به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، هیراد مخیری، دبیر دپارتمان ملاحظات استراتژیک روسیه در خاورمیانه در رابطه با سفر وزیر دفاع روسیه به تهران گفت: سفری که هفتهی آینده با آن مواجه هستیم از چند حیث اهمیت بسیار ویژهای دارد.
وی ادامه داد: در باب اول، این سفر میتواند به جنبهی عملیاتی تعاملات و همکاریهای نظامی ایران و روسیه بپردازد. با توجه به اینکه تجهیزات و ادوات نظامی بدون سرنشین هوایی و ادوات جنگ نرم و الکترونیکی ایران آزمون خطاها و امتیازات مطلوب و ارزندهای در جبههی جنگ اوکراین از خود نشان داده است. این عامل طرف روسی را بیش از پیش در صدد تعاملات و همکاریها و ایجاد خط تولید ادوات نظامی ایرانی در روسیه نیل داده است.
مخیری افزود: همچنین میبایست توجه داشته باشیم که قواعد بازی در این دوران مهم جهان، که ما در علم روابط بین الملل از آن به دوران گذار نظمهای بین المللی یاد میکنیم، به گونهای است که اگر کشوری میخواهد برگ برنده از آن او باشد باید بتواند خارج از جغرافیای منطقهی خود بازی ساز و تاثیرگزار باشد. تعاملات نظامی و سیاسی نوین بین ایران و روسیه میتواند اتفاقی جدید را در این دهه برای ما رقم بزند در این جهت که تعاملات نوین نظامی و سیاسی ایران و روسیه را در پروژهی عمقی استراتژی ایران در آفریقای مرکزی و شمالی خصوصا در لیبی را برای ما پر رنگتر بکند. ما نباید فراموش کنیم که ایران در افریقا به خصوص در برخی کشورها مثل نیجریه از قدرت نرم مطلوبی برخوردار است. همانطور که میدانیم رقبای منطقهای ما مثل ترکیه و از سویی دشمن منافع ملی ایران در منطقه یعنی رژیم سهیونیستی، هم به صورت مشترک و هم به صورت مستقل در پروژههای مختلف نظامی و پروژههای پیشبرد اهداف قدرت نرم خودشان، به صورت وسیعی سرمایه گذاری میکنند. در این رابطه میتوانیم به فعالیتهای نظامی و غیر نظامی و فعالیتهای چند وجهی ترکیه در لیبی همچنین فعالیتهای چند وجهی سیاسی نظامی و اقتصادی رژیم صهیونیستی در کنیا را مثال بزنیم.
وی اظهار کرد: با این توصیف در دوران گذار نظمهای بین المللی که میتوان گفت دوران پوست اندازی و تغییر چهرهی نظم گذشته و حرکت به سوی نظم جدید و شبکهای است؛ ضروری است ایران و شرکای راهبردی او نظیر روسیه علاوه بر حفظ همکاری پیشین خود در حوزههای چند وجهی نظامی و اقتصادی خود در خاور میانه و قفقاز و حتی شرق اروپا، همکاریهای خود را به سمت ژئوپولوتیک حساس آفریقای شمالی، آفریقای مرکزی و حتی آفریقای جنوبی سوق دهند. در نتیجه اینگونه میتوانیم باب جدیدی را در تعاملات نوین نظامی و امنیتی ایران و روسیه شناسایی و معرفی کنیم.
مخیری همچنین در باب هواپیمای سوخو ۳۵ گفت: تا سال آینده ما شاهد ورود این سری از هواپیماهای جنگی از روسیه به ایران خواهیم بود. باید به این موضوع توجه داشته باشیم که همکاری ایران در مبادلهی تجهیزات و ادوات نظامی، در حوزهی جنگ الکترونیکی و ادوات جنگ الکترونیکی کم هزینه در جنگ اکراین و روسیه برای روسیه چنان سود آور عمل کرده است که به نوعی سوخو ۳۵ کمترین اهدایی روسیه به ایران میتواند باشد.
وی در باب تصویر منتشر شده از جعبهی مهمات با نشان ایران در روسیه تصریح کرد: باید گفت تبادل ادوات نظامی بین ایران و روسیه یک واقعیت است و این روند در مسیر تقویت شدن است. علاوه بر روسیه، سلاحهای ایرانی، در برخی از جبهههای اوکراینی، که به واسطهی دلالان تسلیحات نظامی به این جبهه فروخته شده اند نیزرویت شده است.