به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، روزنامه رسالت با اشاره به 20 سال سابقه مذاکرات نوشت: آمریکاییها ۲۰ سال است با دولتهای متفاوت در ایران پیرامون مناقشه هستهای گفتگو میکنند. آمریکاییها بعد از پیروزی انقلاب به ویژه پس از اشغال لانه جاسوسی بنا را برعدم رسمیت شناختن انقلاب و جمهوری اسلامی گذاشتند و انواع توطئهها از جمله راهاندازی جنگ داخلی و خارجی برای تجزیه ایران و حمایت آشکار از گروههای تجزیهطلب و علىالخصوص با حمایت بیدریغ از تجـاوز حزب بعث عراق مرتکب انواع جنایات جنگی شدند. با چنین پیشینهای دیپلماتهای ما به ویژه در دولت یازدهم و دوازدهم با لبخند پشت میز مذاکره مینشستند و برای حل مشکلات با آمریکا و رفع تحریمهای ظالمانه و جلوگیری از ترورها و خرابکاریهای آنها گفتگو میکردند.
دولتهای یازدهم و دوازدهم به این بهانه از مردم رأی گرفتند که بروند مناقشه هستهای با آمریکا را حـل کـنـنـد و تحریمهـا را لغو کننـد و با برقراری روابط، شر آمریکاییها را از سر ملت کم کنند. آنها با بیان این که گذشتگان زبان دیپلماسی را نمیفهمند و زبان آمریکاییها را نمیدانند از مردم رأی گرفتند با آنکه ردپای آنها قبل از این در گفتگوهای هستهای وجود داشت.
رئیس دولت یازدهم و دوازدهم و رئیس تیم دیپلماسی او میگفتند ما زبان آمریکاییها را میفهمیم شما نمیفهمید برخی از ما ۳۰ سال در آمریکا زندگی کردیم و حتی با برخی از مقامات آمریکا رفت و آمد خانوادگی داریم، ما میدانیم چطور این مناقشه و سوءتفاهم با آمریکاییها را حل کنیم. رفتند سر میز مذاکره حتی به توافق رسیدند، اما با آنکه میگفتند زبان انگلیسی را با لهجه آمریکا میفهمند فرق بین «لغو» تحریمها با «تعلیق، تحریمها را نمیدانستند!
براساس توافق، امتیازات نقد به آمریکاییها دادند، اما آمریکاییها نه تنها به یک تعهد خود عمل نکردند بلکه تحریمها و تهدیدها را چند برابرکردند. اینها آمدند در داخل به خاطر این دستاورد تقریبا هیچ به قول خودش به همدیگر مدال دادند و خود را قهرمان دیپلماسی کشور معرفی کردند بعد که ملت فهمیدند چه کلاهی سردولت گذاشتند عمر دولت به سر آمد ملت از رأی خود تبری جست و به دولت جدید با رویکرد انقلابی رای دادند. روحانی و ظریف با برجام، دست و پای دولت جدید را توی پوست گردوگذاشتند و بخشی از دیپلماسی دولت جدید رانقد کردن چک برجام با خسارات محض آن قرار دادند!
دولت رئیسی زیر بار حرف زور نمیرود و با تعریف واقعی و نوعی تعامل جهان را که در چشمانداز برنامه ۲۰ ساله جمهوری اسلامی بود در دستور کار خود قرارداده است.
این رویکرد، کشور را از موضع «بدهکاری» خارج و در جایگاه «طلبکاری» از غرب قرار داد.
اما برخی همچنان اصرار دارند که دولت و ملت ایران را «بدهکار» و آمریکا و سه کشور شرور اروپایی را طلبکار، جلوه دهند.
این روزها گاهی ظریف در عرصه رسانه ظاهر میشود و حرفهایی میزند که هیچ ربطی به نقدها پیرامون دستاورد تقریبا هیچ برجام ندارد.
آمریکاییها اخیرا در ترجمه جدیدی از برجام میگویند؛ «ما که از برجام رفتیم، اما ایران باید در برجام بماند و به تعهدات خود عمل کند بدون این که انتظار داشته باشد ما حتی یک تحریم را برداریم؟!» ظریف به جای این که پاسخ گستاخی آمریکاییها را بدهد هنوز از میوههای خیالی برجام سخن میگوید! ظریف حاضر نیست به این پرسش ملی پاسخ دهد که؛ چرا میلیاردها دلار خسارت به تأسیسات هستهای زدید بدون این که حتی یک تحریم را بردارید و صدها تحریم دیگر به آن افزودید؟
ظریف باید اعتراف کند زبان انگلیسی با لهجه آمریکاییها را میداند، اما از فهم زبان دیپلماسی آمریکایی و منطق مقامات کاخ سفید عاجز است! این عجز خسارات جبرانناپذیری به دیپلماسی خارجی کشور در طول خدمت او در وزارت خارجه به ویژه ۸ سال دوران دولت روحانی زد.