مدیر مسئول روزنامه جوان گفت: ما نباید از اینکه کسی در رسانهملی حرف متفاوتی بزند بترسیم. بنابراین اگر صداوسیما به کسی تریبون دهد که بیاید حرفهای تند و مخالف بزند یکی از نقاط قوت خود را ثابت کرده است.
کد خبر: ۹۵۴۲۳۰ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۵/۱۶
پرونده صدا و سیما ۲۳| به بهانه مطرح شدن طرح صیانت از فضای مجازی؛
صداوسیما چه زمانی میتواند حتی در صورت وقوع یک اتفاق درست، از طریق قدرت رسانهای زمینه پذیرش آن توسط افکار عمومی و در واقع گفتگو و همراهی بین لایه حکمرانی و مردم را فراهم کند؟
علی لاریجانی رئیس وقت سازمان از مقام معظم رهبری تقاضا کرد کلیه وظایف قانونی شورای سیاستگذاری صدا و سیما به رئیس سازمان واگذار گردد و حالا بعد از گذشت ۲۷سال، این شورا دوباره راه اندازی نشده است؛ درحالی که قرار بود موقتا منحل شود!
تأسیس شبکه «آرا» و شبکه اختصاصی نامزدهای انتخاباتی قدم مهم و روبه جلویی بود. اما چیزی که در اینجا مورد اهمیت است سرنوشت نامشخص آینده این اقدام در روزهای پیش رو است. روزهایی که کشور از فضای سیاسی فاصلهگرفته است؛ آیا قرار است رسانههای کشور هم از این فضا فاصله بگیرند؟
رسانهملی در دودههٔ اخیر و درپی حوادث و اتفاقات گوناگون با به دوش کشیدن بارسنگین عقب افتادن از رسانههای دوسویه، بارها غرق شده و اغلب نجات نیافته است. با هر ضربه مرجعیت خود را از دست داده و حتی نتوانست با استفاده از انحصارِ تبلیغات انتخابات آن را باز یابد.
چیزی که همه برسر آن اتفاق نظر دارند این است که مناظره امسال صداوسیما محافظهکارتر از سالهای قبل و تنها برای ادای تکلیف برگزار شده است. مناظره ای که در آن نه فرصتی برای ارائه درست برنامه ها در اختیار است و نه فرصت کافی برای نقد باقی نامزدها.
مناظرهای که مخاطب، دست خالیترین عنصری بود که از آن بیرون رفت.
شنبه، اول خردادِ هزار و چهارصد، تاریخی است که اگرچه رویداد مهمی در آن رقم نخورد، اما شروع ماجرایی بود که انتظار میرفت دیر یا زود دامنِ رسانهملی را هم بگیرد؛ مناظره دو نفر از نامزدهای انتخابات در بستری خارج از صداوسیما و البته با تایید این سازمان!
ویژگی انحصاری تلویزیون باعث شدهاست که حتی اگر برنامه نقد هم داشتهباشیم، اما در کلیت کار، مدیران عرصهی سریالسازی کار خودشان را انجام دهند و و اندیشهها و روشهای خودشان را پیش ببرند.
«کاندیدای پوششی» لفظی که حضورش در ادبیات سیاسی را مدیون اشتباهات مناظراتی در صداوسیماست؛ پدیدهای است که با جمعی شدن فضای مناظرات و خارج شدن از مدل استاندارد مناظره به فضای انتخابات ایران پا گذاشته است.
رسانهای ملی زمانی میتواند در ماه های منتهی به انتخابات نقش آفرینی کند و انتخاباتی پرشور و آگاهانه را رقم بزند که در سال های بین دو انتخابات، یک جور ناآگاهیِ خودآگاه را در جامعه رقم نزده باشد و از طرفی ملتها هم زمانی میتوانند به عنوان کنشگری فعال و آگاه در امورسیاسی مشارکت کنند که فضای سالم و باز برای پیشبرد روند آگاهی بخشی و روشنگری به وسیله رسانه هایملی خیلی قبلتر از اینها در جامعه ایجاد شده باشد.
آرش فهیم گفت:«به طور طبیعی رسانهای که دچار تکرار و تقلید میشود، از زایندگی و پویایی فاصله میگیرد و نمیتواند هویت و تشخص خودش را اعلام کند. وقتی یک رسانه، نمیتواند برای مناسبتهای مختلف به خلق برنامه جدید دست بزند و به تکرار گذشته مشغول میشود، نمیتواند آینده خودش را بسازد.»
چندسالی است که مسئلهٔ کپی بودن برنامههای سرگرمی صداوسیما جنجالهای زیادی را از سوی مخاطبان و کارشناسان رسانهای برپا کرده و نظرات مختلفی در این باره مطرح شده است...
نسبت مردم با رسانه زمانی درست میشود که رسانه بین دوگانه مسئلهمحوری و محافظهکاری، اولی را انتخاب کند. رسانهٔ مسئلهمحور ممکن است در برههای موجب از دست رفتن صندلیهای ریاست شود، اما اگر مداوم و اصولی پیشرود در طول زمانموجب اعتماد و افزایش مخاطب میشود.
سید حسین شهرستانی گفت:« ما با مردممان همزبانی نمیکنیم. همزبانی با مردم، یعنی با همه مردم. ما باید همهٔ سلیقههای فرهنگی را با همهٔ گوناگونیشان به رسمیت بشناسیم. همدردی هم در بخشی از قسمتهای خبری و مطالبهگریها، نیازمند شجاعت است.
شهرستانی با گلایه از رویکرد کمی و مدیران فنی صداوسیما، گفت: «مدیر فنی چه فهمی از زبان و ادبیات و فرهنگ و ... دارد؟ این مدیر فنی است که دائم شبکهها را گسترش میدهند، شبکه جدید میزنند، اچدی میکنند. وقتی رویکرد مدیران کمی است، دغدغهٔ فرهنگی ندارند.»
روح الله رشیدی گفت:« مدیران شبکههای استانی فکر میکنند این صداوسیما، صداوسیمای دولت و مسئولین است. یعنی جایی که قرار است مسئولین گزارش بدهند. آنها باید یکطرفه گزارش بدهند و از طرف مردم هم کسی حق ندارد سوال بپرسد. کسی نیست به آنها بگوید وقتی سوالی پرسیده نشود، مسئله قرار است چطور روشن شود؟»
جملۀ «زبان مهمترین رکن راهبردی رسانه است» در حالی در مباحث پژوهشی حوزۀ زبان دستبهدست میشود که سازمان صداوسیما، بهعنوان بزرگترین نهاد رسانهای در ایران، سالهاست در کمتوجهی به اهمیت و نقش «زبان در رسانه» زمان میسوزاند.