به گزارش گروه استانهای خبرگزاری دانشجو، اسمعیلی نیسیانی به عنوان مشاور این طرح گفت: پوششهای پلیمری به طور گستردهایی برای کاهش هزینههای خوردگی مورد استفاده قرار میگیرند، اما بدلیل ماهیت ترد این مواد و وجود نقص در ساختار آنها، این دسته از مواد مستعد رشد ترک و در نتیجه کاهش عملکرد ممانعتی خود هستند.
وی افزود: برای غلبه بر این چالش، مواد خود ترمیم شونده از سال ۲۰۰۱ توجه جامعه علمی بین الملل را در جهت توسعه موادی با عملکرد بهتر، طول عمر بیشتر، هزینه تعمیر و نگهداری کمتر و ضریب اطمینان بالاتر را به خود جلب کرده است.
عضو هیئت علمی گروه مهندسی مواد و پلیمر دانشگاه حکیم سبزواری ادامه داد: سرعت رهایش عامل ترمیم از کپسولهای شکسته و همچنین سرعت واکنش آنها عامل کلیدی در عملکرد ترمیم پوشش پس ایجاد شکست است.
بدین منظور در پژوهشی اثر ساختار شیمیایی عامل ترمیم و ویسکوزیته آن بر نحوه عمکرد خود ترمیم شوندگی پوشش اپوکسی مورد بررسی قرار گرفت و نتایج آن در مجله Progress in Organic Coatings با ضریب تاثیر (IF:۵.۱۶۱) انتشار یافت.