بعدی نیز توانستند راکت و پهباد برای هدف قرار دادن تاسیسات متعلق به پایگاه‌های ارتش آمریکا در عراق را هدف قرار دهند.

راکت‌های ایرانی موجود در دستان گروه‌های همسوی تهران، منطقه‌ای به وسعت ۵۰۰۰ کیلومتر از خاورمیانه را [زیر چتر خود] گرفته است. منطقه‌ای که از لبنان تا سوریه و عراق تا جنوب یمن واقع در تنگه باب المندب را شامل می‌شود. اسرائیل، بیشتر اعراب متحد غرب در منطقه خاورمیانه و پایگاه‌های ارتش آمریکا در محدوده این زرّادخانه موشکی قرار دارند. ناگفته نماند که حیاتی‌ترین مسیر‌های تجاری جهان نیز در این محدوده قرار دارند.

اگر جنگ غزه تهدید راکت‌های ایران را به نمایش گذاشت، پاسخ اسرائیل به حملات حماس نیز دشواری دفاع در مقابل این راکت‌ها را نشان داد. حجم پرتابه به سمت اسرائیل به این معناست که شماری از گنبد آهنین عبور کرده است.

برای برنامه‌ریزان نظامی این یک نقطه نگران کننده دیگر است.