طاسی مو در موش با کمک نانوزیم رفع شد

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، هوش مصنوعی به محققان کمک می‌کند تا پچ‌های میکروسوزنی طراحی کنند که مو‌های موش‌های مبتلا به طاسی را بازسازی کند.

ریزش مو برای بسیاری از مردان و زنان نامطلوب است، زیرا مدل موی افراد اغلب با اعتماد به نفس آن‌ها مرتبط است. در حالی که برخی از مردم آن را پذیرفته‌اند، برخی دیگر آرزو می‌کنند که بتوانند رشته‌های مو از دست رفته خود را دوباره رشد دهند.

به تازگی محققان مقاله‌ای در Nano Letters به چاپ رساندند که در آن نشان داده شده است که می‌توان از هوش مصنوعی (AI) برای پیش‌بینی ترکیباتی استفاده کرده که می‌توانند گونه‌های فعال اکسیژن را در پوست سر خنثی کنند. آن‌ها با استفاده از بهترین گزینه، یک پچ میکروسوزنی ساختند و به طور موثری مو‌های موش را بازسازی کردند.

اکثر افراد مبتلا به ریزش مو، به بیماری آلوپسی آندروژنیک مبتلا هستند که طاسی با الگوی مردانه یا زنانه نیز نامیده می‌شود. در این شرایط، فولیکول‌های مو می‌توانند توسط آندروژن‌ها، التهاب یا فراوانی بیش از حد گونه‌های فعال اکسیژن مانند رادیکال‌های آزاد اکسیژن آسیب ببینند.

هنگامی که سطح رادیکال‌های آزاد اکسیژن بیش از حد بالا باشد، می‌توانند آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی بدن را که معمولاً آن‌ها را کنترل می‌کنند، تحت تأثیر قرار دهند. سوپراکسید دیسموتاز (SOD) یکی از این آنزیم‌ها است و محققان شبیه‌سازی‌های SOD به نام «نانوزیم» را ساخته‌اند. اما تاکنون، مواردی که گزارش شده در از بین بردن رادیکال‌های آزاد اکسیژن خیلی خوب نیستند. بنابراین، لینا وانگ، ژیلینگ ژو و همکارانش می‌خواستند ببینند که آیا یادگیری ماشینی می‌تواند به آن‌ها کمک کند نانوزیم بهتری برای درمان ریزش مو طراحی کنند.

محققان ترکیبات تیوفسفات فلزات واسطه را به‌عنوان نامزد‌های بالقوه نانوزیم انتخاب کردند. آن‌ها مدل‌های یادگیری ماشینی را با ۹۱ ترکیب مختلف فلزات واسطه، فسفات و سولفات آزمایش کردند و پیش‌بینی کردند که MnPS ۳ قوی‌ترین توانایی مشابه SOD دارد.

سپس نانوصفحات MnPS ۳ از طریق انتقال شیمیایی بخار منگنز، فسفر قرمز و پودر‌های گوگرد سنتز شدند. در آزمایش‌های اولیه با سلول‌های فیبروبلاست پوست انسان، نانوصفحات به طور قابل‌توجهی سطوح گونه‌های فعال اکسیژن را بدون ایجاد آسیب کاهش دادند.

بر اساس این نتایج، این تیم پچ‌های میکروسوزن MnPS ۳ تهیه کردند و مدل‌های موش مبتلا به آلوپسی آندروژنی را با آن‌ها درمان کردند. در عرض ۱۳ روز، این موش‌ها رشته‌های موی ضخیم‌تری را بازسازی کردند که بیشتر از موی موش‌هایی بود که با تستوسترون یا ماینوکسیدیل درمان شده بودند. این مو‌ها بخش طاس آن‌ها را پوشانده بود. محققان می‌گویند که مطالعه آن‌ها هم یک درمان نانوزیمی برای بازسازی مو است و هم پتانسیل روش‌های مبتنی بر کامپیوتر را برای استفاده در طراحی نانوزیم درمانی‌های آینده نشان می‌دهد.