سوده نجفی رئیس کمیته سلامت شورای شهر خبر داد؛
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، بشر به واسطه زندگی اجتماعی که دارد همواره با انواع مشکلات مواجه بوده که بخشی از این مشکلات فارغ از جسم جنبه روانی دارد و سلامت روح افراد را تهدید می‌کند. بیماریها همواره با افزایش مشکلات و شدت و توان مقاومت افراد در برابر آن‌ها به مراتب رویکرد پیچیده و گسترده‌ای داشته است و همین گستردگی ابتلا، ضرورت بررسی چگونگی مقابله با بیماری را توجیه می‌کند.
تجربیات نشان می‌دهد بعد روحی و روانی حلقه مفقوده حوزه سلامت است که می‌طلبد کاستی‌ها و ضعفهایی که در این حوزه در طول تاریخ وجود داشته مورد واکاوی، تحلیل و بررسی قرار گیرد و هرآنچه که موجب ایجاد گسست بین حلقه‌های اتصال زنجیره سلامت می‌شود را ترمیم کرد.
بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی سلامت یعنی نداشتن هیچ‌گونه مشکل روانی، اجتماعی، اقتصادی و سلامت جسمانی برای هر فرد جامعه است که این به معنی فقدان بیماری و ناتوانی فیزیکی نیست.
اغالب بیماران جسمی از بیماری‌های روانی هم رنج می‌برند و از بین رفتن علائم بیماری‌های جسمی به معنای بهبودی وضعیت روحی و روانی فرد بیمار نیست و در واقع این استدلال که برطرف شدن علائم نشان از بهبودی دارد صرفا در مورد بیماری‌های جسمی صدق می‌کند و قابلیت تعمیم به بیماری‌های روحی و روانی ندارد.
در جامعه امروز خصوصا در سال‌های اخیر به دلیل شیوع و همه‌گیری ویروس کرونا و اعمال محدودیت‌ها و محرومیت‌های اجتماعی به صورت ناخواسته سبک‌زندگی افراد جامعه تغییر کرده است و به موازات این تغییرات بسیاری از مشکلات روحی و روانی که ریشه در انزوا، تنهایی، استرس، فشار روانی و دوری از اجتماع را دارد در میان افراد مختلف بدون مطرح بود سن و جنسیت ریشه دوانده و روان آنان را درگیر بیماری کرده است. به گونه‌ای که نهادی مانند خانواده و برخی نهاد‌های دیگر که به صورت غیرمستقیم به سلامت روان افراد کمک می‌کردند در شرایط فعلی تا اندازه زیادی تاثیرگذاری خود را از دست داده‌اند و از این رو ضرورت دریافت خدمات مشاوره‌ای و روانشناختی در جامعه به شدت افزایش پیدا کرده است.
با افزایش مشکلات روانی که جنبه روانشناختی هم دارد بهداشت روان اهمیت پیدا می‌کند و نادیده گرفتن سلامت روان می‌تواند تبعات بسیار و بعضا غیرقابل جبرانی برای جامعه به همراه داشته باشد. در چنین شرایطی مردم از لحاظ روانشناختی به پناهگاه‌هایی نیاز دارند که حضور مشاوران و ارائه خدمات روانشناختی این نیاز را برآورده کرده است.
اما نکنه حائز اهمیت این است که هنوز در ارگان‌ها و سازمان‌های اجرایی جامعه برنامه‌های مدون و تاثیرگذار برای آگاهی و آموزش شهروندان از آسیب‌های بیماری‌های روحی و روانی و اهمیت این موضوع و ارتباط آن با سلامت جسم تعریف نشده است و یکی از دغدغههای ما در کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران بر این موضوع معطوف است تا با وجود وجود فشار‌ها و استرس‌های ناشی از زندگی روزمره، برنامه‌های کاربردی و عملیاتی در حوزه سلامت از سوی مدیریت شهری در نظر گرفته شود که علاوه بر توجه به جسم دربرگیرنده سلامت روح، روان و سلامت اجتماعی و فرهنگی شهروندان نیز باشد.
شهروندان تهران به دلیل عوامل متعدد و برخی آمار‌های ارائه شده نسبت به سایر شهر‌ها بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های روحی و روانی هستند که از این رو انتظار میرود وزارت بهداشت و سازمان نظام روانشناسی و مشاوره نیز برنامهریزی جدی و عملیاتی در این زمینه داشته باشند.
۹ اردیبهشت که روز روانشناس و مشاور نامگذاری شده است بر همه زحمتکشان این حوزه که با آگاهی از خویشتن و خودشناسی به روند رشد روح و روان کمک می‌کنند مبارک باد. امیدوارم این روز یادآوری خوبی برای توجه به رشد علمی و عملی همه فعالان و متخصصان این حوزه باشد.
ارسال نظرات