ارتقای پایداری و تحمل گرمای قطعات با نانوفناوری

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به تکیه گاه بتنی که بر روی ریل ها بسته می‌شود؛ ریل بند یا تراورس می‌گویند؛ قطعه‌ای راهبردی و مهم در صنعت حمل و نقل ریلی که در پایداری خطوط راه‌آهن و ایمنی سفرها نقشی تاثیرگذار و مهم دارند. نسل اولیه این تجهیزات از چوب درختان تامین می‌شد که به دلیل نرمی و سهولت تردد گزینه بسیار مناسبی برای این کار هستند اما به دلیل قیمت بالایی که دارند در بسیاری از کشورها روشی منسوخ شده محسوب می‌شوند.

امروز بیشتر ریل ها از جنس فولاد نوردشده که به صورت دو رشته موازی روی ریل‌بندها نصب می‌شود، هستند. ریل‌ها باید توسط ریل بندهای مطمئن و محکمی به هم متصل شوند. تجهیزاتی که وظیفه انتقال و توزیع صحیح بار از ریل ها به بالا را به عهده دارند و فاصله ثابت بین دو رشته ریل راه آهن و تامین مقاومت کافی در جهات قائم و افقی را هم انجام می‌دهند.

شرکت دانش بنیان انبوه سازی مسکن بهدیس سامان امین مجموعه‌ای است که با تولید ریل‌بندهایی مقاوم در مقابل حرارت و ضربه با کمک نانوفناوری؛ این صنعت را توسعه داده است. این محصول از دانه‌های ریزتر و ارزان تر تولید می شود به همین دلیل مقاومت بالایی در برابر بارهای ضربه‌ای و خستگی دارند.

این نانو افزودنی زمانی که به رنگ اضافه می‌شود، موجب افزایش مقاومت به خوردگی پابندهای راه‌ آهن شده و دوام آنها را افزایش می‌دهد.