به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، این گزارش مشتمل بر ۷ فصل است که به فهم ضرورت توسعه تجارت ایران و استفاده از ظرفیتهای موجود و بیان موانع تجاری پرداخته است.
سازمان همکاری شانگهای در واکنش به فضای سیاسی و امنیتی حاکم بر دهه ۹۰ میلادی و در پی فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ایجاد شد و طی دو دهه گذشته به دنبال توسعه همکاریها میان اعضای خود بوده است. این همکاریها طیفی از اقدامات سیاسی امنیتی تا اقتصادی را در بر میگیرند.
آنچه در این گزیده به شکل ویژه موردتوجه قرار گرفته است، نهادها و فرایندهای اقتصادی موجود در این سازمان است که تا باتوجهبه آغاز فرایند عضویت ایران، فرصتهایی را برای کشور شناسایی نماید. شناسایی و برخورداری از این فرصتها نیازمند درک درستی از این پیشنیازهای عضویت کامل ایران در این سازمان و شناخت نهادهای اقتصادی موجود و قابلیتهای آنها برای ایران است.
چنین رویکردی موجب میشود تا در که این فرصتها مطابق با واقعیات و بر اساس توان ساختاری این سازمان شکل بگیرد. چنین درکی میتواند با ترسیم چشماندازی واقعگرایانه از امکانات موجود در سازمان همکاری شانگهای، امکان بیشینهکردن منافع اقتصادی و تجاری ایران را مهیا کند.