عباس شکوری گفت: اصل شخصی بودن مجازات یکی از مواردی است که در چند سال اخیر بین حقوقدانان و اساتید دانشگاه به عنوان یک خلا حقوقی مطرح بوده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، اکران و نقد و بررسی فیلم دهلیز به کارگردانی بهروز شعیبی در سالن همایشهای بینالمللی دانشگاه شهید بهشتی با حضور کارگردان و دانشجویان برگراز شد.
تاخیر در حضور بهروز شعیبی و عدم حضور عوامل فیلم باعث شد کارگردان و برگزار کنندکان برنامه بحثهایی در رابطه با محتوای فیلم مطرح کنند.
عباس شکوری از حاضرین در نشست نقد فیلم گفت: اصل شخصی بودن مجازات یکی از مواردی است که در چند سال اخیر بین حقوقدانان و اساتید دانشگاه به عنوان یک خلا حقوقی مطرح بوده است اساتیدی که در دانشگاه حضور دارند نقدهایی را به این مسئله وارد کردهاند اساس قانون بر این است که عدالت هر چه واقعیتر برگزار شود اصل شخصی بودن مجازات عنوان میکند که مجازات باید فقط به خود مجرم برگردد در فیلم دهلیز هانیه توسلی دیالوگی دارد که میگوید پیرم کردی این نشان از این مسئله دارد که آسیبهای مجازات یک مجرم به صورت غیرمستقیم به بستگان و اطرافیان او نیز برمیگردد این خلا قانونی با اصلاحیه اخیر مجلس شورای اسلامی ظاهرا حل شده است که در رابطه با آن صحبت خواهیم کرد من وقتی من داستان دهلیز را شنیدم افسوس خوردم که چرا زودتر این فیلم اکران نشده است فیلمی که به یک خلا قانونی اشاره میکند و محتوای آن این است که اولیای دم تا کی می تواند خانواه مجرم را معطل نگاه دارند.
این فیلم در زمان حاکمیت قانون جدید مجازات اسلامی ارکان شده و در حال حاضر حداقل با جزئیاتی که در فیلم دیدیم، در زمانه امروز امکان وقوع ندارد در کشورهای دیگری که حتی دیرتر از ما قوانین آنها تدوین شده واقعیات با قوانین همسان هستند و فیلمسازان مطابق با قانون و همسان با وضعیت زمانه فیلم میسازند.
بهروز شعیبی پس از تاخیر چند دقیقهای و معطلی به خاطر مصاحبهای که مقابل درب ورودی دانشگاه با خبرنگار بیست و سی داشت در سالن حضور پیدا کرد.
حیدری دبیر کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی که از مجریان نشست نقد و بررسی فیلم بود گفت: متاسفانه اظهارنظرهای شخصی و قرائتهای فردی از یک فیلم در سایتها و مجالات به عنوان نقد چاپ میشود که با یک نقد حرفهای فاصله زیادی دارد.
حیدری از شعیبی در این رابطه پرسید: وضعیت نقد فیلم خود و وضعیت نقد فیلم در زمان امروز را چگونه میدانید.
شعیبی گفت: واقعیت این است که فضای نقد در جامعه ما فضای خوبی است زیرا فضای جامعه ما به گونهای است که به راحتی از کنار اشکالات نمیگذریم و به نیمه خالی لیوان توجه ویژهای داریم بر خلاف نظر همیشگی که بخش تکنیکی و فنی در نقدهای مخاطبان مورد توجه قرار نمیگیرد معتقدم اتفاقا در سالهای اخیر بخش تکنیکی و فنی بیشتر از سوی مردم بررسی میشود و برعکس منتقدانی که این وظیفهشان است مردم به نقدهای تکنیکی روی آوردهاند و منتقدان هستند که به محتوا میپردازند.
در رابطه با پایان فیلم شعیبی صحبتهایی کرد و در پاسخ به سوال مخاطبان حاضر در نشست نقد و بررسی گفت: ما در رابطه با پایان فیلم زمان نوشتن آن بحثهای مفصلی با عوامل داشتیم پایان فیلم در رابطه با اهمیت حضور کودکان در خانوادههاست و در هر خانوادهای با هر شاکله و ساختاری حضور کودکان اهمیت و جایگاه بالایی دارد هر جامعهای هر تصمیمی که داشته باشد وقتی کودکان حضور پیدا میکنند در آن تصمیمات جای ترحم و اغماز ایجاد میگردد به نظر من حضور کودکان که مهمترین آدمهای روی زمیناند هستند که حضور آنها بسیار مهم است راجع پایان فقط میتوانم توضیح دهم با تیمی که روی پایان فیلم کار میکردیم به این نتیجه رسیدیم که این پایان میتواند بهترین پایان برای فیلمی باشد که مخاطب محترم آن ساعتی به تماشای آن نشسته است از سوی مخاطبان و منتقدان حاضر در نشست به نکاتی در رابطه با کلیات فیلم، چگونه طرح داستان، لحظه وارد شدن به مقوله قصاص نقاط عطف موجود در فیلم و مواردی از این دست اشاره شد.
شعیبی با توضیحاتی در رابطه با کلیات فیلم که در نشستهای دیگر هم مطرح کرده بود به صحبتهای خود پایان داد.
نشست اکران و نقد و بررسی دهلیز ساعت 17 پایان یافت.