بهروز شعیبی در زمانی که بیشتر فیلمهای اجتماعی معاصر در ایران، قانون قصاص را به چالش میکشند، و تازیانه نقد خود را بیرحمانه بر پیکر شریعت میتازانند، از زاویهای متفاوت به این مسئله مینگرد.
پژوهشگر رسانه گفت: نباید از رسانه و بخصوص رسانه ملی در راستای گسترش و ترویج نمادهای غربی بهره بریم و با توجه به اینکه ایران دارای فرهنگی غنی است، میتوان از فرهنگ خودی سود برد.
یک کارگردان سینما گفت: هویت ما با ادامه نسل ما ادامه مییابد و با از بین رفتن مناسبات سنتی از بین نخواهد رفت؛ بنابراین باورهای دینی و هویت ایرانی قابل خط کشی نیست و بسیار عمیق است.
کارگردان فیلم دهلیز گفت: متاسفانه برخی تصور میکنند سینما زمانی ملی است که تنها به نکات مثبت مسائل اجتماعی پرداخته شود و سینمایی که به معضلات اجتماعی جامعه میپردازد سینمای ملی نیست.
مسعود فراستی، منتقد سینما گفت: اساسا با سینمای شریف مخالف هستم چون آن قدر بی در و پیکر و بدون چارچوب است که می توان هر فیلم ساخت و عنوان شریف را روی آن گذاشت.