کسانی که شعار «وای به روزی که مسلح شویم» را در دانشگاه تهران سر دادند نمود عینی ضد انقلاب در دهه ۶۰ هستند

هادی نصر، مسئول بسیج دانشجویی دانشجویی دانشگاه تهران در واکنش به شعار «وای به روزی که مسلح شویم» که در تجمع امروز دانشگاه تهران از سوی دانشجویان هنجارشکن سر داده می‌شد، گفت: کسانی که امروز شعار «وای به روزی که مسلح شویم» را سر دادند نمود عینی ضد انقلاب در دهه ۶۰ هستند. در دهه ۶۰ کسانی که توانستند سلاح به دست گرفتند و کسانی هم که نتوانستند تیغ موکت بری دستشان گرفتند و سر پاسدار را با تیغ موکت بری می‌شکافتند و پوست آن را برمی گردانند. اما ما تا آخرین لحظه در مقابل کسانی که امروز این شعار را دادند می‌ایستیم، چون اینجا دانشگاه تهران جمهوری اسلامی ایران است.

وی افزود: همه می‌دانند که بسیج دانشجویی و تشکل‌های انقلابی پیگیر آزادی دانشجویان بازداشتی بوده اند و ما در خط مقدم بازگشت آرامش به فضای دانشگاه بوده ایم و این ما بودیم می‌خواستیم کلاس‌ها برگزار شوند و محیط علمی بر محیط دانشگاه حاکم شود. مضاف بر این آن کسی که می‌خواسته فضای گفتگو به دانشگاه برگردد تا دانشگاه به چاله میدان تبدیل نشود و افراد هنجارشکن فحاشی نکنند دانشجویان انقلابی بودند.

نصر با دعوت از دانشجویان معترض دانشگاه تهران به گفتگو تصریح کرد: دانشجویان هنجارشکن هیچ چیز در چنته ندارند و حرفی هم برای گفتن ندارند و حرف آن‌ها همان حرفی است که پژاک، کومله و مجاهدین خلق می‌زنند.

وی با بیان اینکه ما فقط برای دفاع از انقلاب اسلامی در مقابل دانشجویان هنجارشکن می‌ایستیم؛ البته این بدان معنا نیست که ما هیچ اعتراضی نداریم، اظهار کرد: هر کجا اعتراض به حق بوده ما جلو بوده ایم با این وجود سوال بنده این است امروز کسانی که از انسداد سیاسی دم می‌زنند در کدام یک از مطالبه گری‌ها در رابطه با کارگران، خصوصی سازی و سربازی ما را همراهی کردند.

مسئول بسیج دانشجویی دانشجویی دانشگاه تهران گفت: کسانی که از انسداد سیاسی دم می‌زنند بهتر است ابتدا با واقعیات صحنه‌های سیاست آشنا شوند تا بفهمند چه حرفی می‌زنند. کسانی که در اینستاگرام به فکر تغییر رژیم هستند مگر در خواب ببینند که رژیم تغییر کند. چون در کف میدان خانواده‌های شهدا و بچه‌های انقلابی پای نظام ایستاده اند اگر چه ممکن است آن‌ها هم نسبت به مسئولی که درد مردم را نمی‌فهمد اعتراض داشته باشند؛ اما آن‌ها به خودشان اجازه نمی‌دهند مسجئ، قرآن و آدم آتش بزنند.

وی بیان کرد: دانشجویانی که می‌گویند دغدغه آن‌ها کشته شدن آدم‌ها است پس موقعی که شهید فخری زاده، شهید سلیمانی، شهید احمدی روشن و شهید شهریاری را به شهادت رساندند کجا بودند اگر به دانشجو بودن است که مریم رجوی هم دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف بوده است. توصیه می‌کنم این دانشجویان خط خود را مشخص کنند آیا می‌خواهید با شهریاری‌ها و احمدی روشنی‌ها باشید یا با مریم رجوی؟