به گزارش خبرنگار استانهای خبرگزاری دانشجو، مسئولان ۲۳ نشریه دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد در بیانیهای نسبت به اجرای طرح ترافیکی الیت در این دانشگاه اعتراض کرده و خواستار لغو آن شدند.
در این بیانیه آمده است:
کرکرههای دکان دانشگاه بالا رفته و کاسبی از دانشجو، رنگ و بوی جدیدی به خود گرفته است. طرحی موسوم به الیت، که به بهانههای زیست محیطی و با هدف کاهش تردد درون فضای پردیس دانشگاه مطرح شد، اما با کمی دقت در بندهای آن، منافع اقتصادی اش پررنگتر از مسائل محیط زیستی میشود.
طرحی که دقیقا سال گذشته در چنین روزهایی برای اولین بار مطرح و با اعتراضات و ایرادات به جای دانشجویان متوقف شد، اما بار دیگر با تلاشهای مجریان طرح در حال اجرایی شدن است.
طرح الیت که تمامی هزینههای آن بر گردن دانشجو بوده با وجود جمعیت ۱۰ برابری دانشجویان نسبت به استادان هیات علمی و کارکنان رسمی، اما طرح در بندهای خود حق ایاب و ذهاب برای اساتید درنظر گرفته است که این نکته بار دیگر نشان میدهد که جامعه هدف برای کسب درآمد از این طرح فقط دانشجو است.
با توجه به تردد روزانه تعداد زیادی از خودروهای شخصی در پردیس دانشگاه، طبعا مسئولان دانشگاه از درآمد هنگفت حاصل از این طرح نخواهند گذشت و با پیوست محیط زیستی و کنترل ترافیک، دست در جیب دانشجو خواهند برد. کما اینکه پیشتر ثابت شد هدف آنها از تغییراتی مانند برداشتن دیوارهای فیزیکی پردیس دانشگاه فردوسی، اهداف اقتصادی و سرمایه گذارانه بوده است! حال در این طرح نیز نحوه استفاده از درآمد حاصله در هالهای از ابهام قرار دارد.
حال باوجود آنکه دوران مدیریتی مسئولان دانشگاه تقریبا رو به پایان است، اما برخی از این افراد دست از اقدامات ناشایست خود برنداشته و همواره سعی بر این دارند که دانشجو را به عنوان نامحرمترین عضو دانشگاه به حساب آورده و او را در جریان مسائل صنفی نگذارند و با توجه به پایان دوران مدیریتی شان، طرح پنج ساله ارائه میدهند و سخن از پیگیری و شفافیت به زبان میآورند.
این افراد حتی سعی در سیاسی جلوه دادن یک مطالبه به حق صنفی داشته و از هیچ پروپاگاندایی فرونمی گذارند. کاش برای یک بار هم که شده، مسئولان دانشگاه به نظرات دانشجویان پیش از اجرای طرح هایشان اهمیت میدادند و یا پیاده نظام رسانهای آنان، پاسخگوی سوالات دانشجویان بود.
ما دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد ضمن اعتراض به این طرح منفعت طلبانه، خواستار لغو هرچه سریعتر آن هستیم.