قیمت بلیط سینما باید نصف شود / پای منفعت شخصی مدیران در میان است + فیلم

گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو_ تعطیلی‌های پی درپی، آشوب‌ها و اغتشاشات و تحولات اخیر کشور بار دیگر گریبان سینمای نحیف این روز‌ها را گرفت و سینما‌های تازه جان گرفته را از رونق انداخت. سالن‌های خالی سینما پس از یک وضعیت نیمه تعطیل دو ساله، شروع به اکران فیلم‌های پر مخاطب صف اکران کرده بودند و اوضاع گیشه‌ها رو به بهبودی داشت. این طور به نظر می‌رسد که کمبود مخاطب و بی رونقی گیشه‌های سینما تنها منحصر به تحولات اخیر کشور نبوده و ریشه ماجرا جای دیگری است. در این باره با احمدرضا دانش، مدیر سینما فرهنگ و منتقد سینما گفتگو کردیم که از نظرتان می‌گذرد:

دانشجو: وضعیت فعلی اکران در سینما با توجه به تحولات اخیر را چطور می‌بینید؟ چه عواملی به صورت کلی در اقبال مخاطب از گیشه اثر گذار است؟

دانش: کرونا بین مخاطب و سینما فاصله ایجاد کرد. تا زمانی که بخواهیم این وضعیت را بهتر کنیم و مخاطب قانع بشود سینما را در سبد فرهنگی خودش قرار بدهد زمان زیادی طول می‌کشد. در این قضیه قیمت بلیط سینما بسیار موثر است. من با افزایش بی رویه قیمت بلیط سینما مخالفم. این به اقتصاد سینما بسیار ضربه خواهد زد. به علاوه کسانی که درباره قیمت بلیط‌ها تصمیم گیری می‌کنند، اغلب نفع شخصی خودشان را دخیل می‌کنند. این افراد وضعیت اقتصادی و مخاطب را در نظر نمی‌گیرند و مانند شرایط عادی قیمت بلیط سینما را افزایش می‌دهند. من اگر فرد تاثیر گذاری بودم قیمت بلیط سینما را نصف می‌کردم. نباید فقط به منفعت شخصی خودمان فکر کنیم.

اینگونه سینما فقط متعلق قشر خاصی می‌شود و بقیه را خودمان حذف می‌کنیم و سینما بدون مخاطب انبوه معنا ندارد.

دانشجو: اخیرا طرح شناور سازی بلیط سینما مطرح شد و طبق این طرح قرار بود قیمت بلیط سانس‌های پر مخاطب مثل جمعه شب‌ها فیمت اصلی باقی بماند، اما سانس‌های کم مخاطب در ظهر و عصر قیمت کمتری داشته باشند. گزارشی از افزایش ۱۲ درصدی مخاطبان در یک هفته اول اجرای این طرح را نشان می‌داد، اما فقط در ۵ سینما عملی شد به طور کامل عملی نشد.

دانش: تفکر گران کردن بلیط سینما از بنیان غلط است؛ یا می‌خواهیم به مخاطب کمک کنیم تا به سینما بیاید یا نمی‌خواهیم. تا وقتی قیمت رسمی قیمت بالایی است، این طرح‌ها فقط گیر کردن در رودربایستی با مخاطب است. وقتی قیمت رسمی قیمت بالایی است و نمی‌خواهیم حرف مان را پس بگیریم، با این طرح‌ها فقط می‌خواهیم انعطاف ظاهری نشان بدهیم. وقتی در شرایط عادی و شرایط بحرانی قیمت بلیط یکسان است، نمی‌توانیم انتظار نتیجه داشته باشیم. باید وضعیت اجتماعی و اقتصادی را رصد کنیم و بر اساس آن قیمت را تعیین کنیم. باید تصمیمات ما در شرایط خاص با شرایط معمولی تفاوت داشته باشد. این باور باید به وجود بیاید که شرایط به گونه‌ای است که باید به مخاطبی که در هزینه‌های اصلی خانواده اش مانده، کمک کنیم.

ما نیز در سینما نشسته ایم و با عدد حساب می‌کنیم و می‌گوییم باید بلیط سینما این میزان باشد. چه اشکالی دارد که در شرایط بحرانی برای کمک به مخاطب از منفعت شخصی خودمان بگذریم و شرایط سینما را تسهیل کنیم؟

در بدنه سینما و صنف‌ها که همیشه مدعی بودند ما در کنار مردم هستیم؛ باید در چنین زمانی به مردم کمک کنند و از موضع خودشان کوتاه بیایند و روددوایسی را کنار بگذارند و قیمت‌ها را کمتر کنند.

اگر شما در کنار مردم هستید چگونه قیمت بلیط را طوری تعیین می‌کنید که مردم نمی‌توانند به سینما بیایند؟ اگر درآمد شما از یک فیلم کمتر باشد و تعداد بیشتری فیلم را ببینند و فیلم شما دیده بشود، باز هم خود فیلمساز برد می‌کند.

دانشجو: اشاره کردید که فیلم‌های جدید هم اگر به گیشه اضافه بشوند آنچنان وضعیت فروش را تغییر نخواهند داد. جدای از بالا بودن قیمت بلیط، چه معیار‌های دیگری را دلیل این مساله می‌دانید؟ با توجه به اینکه انیمیشن پسر دلفینی در صدر جدول فروش قرار دارد و این برای سینمای کم رونق کودک قابل تامل است.

دانش: فیلم اگر کیفیت و جذابیت داشته باشد مردم را به سینما می‌کشاند. فیلمساز‌ها باید عنصر جذابیت را لحاظ کنند. در حال حاضر فروش پسر دلفینی برای یک فیلم انیشتن فروش بسیار خوبی است. فیلم خوب همیشه دیده می‌شود حتی اگر هیچ سینمای آن را اکران نکند همچنان دیده خواهد شد. یکی از مشکلات سینمای ما در دهه اخیر کیفیت فیلم هاست.

چرا که در همین سینما با تمام مشکلات، فیلم‌های با کیفیت دیده می‌شوند. باید سلیقه مخاطب را به سلیقه‌ی درستی برسانیم و سطح سلیقه اش را با فیلم‌های کمدی سطحی پایین نیاوریم.