به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، کاغذ، نخستین مساله چالش برانگیز این روزهای حوزه نشر شده است؛ از این رو معاون فرهنگی وزارت ارشاد در جمع تشکل‌های نشر از «مذاکره برای تامین کاغذ نشر از طریق کارخانه‌های داخلی» خبر داد.
وی با اشاره به مذاکره با کارخانه‌های تولید کاغذ برای تامین بخشی از نیازهای داخلی گفت: در حال مذاکره با این کارخانه‌ها برای تولید کاغذ هستیم تا بخشی از نیازهای داخلی را تامین کنند.
اما چرا دیرهنگام از واردات کاغذ به مساله تولید داخلی روی آوردیم؛ مساله‌ای که بارها در سال‌های متوالی رهبر انقلاب آن را از مهم‌ترین موارد مورد تذکر به دولت‌ها قرار داده بودند.
در حال حاضر چقدر در کشور کاغذ موجود داریم؟ این شاید یکی از مهم‌ترین سوال‌هایی باشد که در صنعت نشر به کرات شنیده می‌شود. اما می‌دانید پاسخ این سوال مهم چیست؟ صفر!
باید باور کنیم که حال کاغذ به هیچ عنوان خوب نیست و این بدحالی به بدنه نشر و صنف کتاب هم فشار آورده است. ولی با تمام این تفاسیر چرا دستگاه قضایی پیگیر ارزهای تخصیص یافته و عدم عرضه کالای وارداتی توسط واردکننده نیست؛ مثلا واردکننده‌ای به میزان ۲۲۰۰ تن کاغذ وارد کرده پس چرا آنها را تحویل نمی‌دهد؟ یا به میزان ۳۷۰۰ تن ارز به فردی واگذار شده آن هم با قیمت ۴۲۰۰ تومان؛ حالا نه کالایی هست نه ارزی؟ در شرایطی که هرکدام از این‌ها می‌تواند مسکنی مقطعی باشد، چرا برای بازپس‌گیری کاغذ یا ارز دولتی پیگیری نمی‌شود؟
منبع: فارس
ارسال نظرات