به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو، اردن مدتهاست که جولانگاه بعثیها شده است. در طول سالهای گذشته به رغم درخواستهای مکرر بغداد برای مهار عناصر حزب بعث موجود در اراضی اردن، امان کمترین همراهی را با بغداد داشته و این کشور یکی ازسکوهای مهم کنفرانسهای گروههای ضد دولت عراق بوده است که اغلب از عناصر بعث و تندروها بودهاند.
«رغد» دختر بزرگ صدام دیکتاتور سابق حاکم بر عراق تحت پوشش حمایت نظام پادشاهی اردن همواره با سرکردههای بعث در امان دیدار و از داخل اراضی اردن، گروههای مسلح در عراق را تحریک و هدایت میکرد.
اردن هر ساله در سالروز اعدام دیکتاتور عراق، صحنه تجلیل از این رژیم بوده است. این حمایتهای اردن در حالی است که از دوره حکومت بعثیها در عراق به عنوان دورهای سیاه نام برده میشود. بعثیها برای از میان برداشتن مخالفان خود بی رحمی تمام عمل میکردند. گور جمعی یکی از روشهایی بود که رژیم بعث منحل در عراق از آن برای مخفی کردن جنایات خود استفاده میکرد. مردم عراق پس از بیرون رانده شدن نیروهای صدامی از کویت در سال ۱۹۹۱ علیه رژیم بعث قیام کردند که به انتفاضه «شعبانیه» معروف است که صدام با کمک آمریکا این قیام را به شکلی خونبار سرکوب کرد و هزاران نفر را به کام مرگ فرستاد.
جدای از آن رژیم بعث عراق با به را انداختن جنگهای ویرانگر علاوه بر اینکه شماری زیادی را به کام مرگ فرستاد، پای بیگانگان را به منطقه باز کرد و سرآغاز اشغال عراق از سوی آمریکا شد.
دولت عراق روزی را به عنوان گرامیداشت قربانیان گورهای جمعی نامگذاری کرده است. دولت عراق همزمان با روز کشف اولین گور جمعی با دو هزار جسد در ۱۶ ماه میسال ۲۰۰۳ در شهر «محاویل» در استان بابل این روز را به عنوان روز گرامیداشت قربانیان گورهای جمعی نامگذاری کرده است.
گورهای جمعی سیاستی بود که رژیم سابق بعث برای سرکوب مخالفان به کار میگرفت. این رژیم با بازداشت شهروندان عراقی آنها را به قتل میرساند و بدون اطلاع خانوادهها در گورهای جمعی در مناطق مختلف عراق که امکان دسترسی برای شهروندان عادی به آنها نبود، دفن میکرد.
موضوع گورهای جمعی رژیم بعث تنها محدود به دهه نود و قیام شیعیان عراق نیست بلکه همزمان با روی آمدن بعثیها در عراق و مخالفتهای عمومی و سیاسی با آن، این رژیم سیاست قتل جمعی مخالفان و دفن کردن آنها در گورهای جمعی را در پیش گرفت.
با روی کار آمدن صدام در اواخر دهه هفتاد میلادی، موضوع گورهای جمعی شدت گرفت. این رژیم برای سرکوب مخالفان و روحانیون به ویژه اعضای حزب الدعوه که در آن زمان مهمترین گروه سیاسی مخالف صدام به رهبری آیت الله شهید محمد باقر صدر بود، با قساوت تمام عمل کرد.
اعضا و خانوادهها و حامیان حزب الدعوه از سوی رژیم بعث دستگیر و به کام مرگ فرستاده میشدند.
از دیگر جنایات رژیم بعث بمباران شیمیایی شهر کردنشین حلبچه بود که شمار زیادی از کُردهای حلبچه کشته شدند.
جنایت انفال یا نسل کشی کُردها هم گواهی بر جنایات رژیم بعث است که طی آنها هزاران نفر به کام مرگ فرستاده شدند. رژیم بعث مخالفان خود در شمال و جنوب عراق را میکشت.
تصمیم اخیر دولت اردن در اجازه دادن به حزب بعث برای انجام فعالیت سیاسی سخت عراقیها را به خشم آورده است.
سیاستمداران و فعالان در شبکههای اجتماعی این حرکت اردن را اقدامی خصمانه و تحریک آمیز در قبال عراق و ملت آن قلمداد کردند که فعالیت حزب بعث در آن غیرقانونی است.
«کمال الساعدی» عضو حزب الدعوه عراق تصمیم دولت اردن در اجازه دادن به فعالیت سیاسی را اقدامی تحریک آمیز و بی احترامی به عراقیها و شهدایی است که در این راه دادهاند.
وی با اشاره به جنایات حزب بعث منحل در عراق، گفت: حزب بعث تفکرات جنایتکارانه دارد. دولت اردن با این حرکت خود به قربانیان جنایات بعث بی احترامی کرده است. یک دلیل به تنهایی برای منع فعالیت این حزب کافی است و آن تاریخ سیاه و مصائبی است که برای ملتهای منطقه به علت جنگ افروزی به بار آورد و موجب حمله اشغالگران به عراق شد.
الساعدی از دولت عراق خواست که از اردن بخواهد که فعالیت حزب بعث را در امان ممنوع کند.
وی درباره اهرم فشار بغداد علیه امان هم گفت: دولت اهرم فشار زیادی دارد که از جمله آنها نفت است.
«عقیل الفتلاوی» نماینده وابسته به چارچوب هماهنگی شیعی عراق هم از وزارت خارجه این کشور خواست که سفیر اردن را احضار و به شدت به او اعتراض کند.
«جبار عوده» از رهبران ائتلاف فتح عراق هم خواستار بازنگری در روابط عراق با اردن پس از تصمیم امان شد.
وی افزود: تاریخ سیاه حزب بعث در عراق فراموش شدنی نیست و گورهای جمعی سندی بر جنایات چهل ساله حزب بعث در عراق است. این اقدام اردن برانگیختن احساسات میلیونها قربانی رژیم بعث است و با توجه به حمایت اردن از حزب بعث باید در روابط با امان تجدید نظر شود.
این عضو برجسته ائتلاف فتح عراق بیان کرد: عراق در امور داخلی دیگران دخالت نمیکند و تشکل یا حزبی که تهدید کننده همسایگان باشد، اجازه فعالیت در عراق ندارد و دیگران هم باید به بغداد احترام بگذارند و از گروههایی که هدفش بیثباتی و بازگشت گورهای جمعی جدید است، حمایت نکنند.