هدف قرار دادن سرطان با یک نانوذرات بُرس‌مانند، حاوی چند دارو

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محققان با استفاده از ذراتی شبیه به برس گِرد، می‌توانند ترکیبات با قابلیت هم‌افزایی دارو‌های سرطانی را شناسایی و ارائه دهند.

درمان سرطان با ترکیبی از دارو‌ها می‌تواند مؤثرتر از استفاده از یک داروی واحد باشد. با این حال، فهمیدن ترکیب بهینه دارو‌ها و اطمینان از اینکه همه دارو‌ها به جای مناسب می‌رسند، می‌تواند چالش برانگیز باشد.

برای کمک به رسیدگی به این چالش‌ها، شیمیدانان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) یک نانوذرات به شکل برس گِرد را طراحی کرده‌اند که می‌تواند با دارو‌های متعدد، در نسبت‌هایی که به راحتی قابل کنترل هستند، بارگیری شود. محققان با استفاده از این ذرات توانستند نسبت بهینه سه داروی سرطانی را که برای درمان میلوما مولتیپل استفاده می‌شود، محاسبه کرده و آن را ارائه دهند.

جرمیا جانسون استاد MIT می‌گوید: «علاقه زیادی به یافتن روش‌های درمانی ترکیبی هم‌افزایی برای سرطان وجود دارد، به این معنی که این ترکیب دارو‌ها برخی از مکانیسم‌های اساسی سلول سرطانی را هدف قرار می‌دهند و به آن‌ها امکان می‌دهد تا به طور مؤثرتری عمل کنند. اما اغلب اوقات ما نمی‌دانیم که این نسبت مناسب چه خواهد بود.»

در یک مطالعه روی موش‌ها، محققان نشان دادند که نانوذرات حامل سه دارو در نسبت هم‌افزایی شده می‌توانند تومور‌های سرطانی را کوچک کنند و این کار بسیار بیشتر از زمانی است که این سه دارو با همان نسبت داده می‌شدند، اما درون یک نانوذره نبودند. محققان می‌گویند این بستر نانوذرات به‌طور بالقوه می‌تواند برای ارائه ترکیبات دارویی در برابر انواع سرطان‌ها استفاده شود.

استفاده از نانوذرات برای تهیه دارو‌های سرطانی به دارو‌ها اجازه می‌دهد تا در محل تومور جمع شوند و عوارض جانبی سمی را کاهش دهند، زیرا این ذرات از رهایش زودرس دارو‌ها محافظت می‌کنند. با این حال، تنها تعداد معدودی از فرمولاسیون داروی نانوذرات برای درمان سرطان تأیید FDA را دریافت کرده‌اند و تنها یکی از این ذرات بیش از یک دارو را حمل می‌کند.

برای چندین سال، آزمایشگاه جانسون در حال کار بر روی نانوذرات پلیمری است که برای حمل دارو‌های متعدد طراحی شده است. در این مطالعه جدید، این تیم تحقیقاتی روی یک ذره برس شکلف متمرکز شده است. برای ساختن ذرات، مولکول‌های دارویی با اتصال به بلوک‌های ساختمانی پلیمری غیرفعال می‌شوند و سپس در یک نسبت خاص برای پلیمریزاسیون با هم مخلوط می‌شوند. این کار زنجیر‌هایی را تشکیل می‌دهد که ستون فقرات مرکزی بوده و به مولکول یک ساختار مانند برس تبدیل می‌شود.

محققان با استفاده از ذرات برس مانند، قادر به تجزیه و تحلیل بسیاری از ترکیبات مختلف دارویی برای ارزیابی مؤثرترین نسبت بودند.