گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، فاطمه سادات مرتضوی؛ در چند روز اخیر خبر ترور نافرجام نخست‌وزیر عراق بسیاری را در بهت و حیرت فروبرده است. اتفاقی که چند روز پس از سرکوب وحشتناک معترضین عراقی به نتایج انتخابات به وقوع پیوسته و ذهن‌ها را به خود مشغول کرده است. اما اکثراً متهم اصلی این سرکوب وحشیانه را در عراق، نخست‌وزیر دانستند. به‌راستی نتیجه این ترور آنی و مشکوک توسط پهبادهایی با نماد مقاومت، چیست؟ احتمالاً قهرمان‌سازی از نخست‌وزیر ضدمقاومت عراق که طالب صلح است!؟ پس از وقوع این اتفاق پرسشی که در اذهان عمومی مطرح می‌شود، این است؛ مسلح بودن مقاومت برای ملت عراق امنیت‌آور است یا بحران‌زا؟ این اتفاق شاید برنامه‌ریزی‌شده، پیامدهای مثبت زیادی برای الکاظمی داشت، از جمله؛ فرصت تنفس الکاظمی برای به تعویق انداختن محاکمه وی به اتهام سرکوب معترضین به نتایج انتخابات، ایجاد شکاف و تقابل بین جریان‌های شیعه-شیعه و شیعه- سنی باشد. اما شاید مهم‌ترین آن، خلع سلاح مقاومت و اعتبار سازی برای نخست‌وزیری که به‌شدت تحت‌فشار است.
این در حالی است که تمرکز ویژه ایالات‌متحده و محور غربی‌عربی بر خلع سلاح یارانِ مسلح ایران، ازجمله مقاومت است. از طرفی واکنش گروه‌های مقاومت به این موضوع، در روزهای بعد، تا حدودی توانست این سناریوی از پیش تعیین‌شده را خنثی کند. هیئت هماهنگ‌کننده گروه‌های مقاومت عراق، طی یک بیانیه خواستار تحقیقات فوری با مشارکت حشد الشعبی در حادثه ترور نافرجام نخست‌وزیر شد! با بیان موضوعاتی چون محکوم‌سازی ترور و اعلام این که این حمله، حمله به عراق است که با خون این گروه‌ها ساخته شده است؛ بدین معنی که بار دیگر خود را در کنار ملت عراق قرارداد و تأکید کرد این اتفاق با خواستهٔ آن‌ها مبنی بر مقابله با دیکتاتوری در تضاد است و آن‌ها همواره در راستای تحقق عدالت، در تلاش‌اند تا از خون شهدای سرکوب‌شده اعتراضات اخیر دفاع کنند و مسببان اصلی را شناسایی کنند.
بیان این موضوع از جانب نماینده گروه‌های مقاومت یعنی در هر صورت نمی‌توان، نشان خون‌های ریخته شده در اعتراضات اخیر را پاک کرد و عاملان نمی‌توانند از آن فرار کنند یا باعث فراموشی آن در اذهان عمومی شوند! اما همچنان این ادعا وجود دارد که طرف سومی پشت این ترور باشد؛ تا حدی که نماینده گروه‌های مقاومت بر وجود آن تأکید کرد و این ابهام را ذهن جامعه جهانی پررنگ کرد. حتی طبق نظرات کارشناسان مختلف منطقه، این حادثه را می‌توان پیش زمینه‌ای برای ایجاد جنگ داخلی در عراق دانست. مثل همیشه در خاورمیانه، قوی‌ترین احتمال برای متهم، آمریکا است اما این بار با شواهد بسیار زیاد این احتمال هرروز و هرروز تقویت می‌شود؛ یکی از این عوامل برای مثال، نگرانی آمریکا برای اجرایی ساختن مصوبه دو سال پیش عراق مبنی بر خروج نیروهای آمریکایی از عراق است، دیگر اینکه هیچ گروهی در عراق قادر به در اختیار داشتن چنین پهبادهایی نیست که بتواند منطقهٔ سبز بغداد را هدف قرار دهد.
موضع‌گیری‌های شتاب‌زدهٔ برخی از رژیم‌های عرب علیه جریانات شیعی نمایانگر این است که این سناریو با شرکت آمریکا و رژیم صهیونیستی پیش می‌رود. اما همه می‌دانیم که هدف اصلی آمریکا و رژیم صهیونیستی ایجاد یک کمربند بحران پیرامون ایرانِ عزیز است؛ آن‌ها با ایجاد درگیری تلاش می‌کنند تا ایران را وارد مسائل بحرانی برون‌مرزی کنند؛ برای تشدید فشار حداکثری که حتی اکنون ایران تا حدی درگیر آن است. اکنون بهترین عمل آن است که همه جریان‌های عراقی به رهبری مقتدی صدر، هوشمندانه تحرکات آمریکا، رژیم‌های مرتجع منطقه و رژیم صهیونیستی را زیر نظر بگیرند و با گفتمان سعی بر برقرار کردن تعادل باشند.
فاطمه سادات مرتضوی - مسئول واحد سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.