به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، انوش اسدی، آموزش عالی طی دهه های اخیر متناسب با تحولات اجتماعی و اقتصادی محیط اطراف خود، دچار تغییرهای بنیادینی شده است. در دنیای رقابتی امروز و مبتنی بر دانش، توجه به امور کارآفرینی یکی از دغدغه های مهم نهادها و مراکز مختلف ازجمله دانشگاه ها در سراسر دنیا است. نقش دانشگاه ها با توجه به وظایف جدید در قبال جامعه در حال تغییر مانند اقتصاد ملی، توسعه اجتماعی، کاهش منابع مالی عمومی تغییریافته است پرواضح است دانشگاه ها و نظام آموزشی عالی به منظور هماهنگی هر چه بیشتر با فرایند توسعه اقتصادی بومی، منطقه ای و بین المللی به تغییر نقش سنتی خود که صرفا تولید دانش در کلاس درس میباشد به سوی دانشگاه های کارآفرین که افزون بر تولید دانش و خلق ایده ها، آنها را به عمل هم تبدیل میکنند، حرکت کنند و بتوانند منبع درآمدی مستقل و پایداراز بودجه دولتی برای خود داشته باشند.
در واقع پدید آمدن دانشگاه های کارآفرین، دانشگاه های فاصله گرفته از جامعه و صنعت را به دانشگاه هایی مبدل کرده است که در ارتباط با صنعت و جامعه هستند. دانشگاه کارآفرین باید دانش تولید شده خود را از طریق تجاری سازی برای استفاده و کاربرد به بخش های اقتصادی و صنعتی جامعه تزریق کند. تعادل بین آموزش، تحقیقات و خدمات در یک دانشگاه کارآفرین سه مولفه اولیه دارد:
الف) پذیرش و حمایت فعالیت های کارآفرینانه به صورت پیوسته
ب) مکانیزم های مشترک(یک دفتر موفق و پاسخ گوی انتقال فناوری)
ج) حمایت های مالی مستقیم از طرف صنعت مورد نظر.
بخش های فعالیت دانشگاه کارآفرین:
الف) خود دانشگاه، به عنوان یک سازمان، کارآفرین باشد و الگوی پیشرفت
ب) کلیه دانشگاهیان اعم از اعضای هیئت علمی ، کارکنان و دانشجویان به سمت کارآفرینی حرکت کنند که موتور محرکه برای دانشجویان تلقی می گردند
ج) ارتباط دانشگاه با محیط از یه ساختار کارآفرینانه پیروی کند و خود را در فضای روش های کارآفرینانه قرار دهند.
راهکارهایی برای دانشگاه کارآفرین:
تغییر در برنامه های درسی در جهت کاربردی نمودن مطالب و ایجاد درک صحیح از مفهوم و ارزش امور کارآفرینی.
افزایش آگاهی دانشجویان نسبت به کارآفرینی در دانشگاه ها و هدایت دانشجویان به این امور در جهت ایجاد اشتغال پس از فارغ التحصیلی.
تاکید بر پرورش قوه خلاقیت و مهارت های ادراکی دانشجویان و بارش فکری کارآفرینانه متناسب با رشته تحصیلی و نیاز روز جامعه.
تاکید بر همکاری متقابل و اثربخش دانشگاه و صنعت
تاکید بر استقلال دانشگاه به عنوان یکی از اعضای اصلی در جهت فعالیت تجاری
افزایش قدرت ریسک پذیری دانشگاه ها در اجرای آزمون و خطاها.
بودجه اختصاص یافته به دانشگاه ها در جهت رفع هزینه های جاری می باشد و دانشگاه ها برای خلق ثروت ناگزیر به تولید دانش بنیان و کارآفرینی هستند تا ارتباط با صنایع بهتر صورت گیرد
یکی از موضوعاتی که باعث عدم ایجاد پیوند مناسب دانشگاه با صنایع می شود عدم تقاضا برای محصولات دانشگاهی از جانب صنایع می باشد محصولاتی که در ابتدای راه آزمون و خطا قرار دارند و گاها نیازمند حمایت هایی از جانب صنایع هستند.
در انتها مطلوب آن است که دانشگاه حداقل ۵۰٪ هزینه های خودش را خودش تامین کند و خود دانشگاه به عنوان نهادی پیشرو در عملیاتی کردن مباحث کارآفرینی و ایجاد اشتغال پایدار با مکانیسم های صنعت هماهنگ بوده تا با ایجاد شرکت های دانش بنیان و البته بازاریابی مناسب محصولات حاصله از این بخش بتوانند پاسخگوی نیازهای صنایع بوده و منبع درآمدی پایدار برای دانشگاه ها محسوب گردند. منبع درآمدی که رشد و پیشرفت دانشگاه چه در عرصه داخلی و بین المللی ماحصل آن خواهد بود.
انوش اسدی، مسئول واحد آموزش جامعه اسلامی دانشگاه گیلان
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.