به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، جبهۀ انقلاب اسلامی در فضای مجازی برای تبیین مسئلۀ «جمعیت» با همکاری رسانههای رسمی کشور و با مشارکت مرکز مدیریت حوزههای علمیه، بنیاد ملی خانواده، مرکز خدمات حوزههای علمیه، مؤسسه اندیشه مسطور، مرکز مدیریت حوزههای علمیه خواهران، قرارگاه جمعیت، سازمان بسیج جامعه زنان موضوع نشستهای تخصصی خود را به مسئلۀ جمعیت اختصاص داد. برهمین اساس سرکار خانم «دکتر ناهید دیناروند»، در خلال ۳۲۳ نشست تخصصی کارشناسی جبهۀ دربارۀ «معضلات تکفرزندی» در کشور عنوان کرد؛ یکی از مصائب تکفرزندی نداشتن مهارت زیست اجتماعی در برخی از آنها است. وظایف در خانوادههایی که دارای چند فرزند هستند بین همۀ آنها تقسیم میشود، برای مثال در دوران کهنسالی فرزندی به سلامتی پدر و مادر رسیدگی میکند و دیگری وظیفۀ پخت و پز را بر عهده میگیرد، فرزند بعدی به نیازهای بهداشتی آنها رسیدگی میکند، اما یک فرزند داشته باشند، بی انصافی است که والدین انتظار رسیدگی به تمام این امور را داشته باشند. اغلب پدر و مادر مرتباً دغدغه دارند که کیفیت زندگی یگانه فرزند آنها چطور است و رابطۀ وی با همسر و فرزندانش چدر چه سطحی قرار دارد؛ چرا که خود به خوبی آگاه هستند که فرزند آنها چه نقطه ضعفهایی دارد. معمولاً تک فرزندان خشت خامی هستند که پیش از کسب رشد کفی اجتماعی زندگی جدید تشکیل داده اند و نقش همسری ایفا میکنند.
دیناروند ادامه داد: تک فرزندان فشار روانی مضاعفی در خانواده تحمل میکنند؛ چرا که پدر انتظار دارد که فرزندش آمال او را برآورده کند و مادرنیز آرزوهای جوانی خود را در آیندۀ فرزندش جستجو میکند! آرزوهای خود او در زندگی چه سرنوشتی پیدا میکند؟! تک فرزندان پس از ازدواج باید نسبت به سرپرستی و مراقبت از والدین همسر خود نیز احساس مسئولیت کنند به این معنا که توان یک فرد باید به ۴ قسمت تقسیم شود.
این کارشناس خانواده افزود: ترویج تک فرزندی به بهانۀ چالشهای اقتصادی کار درستی نیست. پژوهشهای میدانی حاکی ازاین واقعیت است که متاسفانه به طور معمول خانوادههایی راغب به تکفرزندی هستند که مشکلات اقتصادی کمتری دارند و تغییر سبک زندگی در میان آنها دلیل تمایل به تکفرزندی است.
وی افزود: متاسفانه تغییر سبک زندگی خانوادههای ایرانی سبب شده که آسایش و آرامش را در تکفرزندی جستجو کنند. آنها اغلب عنوان میکنند که یک فرزند را خیلی خوب میتوانند به بلوغ فکری و تربیتی برسانند، امّا حقیقت این است که الزاماً تکفرزندی، والدین را در تربیت فرزندان به موفقیت نمیرساند. بدیهی است که یک مادر اگر چند فرزند داشته باشد، در تربیت هریک از آنها نقاط ضعف خود را اصلاح میکند و رشد میکند به بیان دیگر مادر ایرانی بعد از هربار تجربۀ تربیت فرزند خود رشد علمی، تجربی و آموزشی میکند. تک فرزندی میتواند که والدین را دچار اشتباه محاسباتی کند، چرا که سنجهای برای مقایسه ندارند و تصور میکنند که فرزند آنها هیچ نقطه ضعفی ندارد، در حالی که وی دچار مشکلاتی تربیتی پنهان است که والدین به آن توجه نمیکنند.
دیناروندعنوان کرد: حقیقت این است که خانوادههای ایرانی سالها است که تحت هجمۀ شدید عملیات روانی غرب قرار دارند و افکار، باورها و فرهنگ آنها تحت بمباران تبلیغاتی قرار دارد. این انگارههای نادرست فرهنگی هرچه سریعتر باید احصاء شوند و راهکاری عملیاتی برای بیاثر کردن آنها تعبیه شود. برای مثال اگر شما به یک دندانپزشک مراجعه کنید و او شیوۀ جدیدی برای استفاده از مسواک به شما تجویز کند، آیا علیرغم اینکه از کودکی به آن روش عادت کردهاید، مقابل دستور پزشک مقاومت میکنید؟! قطعاً پاسخ انسانی که عاقل باشد به این سوال منفی است.
وی افزود: هیچگاه برای آغاز فرآیند آموزش دیر نیست. امروز جامعۀ ایران احتیاج دارد که نگرش و باور خود در مواجهه با مسئلۀ تک فرزندی را تغییر بدهد و به سمت فرزندی حرکت کند. متاسفانه در کشورهای غربی که فرهنگ ایرانی امروز متأثر از هجمههای عملیات روانی بزک شدۀ آنها است، نگرش دیگری دربارۀ فرزندآوری وجود دارد، بسیاری از خانوادههای سرشناس غربی بیش از ۴ یا ۵ فرزند دارند.