به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، در قرن بیست و یکم یکی از مباحث و فرصت‌هایی که دولت‌ها می‌توانند برای نیرو‌های متقاضی کار کشور به ویژه در مورد فارغ التحصیلان دانشگاهی فراهم کنند، امکان اشتغال در خارج از کشور و حضور در بازار‌های کار دیگر کشور‌ها است.
کاهش نرخ بیکاری، ایجاد تنوع در درآمد کشور و به ویژه کاهش وابستگی منابع ارزی به نفت، انتقال تجربیات فنی و مهندسی، حفظ شأن و هویت نیروی کار، سازماندهی و استفاده از نیروی متخصص به جای فرار مغز‌ها و بهبود وضعیت اعتماد به نیروی کار ایرانی در کشور‌های دیگراز مزیت‌های اعزام نیروی کار به خارج از کشور است.
با توجه به جوانی جمعیت و نرخ بالای بیکاری در بین فارغ التحصیلان دانشگاهی و متخصص در کشور، اعزام این قشر از نیروی کار کشور می‌تواند گامی مثبت در جهت رشد و توسعه کشور تلقی شود. کشور‌های فرستنده نیروی کار می‌توانند از وجوه ارسالی توسط مهاجرین و همچنین مهارت‌های آموخته شده آن‌ها استفاده کند.
همچنین برنامه ریزی و اعزام نیروی کار و متخصص به خارج از کشور می‌تواند تا حدودی در کاهش فرار مغز‌ها نیز موثر باشد. بر این اساس افراد متخصص و تحصیلکرده‌ای که امکان فعالیت در داخل کشور برای آن‌ها مهیا نیست می‌توانند با نظارت قانونی و کنترل شده به خارج از کشور اعزام شوند و در موارد نیاز به کشور بازگردند، در صورتی که در پدیده فرار مغز‌ها برگشتی در کار نخواهد بود و این موضوع می‌تواند یک آسیب جدی به کشور وارد آورد.
اعزام نیروی کار به خارج از کشور در چارچوبی جدید
محمود کریمی بیرانوند، معاون اشتغال وزارت کار از مذاکره با قطر و دو کشور دیگر برای اعزام نیروی کاربه خارج از کشور خبر داد.
وی گفت: به دلیل مشکلات پیش آمده در گذشته و گاهی خروج نخبگان از کشور قرار است این موضوع ساماندهی شده باشد. یکی از برنامه‌هایی که وزارت کار در برنامه‌های اشتغالی خود را دارد موضوع ساماندهی اعزام نیروی کار است.
معاون اشتغال وزارت کار بیان کرد: کشور‌های زیادی در دولت سیزدهم درخواست اعزام نیروی کار از ایران راداشتند. در دیدار اخیر وزیرکار با وزیرکار قطر این موضوع مطرح شد، پیشنهاداتی را آماده کرده ایم؛ همچنین با یکی دو کشور دیگر نیز صحبت کرده ایم. اگر شأن و منزلت نیروی کار ایرانی در نظر گرفته شود، حتماً‌زیرساخت‌های لازم را فراهم خواهیم کرد.