ظفرقندی؛ طبیب یا سیاست باز؟

به گزارش خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، شایان دنیادیده: بعد از تحلیل‌ها و گمانه زنی‌های فراوان طی روزهای گذشته درباره وضعیت کابینه چهاردهم در فضای رسانه‌ای، در نهایت مسعود پزشکیان روز یکشنبه(21 مرداد) لیست وزرای پیشنهادی خود را برای حضور در کابینه تقدیم هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی کرد.

نگاهی گذرا به آرایش سیاسی افراد حاضر در کابینه مسعود پزشکیان، می‌توان دریافت که تقریبا از همه سلایق سیاسی در کابینه چهاردهم حضور دارند؛ در این بین اما محمدرضا ظفرقندی وزیر پیشنهادی بهداشت و درمان، از جمله چهره‌هایی است که غلظت سیاسی بودن و وابسته بودن آن به جریان اصلاحات بیش از بقیه به چشم می‌خورد.

چهره‌ای تماما اصلاح طلب

ظفرقندی که در بین جامعه پزشکی به عنوان یکی از چهره‌های فعال اصلاح طلب شهرت دارد، متولد فروردین ماه 1337 در محله سرچشمه تهران و جراح عمومی و فلوشیپ جراحی عروق و تروما و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران است.

می‌توان گفت که ظفرقندی از زمره اصلاح طلبان فعال در جامعه پزشکی است. وی دبیر کلی انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران که یک حزب اصلاح‌طلب تلقی می‌شود را بر عهده دارد. او همچنین رئیس دوره‌ای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات نیز بوده است.نباید فراموش کرد که ظفرقندی یکی از اعضای ارشد حزب منحله مشارکت نیز بوده است؛ حزبی که بخش قابل توجهی از اعضای آن بعد از انحلال، در حزب «اتحاد ملت» عضو شدند که جزء احزاب رادیکال اصلاح طلب محسوب می‌شوند.

نقش آفرینی در فتنه 88، تحریم انتخابات مجلس دوازدهم و انتشار بیانیه‌های تند علیه برخی سیاست‌های نظام در بزنگاه‌های حساس مانند اغتشاشات سال 1401، تنها بخشی از کارنامه این حزب محسوب می‌شود.ناگفته نماند عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت و نماینده این حزب در جبهه اصلاحات، «سید محمد صدر» و «محمدرضا ظفرقندی» را دو نامزد پیشنهادی این حزب به جبهه اصلاحات برای انتخابات ریاست جمهوری 1403 معرفی کرده بود.

از نامه به بشار اسد تا پاک خواندن جنبش«ززآ»

بد نیست تا نیم نگاهی به سوابق و کنشگری‌های سیاسی ظفرقندی وزیر پیشنهادی بهداشت و درمان داشته باشیم.

یکشنبه 30 مهرماه 1390 در آغاز بحران سوریه و درگیری دولت این کشور با نیروهای تکفیری و تروریستی، بیش از دویست عضو جامعه پزشکی ایران که عمدتا چهره‌های وابسته به اصلاحات هستند، در نامه‌ای خطاب به بشار اسد رئیس‌جمهوری سوریه، به زعم خود از کشتار مردم این کشور و استفاده از تسلیحاتی نظیر توپ و تانک که به ادعای آن‌‎ها برای مقابله با مردم بی‌دفاع و در پاسخ به خواست‌های مشروع و مدنی آنها استفاده شده، اعلام انزجار کردند!

نکته قابل توجه و تعجب برانگیز این است که نام این «محمدرضا ظفرقندی» نیز در صدر امضا کنندگان این نامه به چشم می‌خورد!

هرچند که بعدا گفته شد برخی از امضا کنندگان این نامه، امضای خود را پس گرفتند، اما این موضوع به صورت رسمی از سوی هیچ یک از آن‌ها اعلام نشد.

از طرف دیگر، ظفرقندی زمانی که ریاست سازمان نظام پزشکی را برعهده داشت، به همراه ایرج فاضل و مصطفی معین در ۲۱ دی ماه ۱۳۹۹ در اوج بحران کرونا در کشور و یک روز پس از اعلام ممنوعیت واردات واکسن کرونای آمریکایی و انگلیسی توسط رهبر انقلاب، با نوشتن نامه‌ای به حسن روحانی رئیس دولت دوازدهم، خواهان ورود واکسن به ایران بدون توجه به مسائل سیاسی، با استفاده از تمام ظرفیت‌های موجود شدند.

این موضوع درحالی بود ‌که بنا بر تحریم‌های دولت ایالات متحده آمریکا، واردات دارو در اثر مسدود شدن کانال‌های مالی کشور عملاً غیرممکن بود و اندک واردات نیز از طریق دولت و با سختی صورت می‌گرفت.

از طرفی نام ظفرقندی در نامه 143 چهره سیاسی به رهبر انقلاب درباره رفع حصر نیز به چشم می‌خورد.

کنشگری‌های سیاسی ظفرقندی البته به اینجا ختم نمی‌شود؛ انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران که دبیرکلی آن شخص ظفرقندی است، در ماجرای اغتشاشات سال 1401 نیز در بیانیه‌ای عجیب، جریان «زن، زندگی،آزادی» را جنبشی پاک قلمداد کرد.

مسلم است وزارتخانه بهداشت و درمان اهمیتی بیش از وزارتخانه‌های دیگر در ابعاد مختلف خواهد داشت؛ زیرا که موضوع مرگ و زندگی مردم و سلامت اجتماعی جامعه، مسئله‌ای نیست که دست مایه سیاسی بازی احزاب و گروه‌ها شود. حال باید دید که کنش‌ها و سوابق سیاسی وزیر پیشنهادی وزیر بهداشت، تاثیر بر اولویت‌ها و حل مسائل این حوزه خواهد داشت یا خیر.