به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو-علی حامدین، عصر دیروز دوشنبه ۱۷ اردیبهشتماه، مراسم رونمایی از کتاب «رضای انقلاب» در حوزه هنری تهران برگزار شد. در حاشیه این آیین، حجتالاسلام فخرزاده، نویسنده کتاب و دبیر مجمع هماهنگی مراکز تاریخ پژوهی و بانکهای اسنادی ایران در پاسخ به سوال دانشجو در مورد وضعیت چاپ و نشر آثاری پیرامون زندگی اساتید و بزرگان حوزه و مسجد گفت: بنظر من حجم کتابهای به نگارش درآمده با توجه به امکاناتی که در حوزه فرهنگ وجود دارد، میزانی قابل قبولی است.
وی ادامه داد: اما نکته مهم اینجاست، زمانی که این آثار تولید میشوند، تنها گام اول در تبلیغ برداشته شده است و انتهای کار نیست. حالا این اثر باید به دست مردم برسد. مشکل ما در بخش اطلاع رسانی و ارائه این محصولات به جامعه است. صرف چاپ شدن کتاب، اصلا کفایت نمیکند.
این نویسنده افزود: حضرت آقا حتی عمیقتر به این مسئله اشاره میکنند و میفرمایند این محصول، باید روی جامعه و افراد تاثیرگذار باشد.
فخرزاده ضمن اشاره به اینکه رفع این اشکال، نیاز به یک رصد دارد تا ما بتوانیم مشکل را به صورت دقیق تعریف کنیم، اظهار داشت: این در حالی است که با اینکه دشمن در حجم کمی محصول تولید میکند، اما بخش اطلاع رسانی را به نحو احسن انجام میدهد، مخاطب خود را پیدا کرده و پیامش را به آن منتقل میسازد. در صورتی که ما با این حجم قابل توجه از کار، نتوانستیم با مخاطب ارتباط برقرار کنیم. خلأ ما در بخش رساندن پیام به نسل جوان است و این کار به خوبی صورت نمیگیرد.
وی بیان کرد: تاکنون حدود ۱۲ یا ۱۳ هزار عنوان کتاب با موضوع انقلاب به چاپ رسیده است و میتوانم بگویم از این تعداد، چیزی حدود ۵۰۰ عنوان پیرامون حوزه علمیه، روحانیون، علما و مساجد است.
فخرزاده در پاسخ به سوال دانشجو پیرامون علت گرایش اخیر نویسندگان به نگارش داستان زندگی اساتیدی که در قید حیات هستند، اشاره کرد: با اینکه وظیفه ما است تا زندگی شهدا و کسانی را که از میان ما رفتهاند را روایت کنیم اما اتفاقا ما باید در اکثر موارد، از افرادی که زنده هستند تقدیر کنیم. وقتی پیرامون افراد زنده مینویسیم، نوشته ما واقعیتر میشود؛ چراکه خود فرد حضور دارد و میتواند دیده شود.
وی ادامه داد: اما زمانی که کسی از دنیا میرود، در غالب موارد افراد به سمت ویژه و فرا واقعی ساختن شخصیت او حرکت میکنند. ما باید افراد شاخصی را که زندهاند و اکنون در جامعه حضور دارند را به مردم معرفی کنیم.
فخرزاده بیان کرد: افراد درگذشتهای که در مورد آنها مینویسیم حتی اگر همان انسانهای فوقالعاده هم باشند، مردم خواهند گفت که اصلا اینگونه نبودهاند و اگر چنین بود، حتما جامعه در جهت مثبتی حرکت میکرد.
وی برای توضیح این موضوع به داستان زندگی حضرت علی(ع) اشاره کرد و گفت: اینکه چه اتفاقی در جامعه میافتد که حتی شخصیتی مانند امیرالمومنین(ع) که در تاریخ همچون ایشان وجود ندارد، زمانی که در قید حیات بود از سوی مردم مورد سوال و ابهام قرار میگیرد و با ایشان برسر عدالت میجنگیدند، جای تأمل دارد. اینها نشان میدهند که لزوما آنچه که مردم قضاوت میکنند و در جامعه جریان دارد، حق نیست.
این نویسنده در پایان اذعان کرد: مردم ما باید عمیق، مستند و دقیق فکر کردن را یادبگیرند تا از گزند جریانسازیهای دروغین رسانههای معاند در امان بمانند.