به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، همایون اسعدیان روز گذشته در جلسه نقد و بررسی فیلم دهلیز که به همت انجمن اسلامی دانشگاه فردوسی برگزار شد، بیان داشت: در کشور خط قرمزهایی وجود دارد که کمتر میتوان در قالب فیلم به آنان پرداخت.
وی افزود: البته این خط قرمزها را خودمان ایجاد میکنیم که در این زمینه باید تجدید نظر صورت گیرد.
کارگردان فیلم طلا و مس تصریح کرد: یکی از این خط قرمزها مسئله قصاص است که فیلم دهلیز به خوبی به آن پرداخته و باعث شده در مخاطب یک همدلی صورت گیرد.
اسعدیان ادامه داد: خوشبختانه نسل جوان سینمای ایران به خوبی پیش میروند که این جای خوشحالی و مباهات است.
وی در خصوص سینمای ملی خاطرنشان کرد: ما در ایران متخصص این هستیم که کلماتی را میسازیم و بعد به دنبال تعریف آن هستیم و آنگاه در تعریف آن میمانیم.
این کارگردان سینما با اشاره به اینکه سینمای ملی را قبول ندارم، ادامه داد: موسیقی ملی، شعر ملی و یا نقاشی ملی را میفهمم؛ چراکه این هنرها قبل از اینکه به طور مثال موسیقی غربی و یا نقاشی غربی وارد ایران شوند، وجود داشتهاند.
اسعدیان افزود: صنعت سینما 100 سال پیش وارد شده و نمیتوان آن را ملی دانست.
وی با اشاره به اینکه زمانی که صحبت از سینمای ملی میشود باید مشخص شود که مربوط به کدام بخش از ایران است، گفت: ما فیلم جدایی نادر از سیمین، اصغر فرهادی و همچنین فیلم تنهای تنهای تنها را که در بوشهر ساخته شده را جزو سینمای ایران میدانیم؛ اما در دو جای متفاوت و با فرهنگهای متفاوت ساخته شده است.
کارگردان طلا و مس ادامه داد: ایران پر از فرهنگهای متناقض و خاص است و ممکن است مطلبی که در مشهد به یک معنا دهد در جایی دیگر معنایی متفاوتی داشته باشد.
اسعدیان با تاکید بر اینکه مولفههای ما برای ساختن فیلم ایرانی فرهنگ، تاریخ و خاک این سرزمین است، گفت: زمانی که از عنوان هویت ایرانی استفاده میشود باید آن را باز کنیم؛ چرکه هویت مفهوم گستردهای دارد.
وی با طرح این پرسش که آیا چنانچه زمانی مناسبات سنتی خود را از دست دادیم و مناسبات جدیدی بدست آوردیم هویتمان از دست رفته است، تصریح کرد: مسلم است که پاسخ منفی است؛ چراکه هویت ایرانی در ظواهر پیچده نیست و بسیار عمیق است.
این کارگرادن سینما بیان داشت: هویت ما با ادامه نسل ما ادامه مییابد و با از بین رفتن مناسبات سنتی از بین نخواهد رفت؛ بنابراین باورهای دینی و هویت ایرانی قابل خط کشی نیست و بسیار عمیق است.
اسعدیان در ادامه جلسه پرداختن به ناهنجاریها و عصبیتهای بیجا را وظیفه همه جامعه دانست و خاطرنشان کرد: وظیفه هنرمند این است که به معضلات اجتماعی به گونهای هنرمندانه بپردازد.
وی افزود: در خصوص ساخت فیلمی راجع به قصاص و یا موضوعات دیگر کسی به ما خط نداده؛ قصاص مسئله مبتلا به جامعه ماست و با توجه به اینکه در جامعهای زندگی میکنیم که آستانه تحملش پایین آمده؛ بنابراین یک فیلمساز و هنرمند باید به این مسائل بپردازد تا مخاطب با طبعات یک پدیده آشنا باشد.
این کارگردان سینما در پایان خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه امروز بسیاری از جوانان زیر 18 سال گرفتار خشم زود هنگام میشوند و در نهایت دست به اقداماتی میزنند که تبعات زیادی برای آنان دارد؛ بنابراین باید به گونهای هنرمندانه این مسائل را باز کرد.