لزوم تحقق عدالت حقیقی در جامعه

به گزارش گروه استان‌ها خبرگزاری دانشجو، هانیه نورانی دانشجوی دندان پزشکی علوم پزشکی اردبیل و فعال دانشجویی در دیدار روز پنج شنبه دانشجویان با ریاست قوه قضاییه در دانشگاه محقق اردبیلی به عنان نماینده دانشجویان سخنرانی کرد.

متن سخنرانی وی به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم


ضمن تسلیت ایام فاطمیه سخنم را با حدیثی از این بانوی بزرگوار آغاز می‌کنم که می‌فرمایند: خداوند عدالت را برای آرامش دل‌ها واجب کرده است.


عرض ادب و احترام دارم خدمت ریاست محترم قوه قضائیه و جامعه نخبگانی دانشجویی حاضر در این نشست. ممنونم که زمانتان را در اختیار دانشجویان قرار دادید؛ امید که این نشست‌ها به شکل حقیقی منشا اثر باشند.

با توجه به زمان مختصری که داده شده اهم موضوعات رو به عنوان بخشی از دانشگاهیان و بالاخص دانشگاه علوم پزشکی به شکل کوتاه عرض خواهم کرد. ممکن است قسمتی از عرایض بنده با شرح مسئولیت حضرت عالی در قوه قضائیه به شکل مستقیم تطابقی نداشته باشد، اما این تریبون را فرصتی بر شنیدن صدای دانشجویان می‌بینیم.

اولین موضوع بسیار مهم مسئله مهاجرت نخبگان و کادر درمان است و همه مسئولین طبق آمار‌هایی که در دست دارند کاملا مطلع هستند، اما با این وجود این مسئله مورد تغافل محرز قرار گرفته است. شکی نیست که هر انسانی حق انتخاب برای زندگی در هر مکانی را متناسب با معیارهایش از زیست انسانی دارد، اما باید دید این معیار‌ها که بخش بسیار مهمی از آن متاثر از وضعیت نا بسامان سازمانی و آموزشی و تبعیض‌های موجود در بدنه وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی است و جمعی از این مهاجران به علت‌های منطقی ترک وطن می‌کنند چه مواردی هستند؟! و درمان این تغافل و اشتباه افراطی و خارج از منطق برخی از مدیران بالادست چیست؟

مورد بعدی تبعیض است؛یکی از موارد تبعیض که جامعه دانشجویی واضحا شاهد آن است پذیرش خارج از ظرفیت معین شده در دفترچه انتخاب رشته است. ابهام اینجاست که چرا افرادی که از لحاظ علمی صلاحیت ندارند به روش‌های مختلفی به عنوان دانشجو وارد دانشگاه می‌شوند؟ سوال مهمتر اینکه چرا باید چنین بستری وجود داشته باشد تا امکان سواستفاده برخی فراهم شود؟

خرید و فروش صندلی‌ها که بار‌ها راجبش حرف زده شده است چرا هر سال پررنگ‌تر از سال قبل می‌شود؟ چرا کورسوی امیدی هم که دانش آموز کنکوری برای ورود به دانشگاه دارد با این تبعیض‌ها و امتیازات ویژه‌ای که فقط برای عده‌ای خاص در نظر گرفته می‌شود از بین برده می‌شود؟ جوان امیدوار و پرنشاط جامعه با دیدن این تبعیض‌ها چه امیدی برای آینده می‌تواند در دل داشته باشد؟

موضوع بعدی تخلفات موجود در حیطه درمان است؛ این تخلفات توسط چه کسانی رسیدگی می‌شود؟ گا‌ها تعارض منافع جدی و تطمیع در تیم رسیدگی کننده به این پرونده‌ها دیده می‌شود. یکی از موارد سالن‌های زیبایی زیر زمینی هستند که به راحتی با به خطر اندختن جان هموطنانمان مشغول کسب درآمد از جان انسان‌ها هستند، چرا هرروز به جای کاهش شاهد افزایش قارچ گونه شان هستیم؟ چگونه یک عده برخی تخلفات را صرفا جهت حفظ رزومه خود کتمان می‌کنند و درمواردی هم به طور واضح دادرسی انجام نمی‌شود؟ و اگر هم انجام شد برای مردم شفاف سازی نمی‌شود؟

و همین موارد به مرور سبب ایجاد بی اعتمادی نسبت به سیستم قضایی کشورمی شود.

در آخر؛ خاک به تنهایی بی‌ارزش است (البته که ایران زمین از این مورد مستثناست). اما مردمان ساکن در آن خاک، آن را ارزش گذاری می‌کنند. عدالت حقیقی و غیر شعاری،   امنیت روانی، اقتصادی و اجتماعی در کنار امنیت سرزمینی در جامعه ایرانی باید محقق شود.