به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، علی مطهری نماینده ادوار مجلس در گفت و گویی تلویزیونی که به موضوع اعتراضات پس از انتخابات سال ۸۸ اختصاص داشت، گفت: ورود خارجیها {به اعتراضات ما} خیلی طبیعی است. اولین تظاهرات که در کشور انجام شود آنها هم وارد میشوند. آنها منتظر فرصت هستند. ورود آنها، اما به این معنی نیست که کاری که انجام میشود، حتما از خارج از کشور الهام گرفته و نقشه در آنجا تهیه شده است. نگوییم اگر کسی انتقاد کرده وابسته به آنجا بوده است. اینها حرفهای درستی نیست. بحث این است که حتی اگر ما یقین داشته باشیم که این پدیده اجتماعی ساخته و پرداخته خارج از کشور است و با برنامه ریزی غربیها انجام شده است، نباید مانع حق اعتراض شویم.
او در پاسخ به این سوال که آیا شما هیچ سهمی برای خارجیها در اینگونه اعتراضات ندارید، گفت: نه. در شروع اعتراضات نقشی را نمیبینم، اما بعد از آن چرا، قبول دارم که نقش دارند. وقتی که اعتراضات اوج گرفت طبعا خارجیها هم وارد میشوند. سال ۱۴۰۱ هم اینگونه بود. عواطف مردم خدشه دار شده بود و ناراحت بودند و به طور طبیعی آمدند و اعتراضات خود را مطرح کردند. ولی بعدا این اعتراضات از مسیر خود خارج شد و رسانههای خارجی وارد شدند و قضیه را به سمت دیگری سوق دادند.
وی در ادامه با اشاره به حوادث پس از انتخابات سال ۸۸ گفت: در سال ۸۸ هم اینگونه بود. اما حرف من این است که حتی اگر ما یقین هم داشته باشیم که یک حرکت اجتماعی از بیرون طراحی شده، برخورد ما باید طبیعی باشد. یعنی روش قانونی را در پیش بگیریم. یعنی باید همچنان حق اعتراض بدهیم و بگوییم که این ها، حق اعتراض دارند. درست است که ما پشت صحنه را میدانیم ولی اینها هم حق دارند حرف خودشان را بزنند. هرچند ممکن است که برخی از آنان فریب خورده باشند. منتهی، چون اعتراض را به رسمیت نمیشناسیم-قبلا بدتر بوده و الان بهتر شده است- هر کسی که میخواست اعتراضی کند و شعاری دهد میگفتیم که او ضد انقلاب است و وابسته به جایی است. این نقصی است که داشتهایم و هنوز هم رفع نشده است. ما باید حفظ ظاهر کنیم. باید اجازه دهیم اعتراض کنند. حتی تلویزیون با آنها مصاحبه کند ببینیم حرفشان چیست. اما اینگونه که ما بلافاصله خط میکشیم که اینهایی که به خیابان آمدهاند فریب خورده و خائن هستند و باید با آنها مقابله کرد و حق اعتراض ندارند این کار را خراب میکند. ما در سال ۸۸ چنین برخوردی داشتهایم. در حالی که میشد بگوییم عدهای واقعا اعتراض دارند و به آنها فرصت بدهیم تا مساله حل شود.
مطهری در ادامه صحبتهای خود در باره حوادث پس از انتخابات سال ۸۸ گفت: مدیریت ما در انتخابات سال ۸۸ خوب نبود. به این معنا که انتخابات به مقداری از حال طبیعی خارج شد. من آن موقع در مجلس هشتم بودم. تا چند روز مانده به انتخابات، روزی نبود که کسی به مجلس نیاید -چه از خود نمایندگان و چه از مقامات دیگر- و دائما نگوید که ما خدمت رهبری بودیم و نظر آقا به فلان فرد است. دائم این را تکرار میکردند. میگفتند نظر رهبری به آقای الف است. اینقدر این را تکرار کردند که دو قطبی ایجاد شد.
وی گفت: عدهای میگفتند که اگر نظر ایشان فلانی است، باید حتما فلانی شود. یک عده هم که مخالف ولایت و نظام بودند میگفتند حالا که نظر ایشان این است پس کاری کنیم که فلانی نشود. این نقطه آغاز ماجرا بود. چنین اشتباهی از سوی برخی افرادی که خیلی خودشان را ولایتمدار میدانند، بود. فرضا اگر مقام رهبری در یک دیدار خصوصی هم نظر خودشان را گفته باشند ما چرا باید آن را از تریبون عمومی اعلام کنیم. تا زمان انتخابات، مناظرهها را هم داشتیم. در آن مناظرهها دیدیم که یک طرف، اتهاماتی به برخی افراد زد. مثلا آقای احمدی نژاد گفت که آقای هاشمی و ناطق نوری زندگی خود را از کجا آوردهاند. این یعنی چی؟ یعنی دزدیدن. در اینجا صدا و سیما طبق قانون به این آقایان باید وقت میداد که بیایند و از خودشان دفاع کنند، اما این کار را نکرد. اگر این کار انجام میشد این آتش شعله ور نمیشد. این مدیریت بد ما بود. حتی میتوانیم بگوییم مدیریت بد نظام. بعدا هم که مقام رهبری در مرقد امام صحبت داشتند باز هم اینگونه تبلیغ شد که نظر ایشان به آقای الف است. خیلی ماجرا را دو قطبی کردند و این داستان ادامه داشت. تا روز انتخابات که دو طرف اعلام پیروزی کردند؛ که هر دو طرف اشتباه کردند.