ارتقا مانه به شهرستان؛ سود یا ضرر/ خودنمایی تعدادی از نمایندگان خراسان شمالی در سال آخر

گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو؛ * استان خراسان شمالی در سال ۱۳۸۴ از خراسان بزرگ جدا و به استانی مستقل تبدیل شد؛ استانی در شمال شرق کشور با شرایط آب و هوایی متنوع و متفاوت که دارای ظرفیت‌های متعددی است.

ایجاد خراسان شمالی در گام نخست باعث تفکیک بودجه این منطقه از خراسان رضوی شد؛ بودجه‌ای که طبق گفته نمایندگان ادوار و استانداران پر شمار خراسان شمالی، متناسب با جمعیت، وسعت، زیرساخت‌ها و... نبود و به این ترتیب در همان ابتدا آجر توسعه خراسان شمالی کج بر زمین نهاده شد.

در هر حال خراسان شمالی با همین وضعیت به کار خود ادامه داد؛ دارا نبودن حتی یک کیلومتر آزادراه پس از نزدیک به ۲ دهه و کسب رتبه‌های انتهایی در عموم شاخص‌های توسعه‌ای و زیرساختی، نشان می‌دهد که جذب بودجه به عنوان مهم‌ترین رکن افزایش امکانات، در این استان لنگ می‌زند.

اما به جلوتر می‌آییم؛ زمانی که خراسان شمالی دارای ۸ شهرستان بوده و با همین امکانات محدود گذران عمر می‌کند؛ با این حال ناگهان خبر تبدیل برخی شهر‌های استان به شهرستان به گوش می‌رسد.

مدتی قبل بام و صفی آباد که از کمترین امکانات شهرستانی برخوردار نیستند، از اسفراین جدا شده و نهمین شهرستان خراسان شمالی معرفی شدند.

هفته گذشته نیز خبری پیرامون جدایی مانه از سملقان منتشر شد؛ خبری که مشخص نیست دقیقا چه عایدی به مردم خواهد رساند.

 تصمیماتی که جز تورم سودی به مردم نمی‌رساند

حسین اکبری، دانشجو مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه بجنورد و فعال سیاسی اجتماعی خراسان شمالی در این خصوص به خبرنگار دانشجو اظهار داشت: تقسیمات سیاسی اساسا باید با یک چشم انداز دقیق و منطقی صورت گیرد و در غیر این صورت جز ضرر و زیان چیزی ندارد.

وی ادامه داد: زمانی که یک شهر بدون هیچ گونه زیرساخت های اداری و ساختاری ارتقا می یابد، میلیاردها تومان هزینه بر دوش دولت می گذارد؛ هزینه هایی که با این وضعیت بودجه ای کشور محقق نمی شود.

اکبری تصریح کرد: متاسفانه برخی مسئولان اجازه نمی دهند روند توسعه یک شهر خود به خود اتفاق بیفتد؛ اکنون اگر وارد شهرهای بام، صفی آباد، آشخانه و پیش قلعه شوید هیچ شباهتی به شهرستان ندارد.

این دانشجوب مقطع ارشد اقتصاد بیان کرد: زمانی که ارتقا یک شهر متناسب با زیرساخت های آنجا نباشد، انتظارات تورمی شکل گرفته و تنها عایدی که به مردم می رسد، افزایش افسارگسیخته قیمت های مسکن، زمین، اجاره بها منازل و مغازه ها است.

وی افزود: پس از این اثر افزایش قیمت اجاره بها، در کالاهای مصرفی مردم دیده می شود و به این ترتیب عملا یک تورم درون شهری برای مردم این مناطق ایجاد کرده ایم.

اکبری ادامه داد: خراسان شمالی حدود 6 تا 7 دهم از بودجه کشور سهم دارد؛ آیا افزایش تعداد شهرستان ها این عدد را افزایش می دهد؟ یقینا خیر؛ پس تنها همین عدد محدود پیش تر بین 8 شهرستان تقسیم می شد و حالا باید بین 10 شهرستان تقسیم شود لذا عملا هیچ اثری در افزایش بودجه استان هم نخواهد داشت.

این فعال سیاسی تاکید داشت: برخی افراد با سطحی نگری زیاد بیان می کنند که حداقل چند پست مدیریتی و شغلی و اداری برای شهرستان های جدید ایجاد می شود؛ اما حتی همین اتفاق نیز نخواهد افتاد؛ زیرا تجربه شهرستان های راز و جرگلان و گرمه و جاجرم جلو چشمان ماست؛ همین شهرستان ها همچنان چندین پست و سمت خالی دارند.

باید از تجربه‌های تلخ گذشته درس گرفت

میلاد حسین پور، دبیر مجمع مطالبه گران خراسان شمالی نیز در گفتگو با دانشجو اظهار داشت: افزایش شهرستان ها بدون طرح های توجیهی سودی برای استان نخواهد داشت.

وی افزود: مطالبه فعالان اجتماعی خراسان شمالی عدم دخالت در مسیر توسعه مناطق شهری است؛ تجربه های تلخ ارتقا بدون پشتوانه های مالی و زیرساختی گذشته را نباید تکرار کرد.

حسین پور با اشاره به تورم بالای خراسان شمالی نسبت به استان های همجوار، گفت: بخشی از این تورم به علت عدم وجود زیرساخت های تولیدی در استان است؛ خراسان شمالی به دلیل کمبود مراکز تولیدی بیشتر وارد کننده است و همین امر قیمت اجناس را بالاتر می برد.

وی در انتها گفت: ما این اقدام را با چشم بسته برای سایر شهرهای استان نیز اجرا می کنیم؛ در حالی که برنامه قطعی برای آینده شهرستان های ایجاد شده نداریم.

نکته جالب تر دعوای شدید نمایندگان استان برای بهره برداری از این تصمیم دولت است؛ یکی از نمایندگان عکس پیشانی بوسی وزیر کشور را در صفحات خود منتشر می کند و معتقد است خودش عامل ایجاد شهرستان جدید شده و دیگری تصاویری از جلسات مختلف منتشر می کند و با کنایه به دیگری می نویسد رایزنی باید کرد و نه پیشانی بوسی!

نمایندگان استان نه تنها می خواهند این تصمیم را به نام خود سند بزنند، بلکه در این راه حاضرند دیگری را به شدت تخریب کرده و او را ناکارآمد جلوه دهند؛ یک دعوای سیاسی که هیچ منفعتی برای مردم نخواهد داشت.

به نظر می رسد نمایندگان بجنورد بدون توجه به آینده این تصمیم و صرفا به خاطر نزدیکی به انتخابات بر روی این موج سوار شده و قصد رای گیری از مردم را دارند؛ در حالی که اساسا این دولت است تصمیم تقسیمات سیاسی را اتخاد می کند.