کد خبر:۱۰۵۷۸۵۳
ننگ حمایت از اسرائیل را هیچ عالم مسلمانی نمی‌پذیرد
امام جماعت مسجد مکی زاهدان با چه حقی و با کدام مجوز، حاکمیت ملت مظلوم فلسطین را به اشغالگران صهیونیست می‌بخشد؟
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، عبدالحمید اسماعیل‌زهی اخیرا در خطبه‌های نمازجمعه مدعی شد: «مردم ایران در فلسطین هم خواهان صلح هستند و معتقدند حکومت اسرائیل و مردم فلسطین باید صلح کنند و فلسطینی‌ها به یک حکومت مستقل برسند. فلسطین باید سرزمین مستقل خود را داشته باشد.»
یادآور می‌شود بانیان انگلیسی و آمریکایی رژیم صهیونیستی، به موازات کمک به اشغال هرچه کامل‌تر سرزمین فلسطین توسط صهیونیست‌ها، مدعی تشکیل دو دولت در کنار هم در این سرزمین اشغال‌شده بودند که سرانجام آن پس از 70 سال جنایت و دغلبازی، راه‌اندازی تشکیلات خودگردان فلسطین و واگذاری آن به یک بهایی بدنام به نام محمود عباس، پس از مرگ یاسر عرفات بود.
با این اوصاف، مشکوک است که عبدالحمید اسماعیل‌زهی، پس از حمایت عجیب از حزب انگلیسی- صهیونیستی بهائیت، اینک سنگ اشغالگران را به سینه می‌زند و با ادبیات دیکته‌شده آمریکا و انگلیس و حتی صهیونیست‌ها، مدعی صلح حکومت اسرائیل و فلسطینی‌ها می‌شود. حکومت غاصب صهیونیستی چه مسئولیتی دارد که یک مسلمان بخواهد برای آن مشروعیت قائل شود و دعوت به صلح کند؟!
گفتنی است عبدالحمید اسماعیل‌زهی طی چند ماه گذشته که اغتشاشگران اجاره‌ای سیا و موساد و MI6 در مناطق مختلف فعال شده و نقشه ناکام تجزیه‌طلبی و ویرانی‌طلبی را به اجرا می‌گذاشتند، بار‌ها از این عناصر بدنام اجاره‌ای حمایت کرد، اما در مقابل جنایات تروریست‌ها سکوت اختیار نمود.
او همچنین در مقابل جنایات رژیم منفور سعودی به‌ویژه شخص بن‌سلمان که علما و مردم مسلمان را در این کشور به شکل فردی و دسته‌جمعی سلاخی می‌کند، سکوت اختیار کرده و در مقابل، مورد حمایت خاص رسانه‌های تغذیه‌شده از سوی سعودی‌ها (مانند اینترنشنال) قرار دارد.
منبع: کیهان
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.