چرا حتی یک رسانه معتبر غربی به اراجیف غربگرایان بها نداد؟!

 به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، این روزنامه زنجیره‌ای در سرمقاله خود می‌نویسد: «هرچه به غرب نزدیک شوید از ما دور می‌شوید». این منطق روسیه است که به نظر می‌آید در فاصله معنادار «میز روسی»، در ملاقات اخیر «سران» دو کشور، هویدا شده است؛ یعنی چهره‌ای دیگر از سیاست خارجی روسیه و تحکیم پیوند روسی-اسرائیلی در مواجهه با ایران. آن‌ها احتمالا به‌دلیل اطلاعاتی که از «وین» دارند و پیش از اظهارات رسمی وزیر خارجه ایران، تغییر رویکرد ما را دریافته بودند. خودتان را جای روسیه بگذارید تا «منطق» رفتار آنان را دریابید. برخورد سرد روسیه با رئیس‌جمهور ایران به‌دلیل آن است که چشم‌انداز «حل برجام بدون روسیه» را می‌بیند. روسیه بر این باور است که اگر ایران خود مستقیم به سازوکاری برای حل بحران با غرب برسد، در ادامه راه تنها خواهد بود و هزینه آن را نیز باید بپردازد. در این بحبوحه، موشک‌پرانی به امارات نیز به تحریک هرکس بوده باشد، در همین چارچوب قابل فهم است؛ فعلا بیش از این نمی‌توان گفت... .

نویسنده شرق ادامه می‌دهد: باید منتظر بود تا به موازات حل بحران هسته‌ای ایران و آمریکا پیوند روسی-اسرائیلی تحکیم بیشتری بیابد. روسیه می‌داند که «سفر کاری» رئیس‌جمهوری ایران به مسکو دامنه‌ای از معانی و دستاورد‌ها را برای ایران می‌توانست داشته باشد: از اطمینان‌بخشی به روس‌ها و حفظ رابطه با آن‌ها تا بهره‌برداری تبلیغاتی از سفر به روسیه. ازاین‌روست که برای بازی‌نخوردن از ایرانیانِ «سیاس» این «رودستِ دیپلماتیک» را اجرا کرد و میز بزرگی را از آستین درآورد تا دستاورد‌های رسانه‌ای این سفر را تخریب کند.

شرق همچنین نوشت: نباید تصور کنید که با طرف مقابل «پسرخاله»‌اید و دودستی آنچه را که بخواهید به شما می‌دهد. در «سفر کاری» او دیگر میزبان نیست، یک غریبه است که دست بر کلاه خود گذاشته که شما آن را نربایید. به هر حال از این پس و به موازات حل برجام باید منتظر برافتادن پرده‌های حجب و حیا بین ایران و روسیه باشید.

افسانه‌سرایی روزنامه غربگرا در حالی است که اولاً سفر آقای رئیسی به مسکو پس از چند بار دعوت رئیس‌جمهور روسیه انجام شد و برخلاف ادعای غربگرایان، توأم با احترام کامل بود. آقای رئیسی در فرودگاه مورد استقبال وزیر انرژی روسیه قرار گفت و همراه با پخش سرود ملی و سان دیدن از یگان رسمی تشریفات بوده در کاخ کرملین هم پوتین در انتظار ورود آقای رئیسی بود و حال آن که در مورد مشابه، اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه چند دقیقه پشت در معطل شده درباره طول میز هم که به عنوان بهانه حاشیه‌سازی برجسته شده، موضوع به شیوع کرونا در روسیه و مرگ روزانه 700 نفر در این کشور - که حاکی از شدت شیوع کروناست- برمی‌گردد. ضمناً در حالی که میهمان‌های پوتین، چند روز قبل از ملاقات، در قرنطینه قرار می‌گیرند، چنین ملاحظه و محدودیتی در سفر آقای رئیسی در کار نبود.

اما از حواشی عمداً ساخته و پرداخته شده توسط پادو‌های رسانه‌ای غرب که بگذریم، اصل سفر از نگاه محافل معتبر غربی، بسیار حائز اهمیت و راهبردی بود. چنان که روزنامه نیویورک تایمز، تیتر اصلی خود را بر «دیدار رئیسی و پوتین، نمایش اتحاد در برابر آمریکا» اختصاص داد و دیگران هم از شکست فشار حداکثری و ایجاد اتحاد‌های قدرتمند جدید در شرق جهان سخن گفتند (اگرچه روزنامه غربگرای شرق ترجیح داد این اعترافات و نگرانی‌ها را نبیند و منعکس نکند).

نکته مهمی که در این زمینه باید یادآور شود، عدم اشاره به ادعا‌های برخی رسانه‌های فارسی‌زبان غربگرا مبنی بر بی‌احترامی روسیه به ایران در این سفر است. به بیان دیگر رسانه‌های معتبر غربی برای حفظ اعتبار و پرستیژ خود حاضر نشدند اراجیف پادو‌های رسانه‌ای ناتوی فرهنگی و اطلاعاتی در ایران (یا رسانه‌های زردی مثل سعودی اینترنشنال و بی‌بی‌سی فارسی و...) را منتشر کنند و حال آن که اگر آن ادعا‌ها سرسوزنی واقعیت داشت، حتماً توسط رسانه‌های مهم و معتبر آمریکایی و اروپایی، بزرگ‌نمایی می‌شد.

موضوع بعدی این است که اجرای ناقص یا توقف برجام (تضییع حقوق ایران در موضوع لغو تحریم‌ها) موضع زورگویانه و مستکبرانه دولت‌های اوباما و ترامپ و بایدن در آمریکا بوده است؛ اما روزنامه شرق و دیگران غرب‌گرایان که اجازه ندارند نازک‌تر از گل به آمریکا بگویند، روسیه را متهم می‌کنند که نمی‌خواهد برجام احیا شود! خب اگر واقعیت این است، چرا دولت بایدن -با وجود اعتراف به شکست خوردگی فاحش سیاست فشار حداکثری- حاضر به احیای برجام (به مفهوم لغو تحریم‌ها و نه صرف بازگشت به توافق و طلبکاری از ایران نیست؟! و چرا در همین موضوع برجام هم، غرب‌گرایان به جای تأکید بر حقوق ایران، دائماً می‌گویند ولو تکلیف لغو تحریم‌ها و راستی‌آزمایی و تضمین معتبر معلوم نشده، ایران (به‌جای آمریکا) عقب‌نشینی کند؟! آیا روسیه دنبال عقب‌نشینی ایران از حقوق خود است یا غرب‌گدایان وطنی؟!

یادآور می‌شود همکاری در حوزه‌های مختلف از جمله ترانزیتی، نیروگاهی و انرژی، از جمله توافقات مدنظر ایران و روسیه بوده که در صورت نهایی شدن (به ویژه در موضوع کریدور جنوب- شمال) می‌تواند درآمد 20 میلیارد دلاری برای کشورمان دربر داشته باشد.